Η αλήθεια είναι στο δρόμο
Γράφει ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΤΑΤΖΗ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 17/1/2020
Έχω ένα θέμα με τις διαφημίσεις. Τις όποιες διαφημίσεις. Μισώ τις απομιμήσεις, τα υποκατάστατα, το «περίπου», τα φίλτρα κοινώς που χαρίζουν μια λάμψη απατηλή. Θέλω τα ρούχα για παχουλές να τα διαφημίζουν αληθινά παχουλές κυρίες.
Τις κρέμες προσώπου για ώριμες γυναίκες να τις προβάρουν αληθινά ταλαιπωρημένες γυναίκες που φαίνονται τα χρόνια τους και παραμένουν όμορφες. Τα γιαούρτια και τα γάλατα να είναι σε αληθινά σπίτια μιας μέσης οικογένειας και όχι ερωτικά υποκατάστατα πρωταγωνιστών αισθησιακής ταινίας.
Ο κόσμος έχει ανάγκη από γείωση, από χαρά και ελπίδα με ψεγάδια, να έρθει ο Διαφημιστής και να του πει, «Ξέρεις έτσι είναι η ζωή σου, δεν έχω το μαγικό ραβδί να τη μεταμορφώσει αλλά μπορώ να την κάνω να μυρίζει πιο όμορφα, να ξυπνάς σε καθαρά σεντόνια χωρίς υπερβολές, να πιείς έναν αξιοπρεπή καφέ. Τα άλλα θα τα κάνεις μόνος σου, εσύ είσαι ο μάγος της ζωής σου.».
Στα λέω όλα αυτά γιατί βαρέθηκα να με υποτιμούν παντού, δεν ψάχνω πια το παραμύθι, δεν ζω στη φούσκα του '90, θέλω να βλέπω στο γυαλί ανθρώπους και καταστάσεις που να μπορώ να συσχετιστώ.
Θέλω ειλικρίνεια.
Θέλω στην καμπάνια των κακοποιημένων γυναικών να βλέπω αληθινά κακοποιημένες γυναίκες που τα κατάφεραν, όχι άτομα που δεν ξέρουν καν τί θα πει κακοποίηση, πώς είναι να σε υποτιμούν και να το δέχεσαι από παιδί, να έχουν λόγο για το σώμα σου οι πάντες πλην εσού, να είσαι αντικείμενο προς χρήση. Με το ανταλλακτικό να περιμένει πότε θα σπάσεις για να πάρει τη θέση σου.
Αυτές οι κύριες δεν μπορούν να συσχετιστούν με αυτές τις καταστάσεις γιατί δεν έζησαν απόγνωση. Άλλο θλίψη και άλλο απόγνωση, η απόσταση είναι άβυσσος. Μόνο η αλήθεια μπορεί να μεταδώσει το οποίο μήνυμα και να αγγίξει τον κάθε έναν. Μόνο η αλήθεια, από τη συσκευασία του βιταμ μέχρι το θύμα βιασμού.
Κοιτάξτε τις αληθινές γυναίκες στα μάτια και αφήστε τα τρικ του Χόλιγουντ.
Κάντε ζουμ στα μάτια των γυναικών που κραυγάζουν απόγνωση, στις γυναίκες της Χιλής, της Βενεζουέλα, του Ιράν που καίνε τη μπούργκα που εδώ στην Ευρώπη πωλούνται στα μαγαζιά ως ανθρώπινο δικαίωμα στην καταπίεση.
Δείτε τις γυναίκες με τα μάτια που έπαψαν να γελούν, τις αμίλητες που περπατούν δίπλα σας και ούτε καν τις βλέπετε γιατί έπαψαν να φορούν χρώματα. Τα αληθινά role models είναι έξω στο δρόμο και τα μάτια τους δεν υποκρίνονται.