Τι θα γίνει με το Νομαρχιακό Τμήμα Λέσβου της ΑΔΕΔΥ;
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ, πρώην πρόεδρος Ν.Τ.Λέσβου ΑΔΕΔΥ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 22/10/2019
Το ΝΤ Λέσβου της ΑΔΕΔΥ εκπροσωπεί περίπου 3000 δημοσίους υπαλλήλους. Είναι προφανώς ποσοτικά το μεγαλύτερο συνδικαλιστικό όργανο στη Λέσβο και ποιοτικά μαζί με το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο είναι το όργανο αυτό που συντονίζει σε δεύτερο βαθμό έναν από τους μεγαλύτερους κλάδους εργαζομένων παρά τις όποιες ιδιομορφίες που έχει ο θεσμός των Νομαρχιακών Τμημάτων της ΑΔΕΔΥ.
Από το 2013 μέχρι το 2016
Από το 2013 μέχρι το 2016, χρονιές ιδιαίτερα δύσκολες, το Ν.Τ. κατάφερε να αναδειχτεί σε φορέα που είχε τη δυνατότητα να βρεθεί στο πλευρό των εργαζομένων, να οργανώσει την αντίσταση στα χρόνια της λυσσαλέας επίθεσης των μνημονιακών χρόνων.
Την περίοδο 2013 -2016 το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ είχε επαφή με το σύνολο των φορέων του δημοσίου στο νησί μας σε μηνιαία σχεδόν βάση, είχαμε καταφέρει να λειτουργούμε συλλογικά και να παρεμβαίνουμε αγωνιστικά στα όσα συμβαίνανε στη Λέσβο στην παιδεία στην υγεία στη δημόσια διοίκηση στην αυτοδιοίκηση κοκ. Πολλές φορές το ΝΤ λειτούργησε και ως πυροκροτητής ή στυλοβάτης πολλών πρωτοβάθμιων συλλόγων και κυρίως μικρών. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που υλοποιήσαμε το καταστατικό, πραγματοποιώντας ενδιάμεσο συνέδριο – συνέλευση αντιπροσώπων.
Πραγματοποιήσαμε τουλάχιστον 3 προγράμματα επιμόρφωσης με το κοινωνικό πολύ -κέντρο της ΑΔΕΔΥ, συμμετείχαμε σε συσκέψεις και δράσεις άλλων κλάδων (αγροτών – εμπορικού επιμελητηρίου κοκ). Είχαμε πραγματοποιήσει δράσεις για μεγάλα κοινωνικά προβλήματα (μεταναστευτικό -προσφυγικό) αλλά και ενημερωτικές εκδηλώσεις για συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό.
Το ΝΤ Λέσβου της ΑΔΕΔΥ ήταν από τα Ν.Τ. που είχε καταφέρει να συσπειρώσει το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και να είναι σημείο αναφοράς τόσο για την αγωνιστική του δράση όσο και για τον ευρύτερο ρόλο που διαδραμάτιζε στη Λέσβο.
Βέβαια είχαμε πλήρη συναίσθηση όλοι μας, ότι το ΝΤ δεν είναι πρωτοβάθμιο όργανο (δηλαδή η διοίκησή του ψηφίζεται σε δεύτερο βαθμό από αντιπροσώπους – παρατάξεις των πρωτοβάθμιων συλλόγων) με ότι αυτό σημαίνει.
Ίσως να παρουσιάζω εξιδανικευμένη μια κατάσταση που προφανώς και δεν ήταν, προφανώς και καθοριστικό ρόλο για την πορεία του κινήματος έχει το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλων και οι στιγμές. Παρόλα αυτά δεν μπορεί κανείς να μην αναγνωρίσει τις κατακτήσεις που ήταν αποτέλεσμα της δουλειάς όλων μας.
Απο το 2016 μέχρι στο 2019
Στις εκλογές του Ιούνη του 2016 από τους 127 ψηφίσαντες αντιπροσώπους εκλέχθηκε η νέα διοίκηση με την σύνθεση να έχει ως εξής:
ΔΑΚΕ (ΝΔ) 3 έδρες
Αγωνιστική Συνεργασία (ΣΥΡΙΖΑ) 2 έδρες
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΙ (Αλεξίου ΟΤΑ) 1 έδρα
ΕΣΑΚ (ΠΑΜΕ) 1 έδρα
ΠΑΡΟΝΤΕΣ (Ανένταχτοι Αριστεροί Ριζοσπάστες συνδικαλιστές) 1 έδρα
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) 1 έδρα
ΠΑΣΚΕ 0 έδρες
Έγιναν προσπάθειες συγκρότησης ΔΣ με τη ΔΑΚΕ τότε να θεωρεί ως λάφυρο την διοίκηση του ΝΤ και να προσδοκά να σχηματίσει παραταξιακό προεδρείο, πράγμα που όπως και παραπάνω φαίνεται δεν ήταν δυνατό αφού δεν είχε την απόλυτη πλειοψηφία.
Στην τελευταία απόπειρα συγκρότησης σχηματίστηκαν δυο σχήματα που διεκδικούσαν την διοίκηση του ΝΤ. Το ένα από την ΔΑΚΕ με τις 3 έδρες και το άλλο με υποψήφιο εμένα από την παράταξη (ΠΑΡΟΝΤΕΣ) και τη στήριξη της Αγωνιστικής Συνεργασίας (2 έδρες) και των ΑΔΕΣΜΕΥΤΩΝ (1 έδρα).
Στην ψηφοφορία αυτή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απείχε (δεν παρέστη στη συνεδρίαση) και η ΕΣΑΚ ψήφισε το ψηφοδέλτιο της ΔΑΚΕ οπότε και ήρθε το αποτέλεσμα 4 ψήφοι ο Π. Κατσαβέλης και 4 ψήφοι ο Ν. Χρυσάφης.
Όπως ήταν αναμενόμενο σ΄ αυτές τις ιδιαίτερα ψυχοφθόρες για όλους μας συνεδριάσεις, κατ΄ επανάληψη τόνιζα ότι θα πρέπει όλοι μας, μα όλοι μας να προσέξουμε να μην έχουμε πισωγύρισμα σε όλα όσα είχαμε πετύχει ΟΛΟΙ μας ως ΝΤ. Ορισμένοι συνάδελφοι βέβαια, τότε θεωρούσαν ότι αν έφευγε από τη μέση το «γραφειοκρατικό!!!» ΝΤ τότε θα άνοιγε και ο δρόμος(!!!) για άλλες εξελίξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Αντίθετα βέβαια… δυστυχώς οι χειρότερες προβλέψεις που ορισμένοι δημόσια είχαμε εκφράσει τότε, επιβεβαιώθηκαν. Το ΝΤ καθηλώθηκε, απώλεσε τις όποιες σχέσεις είχε αναπτύξει με τους πρωτοβάθμιους συλλόγους, αποδόμησε τις συμμαχίες με άλλους κλάδους και εν τέλει σήμερα αυτοί που πληρώνουν το τίμημα της αποδιοργάνωσης αυτής είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα.
Έχουμε φτάσει στα τέλη του Οκτώβρη του 2019 και ακόμη οι εκλογές που έπρεπε να πραγματοποιηθούν το Μάιο του 2019 δεν έγιναν.
Οι όποιες προσπάθειες για κινηματικές δράσεις του ΝΤ δεν έχουν καταφέρει ούτε καν τα μέλη του ΔΣ να συσπειρώσουν και ένα εργαλείο που ήταν αποκούμπι πολλών εργαζομένων αλλά και πρωτοβάθμιων συλλόγων είναι σε λήθαργο αν όχι νεκρό.
Προφανώς και η ευθύνη ανήκει αναλογικά σε όλα τα μέλη του Δ.Σ. αλλά και στις παρατάξεις που συμμετέχουν. Αλλά εδώ δεν είναι το θέμα μας το να κατανείμουμε ευθύνες.
Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά με γνώμονα το όφελος των συναδέλφων που εκπροσωπούμε ώστε να ξανακάνουμε το ΝΤ κύτταρο οργάνωσης του αγώνα, της δράσης αλλά και της ανάδειξης και κοινωνικοποίησης των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων των Δημοσίων υπαλλήλων για μια Δημόσια Διοίκηση σύγχρονη-αποτελεσματική σε όφελος του λαού μας.