Εν μέσω των προβλημάτων, της πρωτόγνωρης και φονικής πανδημίας, της οικονομικής κρίσης και του μεταναστευτικού, που ταλανίζουν τη χώρα και πιο πολύ το νησί μας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλωμαρίου «Το Πόλιον», και η Πρόεδρός του, δέχονται κατ’ εξακολούθηση πρωτοφανείς επιθέσεις με συκοφαντίες, εκφοβισμούς και απειλές, με τις οποίες αμφισβητείται ακόμα και αν λειτουργεί νόμιμα. Όλα αυτά, αναρτώνται στα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, σε προσωπικούς λογαριασμούς αρχόντων της Τοπικής Κοινότητας Πλωμαρίου. Η τελευταία αφορμή για τη δημιουργία της απαράδεκτης αυτής κατάστασης ήταν η προγραμματισμένη αλλά αναβληθείσα συνεδρίαση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων (ΚΣΝΜ) της 26ης Μαρτίου, η οποία είχε θέμα τον χαρακτηρισμό του Πλωμαρίου ως «ιστορικό τόπο» και την αναληθή «κατηγορία» παρέμβασης του Συλλόγου.
Στις κατηγορίες αυτές προς εμάς, οι οποίες καταφανώς ξεπερνούν τα όρια της δημόσιας κριτικής που δικαιούται να ασκεί ο καθείς, είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε, προς το παρόν, με τα ακόλουθα γεγονότα, τα οποία φαίνεται ότι οι υβριστές μας τα αγνοούν:
Η αξία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του Πλωμαρίου, η οποία εκφράζεται με ένα μεγάλο αριθμό αξιόλογων αρχοντικών, σημαντικών βιομηχανικών κτηρίων, αλλά και από πολλά λαϊκά κτίσματα που διακρίνονται για το τοπικό αρχιτεκτονικό ιδίωμά τους, καθώς και η ανάγκη σύνταξης μελέτης για την άμεση κήρυξη του Πλωμαρίου ως ιστορικό τόπο ή/και παραδοσιακό οικισμό, τονίστηκαν από όλους σχεδόν τους εισηγητές και τους ομιλητές στις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις τους. Συμπερασματικά, αναγνωρίστηκε η αναπτυξιακή σημασία της διατήρησης της Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Πλωμαρίου και οι ευκαιρίες που δημιουργούνται για ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης του τόπου και ενίσχυσης πολιτιστικού τουρισμού.
Τα συμπεράσματα και οι προτάσεις που προέκυψαν από τις εισηγήσεις, παρεμβάσεις και τη συζήτηση διαβιβάστηκαν σε όλους τους αρμόδιους φορείς έγκαιρα και είχαν όλο το χρόνο να δράσουν αρμοδίως.
Είναι εξάλλου κοινός τόπος αλλά και βασικό στοιχείο επιστημονικών συμπερασμάτων ότι η ανάπτυξη ενός τόπου δεν σχετίζεται με την άναρχη τσιμεντοποίηση του, αλλά προκύπτει μέσω λογικών βιώσιμων αστικών αναπλάσεων με βασικό κεφάλαιο τα υφιστάμενα κτιριακά κελύφη τα οποία αναδεικνύονται δημιουργώντας αξιόλογα σύνολα. Μη λησμονούμε τα διεθνώς αναγνωρισμένα ιστορικά κέντρα πολλών ευρωπαϊκών χώρων αλλά και ελληνικών με την τεράστια συμβολή τους στο τουριστικό προϊόν και την κατοχύρωση ενός αναγνωρισμένου τουριστικού brand name.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι όλες οι δραστηριότητες μας ήταν πασίγνωστες από την ίδρυση μας μέχρι τώρα σε όλους και πολύ περισσότερο στα μέλη μας.
Επίσης, γνωστό ότι οι κατά τόπους εφορείες έχουν την αρμοδιότητα και την υποχρέωση να καταγράφουν τα αξιόλογα χαρακτηριστικά των τόπων στους οποίους εκτείνεται η αρμοδιότητα τους και να προτείνουν νομοθετικά μέτρα προστασίας.
Επιπλέον η υφιστάμενη νομοθεσία (Νόμος 3028/2002 - ΦΕΚ A-153/28-6-2002) με τις τυχόν τροποποιήσεις, περιγράφει επακριβώς το ζήτημα των ιστορικών τόπων και πως αυτό θεραπεύεται, άρα υποκειμενικές ερμηνείες και κυρίως παρερμηνείες δεν ευσταθούν. Άποψη μας είναι ότι πριν τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης καλό θα ήταν οι εμπλεκόμενοι φορείς να αρκούνται στην κείμενη νομοθεσία και σε τίποτα παραπάνω, αφού εν τέλει ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων και των λεγομένων του.
Δεν καταλαβαίνουμε ,λοιπόν, γιατί δεν θα έπρεπε να υποστηρίξουμε την ανέλπιστη ευκαιρία που μας παρουσιάστηκε με την πρόταση του ΥΠΠΟ για τον χαρακτηρισμό του οικισμού ως ιστορικός τόπος (και όχι ως παραδοσιακός οικισμός), όπως πράξαμε στη συνεδρίαση του Δ.Σ. Μυτιλήνης; την στιγμή μάλιστα που όσοι το αρνούνται, επικαλούνται γραφειοκρατικές καθυστερήσεις;
. Και δεν καταλάβαμε ποτέ, γιατί θα πρέπει να δεχόμαστε σφοδρές συκοφαντικές επιθέσεις είτε λεκτικές «δια ζώσης» με τηλεβόα (κοινοτικό μεγάφωνο) στο Πλωμάρι είτε γραπτές μέσω συγκεκριμένου προσωπικού λογαριασμού με προφανώς ψευδείς κατηγορίες, όπως π.χ. ότι αναθέσαμε στο Ιόνιο Παν/μιο για τη σύνταξη μελέτης και τη δώσαμε στο ΥΠΠΟΑ, ότι παρευρεθήκαμε στη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων και υποστηρίξαμε τις θέσεις μας, ενώ ουδέποτε συνέβη τίποτα από αυτά
Καταλήγοντας: Εκείνο το οποίο ο Σύλλογός μας υποστηρίζει, είναι ότι οι οικισμοί οι οποίοι χαρακτηρίζονται είτε ως παραδοσιακοί είτε ως ιστορικοί τόποι, αποτελούν ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο στοιχείο του ελληνικού πολιτιστικού περιβάλλοντος, και μια μαρτυρία στο διηνεκές για την ύπαρξη, τη δράση και τον πολιτισμό της «πόλης» (νοούμενης, κατά τον Θουκυδίδη, ως το «σώμα των πολιτών»), στοιχεία, με τα οποία η Ελλάδα πλεονεκτεί απέναντι στην Ευρώπη, και άρα είναι αυτά που πρωτίστως, πρέπει να αναδεικνύονται και όχι να αποκρύπτονται ή να αποδυναμώνονται, όπως επιχειρούν οι πιο πάνω οι οποίοι, χωρίς να επιχειρηματολογήσουν επί του ουσιώδους, αναφέρονται στις γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα επιδράσουν στο Πλωμάρι μετά τον χαρακτηρισμό του ως ιστορικού τόπου, οι οποίες πέραν των άλλων είναι και συζητήσιμες. Και το Πλωμάρι έχει αυτές τις ιδιότητες χάριν της λαογραφικής, αρχιτεκτονικής, βιομηχανικής και της εν γένει ιστορικής του διαδρομής του στο χρόνο και την ιστορία
Ο Σύλλογος μας, σεβόμενος τις απίστευτα σοβαρές καταστάσεις που περνάει όλος ο κόσμος και ιδιαίτερα ο τόπος μας, δεν είχε την πρόθεση και ούτε θα ήθελε να βρεθεί στην ανάγκη για παρόμοιες σχετικές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Θεωρήσαμε, όμως, καθήκον απέναντι στα μέλη μας, τους φίλους και τις αρχές μας, να απαντήσουμε στις ύβρεις και τις συκοφαντίες, επειδή όλα αυτά τα χρόνια, αναγνωρίζοντας την ιστορική και πολιτιστική αξία της πόλης μας, πρόθεσή μας ήταν και είναι να συμβάλουμε, κατά το δυνατόν, στην ανάπτυξη του Τόπου μας, με κανόνες αειφορίας και τον πρέποντα σεβασμό για τις επόμενες γενιές, και χωρίς να βλάπτεται ο δομημένος αρχιτεκτονικός και φυσικός πλούτος του Πλωμαρίου, που θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την ανάπτυξη αυτή. Εξάλλου κατά τον Ηρόδοτο «Εκαστος εφ' ω ετάχθη».
* Η ΜΥΡΣΙΝΗ ΒΑΤΗ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ είναι Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλωμαρίου «Το Πόλιον»