Η λύση άργησε μια μέρα
Γράφει ο ΠΑΡΗΣ ΒΟΥΝΑΤΣΗΣ
Δημοσίευση 20/2/2020
Από πολύ νωρίς, εξέφρασα την πεποίθηση ότι δεν πρόκειται να κατασκευαστεί «κλειστή δομή» με τον τρόπο που παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση. Ένα θέατρο του παραλόγου με πρωταγωνιστές την ίδια την κυβέρνηση και διάφορους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες που επιδιώκουν τον αποπροσανατολισμό, την ενίσχυση του «φιλολαϊκού» προφίλ εκπροσώπων της Περιφέρειας και εντέλει τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Σαν κούκλες σε κουκλοθέατρο και με απόλυτη μαεστρία χειρίζεται η κυβέρνηση τους πολίτες του Β. Αιγαίου, αλλά όχι άδικα. Εφόσον κρίνεται απαραίτητη η κατασκευή επιπλέον δομής φιλοξενίας για την στέγαση των αλλογενών της Μόριας που πλήττονται από τις δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης (σε βαθμό παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων) και η δημιουργία αυτής της δομής κάπου στην ηπειρωτική Ελλάδα θα δημιουργούσε νέο πολιτικό μέτωπο για το κόμμα στην εξουσία, ο δρόμος για την πρόσκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος φαίνεται να είναι μόνον ένας.
Η κατασκευή πρόσθετων δομών στα μέρη όπου η Κυβέρνηση ούτως ή άλλως θα χάσει τις επόμενες εκλογές ενέχει ασήμαντο έως μηδενικό πολιτικό κόστος. Γνωστή η τακτική περιορισμού της ζημιάς στην πολιτική σκηνή, δυστυχώς για αυτήν όμως δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν τη δημόσια εικόνα τους. Οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας και των Δήμων γνωρίζουν καλά ότι η αποδοχή μιας νέας δομής δίχως αντιστάσεις κρύβει κινδύνους για τους ίδιους σε βαθμό που ίσως υπερβαίνει την πολιτική καταδίκη τους. Βλέπετε, στον κόσμο που ζούμε δεν είναι όλοι δημοκρατικοί και φιλειρηνικοί, όποτε οι πολιτικοί παράγοντες του τόπου μας δε θα μπορούν να κυκλοφορούν ανάμεσά μας αν δεν προτάξουν την φιλοπατρία και το ισχυρό εθνικό φρόνημα τους.
Ως αποδιοπομπαίος τράγος, λοιπόν, εμφανίζεται η έμπνευση κυβερνητικών συμβούλων για δημιουργία μιας ιστορίας περί «κλειστής δομής», η οποία θα αποτελέσει ένα πολιτικό τέχνασμα για τον χειρισμό των ντόπιων. Γνωρίζοντας ότι θα υπάρξει αντίδραση από ειρηνιστές, ανθρωπιστές και κόμματα της αντιπολίτευσης για την απάνθρωπη διάσταση του μέτρου και σε συνδυασμό με τις ούτως ή άλλως αναμενόμενες αντιδράσεις για την κατασκευή μιας νέας δομής, ακόμα και ανοιχτής, το τέχνασμα αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία μιας «επαναστατικής» πολιτικής εκπροσώπησης της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, η οποία θα φέρεται ότι εκφράζει τον καημό των κατοίκων.
Ας μη μακρηγορώ, η ουσία είναι ότι το κόλπο έπιασε. Η λαϊκή βούληση εκτονώθηκε σημαντικά στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας του Ιανουαρίου και ακούμε ήδη καλά λόγια για τον Περιφερειάρχη και ορισμένα υπέρ-προβεβλημένα πρόσωπα που τον ακολουθούν. Σταδιακά αρχίζει να απομακρύνεται και η ιδέα των «κλειστών κέντρων», οπότε μια άνοιξη μοιάζει να διαφαίνεται στον κοντινό πολιτικό ορίζοντα.
Αυτό το αίσθημα ευφορίας ζητούσαν όλοι από την αρχή. Τώρα είναι πολύ πιο εύκολο αποδεχτείς μια πρόταση για «ανοιχτή δομή» αφού «ο Περιφερειάρχης έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά προδόθηκε από την κυβέρνηση». Μην ξεχνάς ότι σου «πούλησαν» και ένα αίσθημα νίκης κι εσύ το «αγόρασες», αφού «με τον αγώνα σου κατάφερες να μπλοκάρεις» τα «σχέδια για κλειστή δομή». Όσο για τη δημόσια εικόνα της κυβέρνησης που διακηρύττει ότι θα λύσει το πρόβλημα και θα αποσυμφορήσει τα νησιά μας, ας μη γελιόμαστε ούτε εκεί. Φημολογείται έντονα ότι η ΕΕ θα επιχειρήσει να δώσει λύσεις για τις εισερχόμενες ροές πριν βγει ο χρόνος, όποτε το κόμμα της κεντρικής εξουσίας θα πρέπει μόνο να επιδιώξει να λάβει τα εύσημα για το «τίποτα» που θα έχει κάνει κι αυτό αρκεί για να πας εσύ ξανά στην κάλπη να τους ψηφίσεις.