ΒΑΣΤΡΙΑ: Στην καρδιά του Δάσους…
Ένα «μεγαλείο» ανευθυνότητας –Γράφει ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΑΚΑΣ*
Δημοσίευση 23/4/2024

Είναι γνωστό το γνωμικό που λένε οι Κινέζοι : Μια φωτογραφία ισοδυναμεί με 1000 λέξεις. Σας στέλνω, λοιπόν, αυτή τη φωτογραφία, που είναι μια πανοραμική εικόνα πάνω από το νεόδμητο ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων (;), - Κλειστή Φυλακή Βάστριας (;) – ή (το ορθότερο…) Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Προσφύγων, που περιμένουν πώς και πώς οι κυβερνώντες μας, να κόψουν τις κορδέλες εγκαινίων. Για ένα ακόμη «μεγάλο αναπτυξιακό έργο στον τόπο μας», όπως αρέσκονται τελευταία (ε, εκλογές έρχονται…) να μας σερβίρουν.
Δεν θα σχολιάσω τίποτε για τους χίλιους και δυό λόγους, που δεν θα πρέπει ποτέ να λειτουργήσει αυτό το απάνθρωπο δημιούργημα. Τόσο καταστροφικό για τον τόπο μας κι άλλο τόσο απάνθρωπο για τους χιλιάδες βασανισμένους και κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες, που θα «φιλοξενηθούν» στη μέση του πουθενά. Έχουν γραφτεί τόσο πολλά, που δεν θα προσθέσω τίποτα περισσότερο.
Όμως, δεν μπορεί να μη μας προβληματίζει η εικόνα και μόνο της φωτογραφίας. Στη μέση του καταπράσινου πευκοδάσους (προστατευόμενη περιοχή Natura, θυμίζω…), μια άσπρη στρογγυλή πληγή, λες και δάγκωσε το δάσος στο σημείο αυτό, κάποιο γιγάντιο θηρίο. Κι εκεί στηθήκαν αμέτρητα κοντέινερ για να «στεγαστούν- στοιβαχτούν - αποθηκευτούν» (διαλέγεται και παίρνετε…), μέχρι και 5000 κατατρεγμένοι.
Στη βορειοανατολική πλευρά του μεγάλου πευκοδάσους της Λέσβου. Του μεγαλύτερου πευκοδάσους στο Αιγαίο! Όπου το καλοκαίρι, όπως είναι γνωστό, φυσούν στη Λέσβο οι βορειοανατολικοί άνεμοι. Τα γνωστά μελτέμια. Που, αν ο μη γένοιτο, πιάσει μια σπίθα φωτιάς, σε οποιοδήποτε μέρος του πράσινο κύκλου των πεύκων που περιβάλλει την δομή (με το συμπάθειο…) της Βάστριας, τότε, φοβάμαι, πως η φωτιά, θα σταματήσει στο Βατερά… Και το πανέμορφο πευκοδάσος της Λέσβου, θα γίνει κρανίου τόπος. Και μην το θεωρήσετε κινδυνολογία… Άσε πια για τους ανθρώπους, που θα είναι έγκλειστοι σ’ αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αλλά και για τους εκατοντάδες υπαλλήλους που θα δουλεύουν εκεί (το «αναπτυξιακό» έργο που λέγαμε…).
Ως μοναδική διέξοδος, είναι ένας δρόμος περίπου ενός χιλιομέτρου και οκτώ περίπου μέτρων πλάτους, που διανοίχθηκε με εκρίζωση – καταστροφή πολλών εκατοντάδων πευκοδένδρων, για να υπάρχει σύνδεση του τερατουργήματος της δομής, με τον δασικό δρόμο που περνάει από τη νότια πλευρά της Βάστριας. Ίσως να έρχεται στο νου σας ο εγκλωβισμός των κατοίκων στο «Μάτι» της Αττικής. Με τις γνωστές τραγικές συνέπειες… Αλλά άλλη οδός διαφυγής δεν υπάρχει, σ’ αυτό το δαχτυλίδι της φωτιάς.
Και μένει η απορία όλων μας : Καλά, στο μυαλό των κυβερνώντων αυτού του τόπου, τόσο του κεντρικού (επιτελικού, ε…) κράτους, όσο και των δικών μας, τοπικών «αρχόντων» της αυτοδιοίκησης, δεν πέρασε ποτέ καμιά σκέψη, κανένας προβληματισμός, τουλάχιστον γι’ αυτή την πλευρά του ζητήματος; Ο φόβος της περιβαλλοντικής καταστροφής, της ίδιας της διακινδύνευσης χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, δεν ταρακούνησε τη σκέψη κανενός;...
Το μόνο που λειτούργησε, ήταν η κομματική πειθαρχία ή το yes men στα αφεντικά της Ευρώπης. Που το μόνο που τους νοιάζει είναι το «μακριά από εμάς οι …βρωμοπρόσφυγες» και «ας τους κρατήσει η Ελλάδα μακριά μας, κι εμείς σας δίνουμε τα λεφτά που χρειάζονται». Και η «επιτελική» μας Κυβέρνηση, βέβαια, κινούμενη στην ίδια λογική : «μακριά από την κεντρική Ελλάδα κι ας απομονωθούν στη Λέσβο, πάρτε και δυο τρία έργα για αντιστάθμισμα, άντε και κανένα κομματικό χρίσμα», και όλα εντάξει…
Έστω και τώρα, ας το σκεφτούν λίγο, οι συμφωνήσαντες, οι συναινέσαντες, αλλά και οι σιωπήσαντες ή κάνοντες την «πάπια» γι’ αυτό το τερατούργημα της Βάστριας. Κι ας πουν, έστω και τώρα ένα όχι. Τουλάχιστον για να προστατεύσουν λίγο τη συνείδησή της. Γιατί, αν και πάλι, ό μη γένοιτο, επιβεβαιωθούν κάποιοι από τους φόβους μου, δεν ξέρω πού θα βρουν μέρος για να κρυφτούν και πώς θα γιατρέψουν τη συνείδησή τους.