Μια τσογλανοπαρέα
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΡΙΝΑΤΟΣ,δικηγόρος
Δημοσίευση 24/8/2023
Όταν το 1976 ο Διονύσης Σαββόπουλος έγραφε την Παράβαση, δεν ήξερε πώς θα ήταν η Ελλάδα του 2023, φαίνεται, όμως, ότι την περιέγραψε σε αδρές γραμμές. Για τις πυρκαγιές που κατακλύζουν άλλη μια φορά τη χώρα έχουν γίνει πολλές αναλύσεις και δεν χρειάζεται να ξαναγίνουν. Δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και στην αναποτελεσματική στάση του κράτους, λόγω, προφανώς, των διαφορετικών προτεραιοτήτων που έχει θέσει η παρούσα κυβέρνηση και, ως εκ τούτου, της υποστελέχωσης του πυροσβεστικού σώματος.
Αυτό στο οποίο, όμως, δεν είχαμε συνηθίσει είναι να κυριαρχεί στη χώρα αυτή η αυτοδικία. Να παρακολουθούμε σε ζωντανή μετάδοση την παράνομη κατακράτηση αλλοδαπών από… άλλους αλλοδαπούς, εκδηλώνοντας και οι ίδιοι τον ρατσισμό που έχουν υποστεί. Και το χειρότερο: να υπάρχουν συμπολίτες μας οι οποίοι όχι απλώς να επιχαίρουν με τα παραπάνω, αλλά πολύ περισσότερο να ζητούν τα κεφάλια των παρανόμως κρατουμένων. Επίσης, δεν είχαμε συνηθίσει από δημοσιογράφο της δημόσιας τηλεόρασης να μην θεωρεί ανθρώπινες τις ζωές των μεταναστών (https://www.koutipandoras.gr/article/den-echoume-thrinisei-anthropini-zoi-pera-apo-18-metanastes-orgi-me-scholia-dimosiografou-tis-ert/?utm_medium=Social&utm_source=Facebook&fbclid=IwAR3cpq-0zIY60XRmXvqpVGrCOBHjt0no67qI7kYMLAHbjpLwZ49ygSFDVkw#Echobox=1692815229).
Η χώρα έχει μετατραπεί σε δυστοπικό περιβάλλον, σε ένα γουέστερν της σύγχρονης εποχής. Παραδίδεται στις τσογλανοπαρέες, στην ανομία και στην παρανομία. Κάποιοι επιλέγουν να καταστούν αυτόκλητοι πολιτοφύλακες και φαίνεται να μην υπάρχει συντεταγμένο κράτος να μας προστατέψει από όλους αυτούς.
Και αυτό που φοβίζει περισσότερο απ’ όλα είναι το γεγονός ότι ο ορθολογισμός υποχωρεί σταδιακά, αλλά με γεωμετρική πρόοδο, έναντι της αλητείας. Οποιοσδήποτε αισθάνεται αμήχανα με το πλήρες ξεχαρβάλωμα οποιουδήποτε στοιχείου πολιτισμού και θέλει να αντιδράσει στην καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυτοφιμώνεται λόγω φόβου. Η ελευθερία του λόγου υποχωρεί κάθε λίγο και λιγάκι καθημερινά, καθώς οι… τιμητές των πάντων θα είναι πάντα εκεί να την περιορίσουν.
Και τη στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, το ανώτατο θεσμικό όργανο συναντιέται και συνομιλεί με επικίνδυνες καρικατούρες, τύπου Ζελένσκι. Αλλά, σε ένα ρεσιτάλ μυθριδατισμού, αντί να σχολιαστεί το ουσιώδες, που είναι η συνάντηση της Προέδρου της Δημοκρατίας με το πρόσωπο που παρεισήγαγε –με την ανοχή της κυβέρνησης- το τάγμα Αζόφ (οργάνωση αντίστοιχη της Χρυσής Αυγής) στη Βουλή, εμείς εμμένουμε στις ενδυματολογικές προτιμήσεις της. Κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος, θα πει κανείς.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, όλες οι περιθωριακές, καταπιεσμένες και γραφικές υπάρξεις του παρελθόντος έχουν αναδυθεί και έχουν έρθει στην επιφάνεια, υποσκελίζοντας καθετί λογικό. Τα φαινόμενα κοινωνικής αποσάθρωσης είναι πιο αισθητά από ποτέ. Η χώρα παραδίδεται σε επικίνδυνους ανθρώπους, ο πολιτισμός καταρρέει, το κράτος παρακολουθεί αδρανές.
Υ.Γ.: Κάποιοι επικαλούνται το άρθρο 275 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που δίνει δικαίωμα στον εκάστοτε πολίτη να συλλάβει δράστη και να τον οδηγήσει στον Εισαγγελέα, προκειμένου να δικαιολογήσουν την κατακράτηση των μεταναστών. Πρόκειται προφανώς περί ευφυολογήματος: αφενός γιατί στο κοντέινερ βρίσκονταν 25 άτομα, ενώ εκείνοι που συνελήφθησαν (;) επ’ αυτοφώρω να βάζουν φωτιές ήταν 2, αφετέρου γιατί δεν ακούγεται ο τύπος (γιατί περί τέτοιου πρόκειται) να έχει διάθεση να μεταφέρει τα 25 αυτά άτομα στον Εισαγγελέα…