«Η βάρκα θέλει ξύσιμο και τα πανιά αγέρα»
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΛΑΔΙΤΗΣ*
Δημοσίευση 14/1/2023

Η βιβλιοκριτική δεν είναι το φόρτε μου. Για την ακρίβεια, βιβλιοκριτική δεν έχω κάνει ποτέ μου. Και βέβαια , ούτε και το σημερινό κείμενο είναι βιβλιοκριτική, έστω κι αν αναφέρεται σε βιβλίο. Πολιτικός σχολιασμός είναι , όπως πολιτικοί σχολιασμοί, - κατά δήλωση του συγγραφέα - είναι και τα κείμενα που περιέχονται σ' αυτό.
Ο λόγος για το «Η βάρκα θέλει ξύσιμο και τα πανιά αγέρα» του Σωκράτη Μαντζουράνη.Το πήρα στα χέρια μου μέσα στις γιορτές - Σωκράτη ας είσαι καλά - και το καταβρόχθισα εν ριπή οφθαλμού.Δεν είναι ένα μυθιστόρημα, ή μια συλλογή διηγημάτων που η πλοκή τους μπορεί να σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον.
Πολιτικοί σχολιασμοί λέει ο Σωκράτης ότι είναι, «βόμβες» λέω εγώ ότι είναι ,σε μορφή κειμένων.Βόμβες στη συνείδηση, στο νου και στη καρδιά όσων νοιάζονται και πονούν για την κατάντια μας.Όσων ονειρεύτηκαν, όσων ονειρευτήκαμε να πούμε καλύτερα, και είδαμε τα όνειρά μας να διαλύονται στους διαδρόμους των Βρυξελών, και να σκορπίζονται , ή να κατακρημνίζονται πιο σωστά, από τις βεράντες των ρετιρέ του σπιτιού της «κυρίας Μέρκελ» .
Όσων πιστέψαμε, τρέξαμε, παλέψαμε για την ΕΛΠΙΔΑ .Όσων πιστέψαμε «πως τελικά το ευρώ δεν είναι φετίχ», χτίσαμε πάνω σ' αυτό, και στο τέλος μας είπαν πως θα έπρεπε να είμαστε και ευχαριστημένοι που, ύστερα από τα όσα και τόσα που τραβήξαμε, ανήκουμε κι εμείς «στο κοινό μας σπίτι».
Βέβαια, παλιά, όταν λέγαμε «σπίτια» και μάλιστα κοινά, άλλου είδους σπίτια εννοούσαμε, που δυστυχώς, σ' αυτό που είμαστε τώρα ούτε καν τέτοιο δεν είναι...
Σ' αυτούς, λοιπόν, απευθύνεται ο Σωκράτης, έμπλεος οργής και αγανάκτησης.
Οργισμένος και αγανακτισμένος μ' αυτούς που μας λέγανε - λένε: «πως γίνεται ανάπτυξη με 317 ευρώ μισθό, με συντάξεις που αρκούν μόνο για μια βδομάδα, με την κρατική περιουσία υποθηκευμένη και ξεπουλημένη, με ανεργία που μειώνεται επειδή δούλεψες 4 ώρες δυο φορές την βδομάδα.
Οι Νατοϊκές βάσεις γίνονται» αύξηση του γεωπολιτικού μας εκτοπίσματος , η Νατοποίηση των Βαλκανίων «ιστορική ανάγκη», γίνεται «εθνική επιταγή» η με κάθε κόστος στήριξη του «κοινού μας σπιτιού» της καπιταλιστικής ΕΕ.
Όμως, παρ' όλα αυτά ο Σωκράτης πιστεύει και το φωνάζει πως:
« Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Θα το πιστεύω μέχρι να πεθάνω.
Και θα γίνει ,όταν η κοινωνία το πιστέψει, το απαιτήσει
και το παλέψει συνειδητά.
Και μόνο τότε θα είναι όρθια».
Γι' αυτό και μας θυμίζει πως «η βάρκα θέλει ξύσιμο και τα πανιά αγέρα» και μας καλεί:
«Μπορείτε να ξύσετε τη βάρκα, να της βάλετε πανιά και να τη σπρώξετε ν' αρμενίσει;Γιατί αλλιώς, η κατηφόρα προς τα πίσω δεν θα έχει σταματημό.
Και δε θα μπορέσετε να τα φορτώσετε όλα στο βάρβαρο καπιταλισμό.
Θα έχετε και σεις μεράδι».