Πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία, στην Ελλάδα υπάρχει ελπίς;
Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΑΚΑΣ
Δημοσίευση 9/7/2024

Ελπιδοφόρα μηνύματα από τη Γαλλία, όπου το "Νέο Λαϊκό Μέτωπο" (ΝΜΛ), η συνεργασία των κομμάτων της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και της Οικολογίας κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο, από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2024.
Όσο εμείς τρωγόμαστε μεταξύ μας, στη Γαλλία κατάφεραν να συνεννοηθούν στα αυτονόητα, να συνασπιστούν απέναντι στην ακροδεξιά της; Λεπέν, που βρέθηκε ένα βήμα από την εξουσία. Το κόμμα της Λεπέν, κατάφερε, εκμεταλλευόμενο την πτώση του λαϊκού κόμματος του Ντε Γκολ, να εκφράσει το σύνολο ουσιαστικά της δεξιάς.
Η ψήφος στο κόμμα της Λεπέν, μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή» όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά σχολιαστής την Ελλάδα, απεκδυόμενο συστηματικά τα τελευταία χρόνια τη ρετσινιά της ακροδεξιάς και του φασιστικού κόμματος, θεωρήθηκε η αντισυστημική ψήφος, Το κόμμα της Λεπέν σημείωσε πολύ υψηλά ποσοστά στις ευρωεκλογές, εκμεταλλευόμενο τη δίκαιη απελπισία των λαϊκών και αγροτικών περιφερειών, των "συντηρητικών" στρωμάτων και τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, που έχει και η Γαλλία.
Στη Λεπέν βρήκαν καταφύγιο δυστυχώς εκατομμύρια ψηφοφόρων, καθώς θεώρησαν ότι οι «άλλοι» δεν τους άκουγαν.
Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, έφερε μια νέα πνοή, καταφέρνοντας να ενεργοποιήσει και να εμπνεύσει τους πολίτες για να πάνε να ψηφίσουν, πετυχαίνοντας πολύ υψηλά ποσοστά συμμετοχής στις βουλευτικές εκλογές, σε αντίθεση με τη μικρή συμμετοχή ρεκόρ, που είδαμε στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης πρόσφατα.
Το ΝΛΜ έπεισε τους πολίτες ότι δεν είναι όλοι ίδιοι και ότι χρειάζεται ένα τέτοιο λαϊκό μέτωπο απέναντι τη λαϊκίστρια Λέπεν και τον άχρωμο και απολίτικο Μακρόν, που εκμεταλλευόμενος την φθορά των κυρίαρχων κομμάτων στη Γαλλία, έκανε ένα προσωποπαγές φιλελεύθερο κεντρώο κόμμα και κατάφερε να κυβερνήσει τη Γαλλία τα τελευταία χρόνια.
Τους βοηθάει βέβαια και το εκλογικό σύστημα στη Γαλλία, με τις εκατοντάδες μικρές μονοεδρικές περιφέρειες, οπότε προέκυψαν και συνεργασίες στο δεύτερο γύρο των εκλογών, από υποψηφίους που απέσυραν τις υποψηφιότητες τους, ευνοώντας το ενιαίο μέτωπο απέναντι στο κόμμα της Λεπέν.
Πάνω απ'όλα στο ΝΛΜ κατάφεραν να βάλουν το εμείς πάνω από τα μικρά εγώ των αρχηγών του κάθε κόμματος. Τους «βοηθάει» βέβαια και η «απελπισία» τους, καθώς το άλλοτε κραταιό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας του Μιτεράν έχει φτάσει σε απελπιστικά ποσοστά κάτω από 15% ενώ οικολόγοι και αριστερά έχουν αντίστοιχα χαμηλά ποσοστά.
Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Η σύγκριση με την Ελλάδα δυστυχώς μας θλίβει.
Βλέπουμε τι γίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στους Οικολόγους, με τους φερέλπιδες αρχηγούς να τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα επικρατήσει σε κάθε κόμμα και πώς θα φάει τους άλλους ενώ ακόμα και από το ΚΚΕ μπαίνουν στη λογική "τι Πλαστήρας τι Παπάγος", διατηρώντας την κομματική τους παρθενία, καυτηριάζοντας την πολιτική αριστερή συμμαχία στη Γαλλία.
Θα κριθεί φυσικά στη πράξη, πώς θα λειτουργήσει το ΝΛΜ στη Γαλλία και ελπίζουμε οτι δεν θα μας απογοητεύσει όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
Αλλά σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον θα ξέρουν οτι αυτοί προσπάθησαν.
Στη Γαλλία υπάρχει η Λεπέν και τους ενεργοποίησε.
Εμείς πότε θα καταλάβουμε ότι ο Μητσοτάκης και οι πέριξ του, σε κάθε επίπεδο, τοπικό και εθνικό, έτσι όπως πάμε θα μας κυβερνάνε για 10 χρόνια ακόμα;
Μπορούμε να βάλουμε το εγώ, κάτω από το εμείς;
Υπάρχει ελπίς;