«Μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα»
Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΤΑΤΖΗ
Δημοσίευση 22/1/2021
Ελεύθεροι επαγγελματίες εν διωγμό.
Εβδομάδα την εβδομάδα, το βασανιστήριο της σταγόνας συνεχίζεται σε ένα νησί που το κυνηγούν στην κυριολεξία Θεοί και Διάολοι.
Το να ζεις στην Λέσβο σημαίνει καθαρή καψούρα, εμείς οι ακρίτες το γνωρίζουμε. Ειλικρινά δεν γνωρίζω όταν επιτέλους λυθούν τα αυστηρά μέτρα, τελικά ποιές επιχειρήσεις θα καταφέρουν να λειτουργήσουν.Διότι αν είναι δύσκολα τα πράγματα στην Ελλάδα της κρίσης στο νησί μας είναι κάτι παραπάνω. Ξεκάθαρα.
Με τα απλά μαθηματικά που γνωρίζω δεν ξέρω αν ο αριθμός των κρουσμάτων σε πληθυσμό 100.000 κατοίκων δικαιολογεί αυτά τα συνεχόμενα lockdown.
Όπως προείπα δεν γνωρίζω τους αριθμούς, γνωρίζω όμως την ευαίσθητη οικονομία ενός νησιού πληγωμένου.
Ναι υπάρχει καραντίνα πολλών ταχυτήτων ανάλογα το μέρος που ζεις και τον κλάδο που ανοίξεις. Τα θύματα του ιού δεν είναι αυτά που μετριούνται μόνο στις ΜΕΘ των νοσοκομείων.
Αυξάνεται ο αριθμός των οικογενειών που έχουν ανάγκη βοηθείας στο νησί και οι ιστορίες τους θα γινόταν δημοσίως γνωστές αν δεν υπήρχε αυτό το ίδιο που κράτησε τα στόματα των επαγγελματιών κλειστά μετά την κακή χρονιά στον Τουρισμό το Καλοκαίρι. Η αξιοπρέπεια.
Αυτό μας έμεινε, μη μας το στερήστε και αυτό.
Η Λέσβος αιμορραγεί εδώ και χρόνια και η ΜΕΘ δεν είναι προβλεπόμενη.