Ολίγον κατάσκοπος
Γράφει ο ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ Δημοσίευση 22/3/2022
Αφέθηκε λοιπόν ελεύθερος ο «κατάσκοπος» Knut Bry, με απόφαση των ανακριτή και εισαγγελέα Μυτιλήνης.
Όχι όμως εντελώς ελεύθερος, αφού ναι με του επιτρέπεται να επιστρέψει στην πατρίδα του, δίνοντας όμως αναφορά στις λιμενικές αρχές που τον συνέλαβαν, μη γνωρίζοντας προφανώς ότι η κατασκοπία στις μέρες μας έχει αλλάξει μεθόδους, τρόπους και κυρίως εργαλεία, των κινήσεών του. Όπως π.χ. ένα ντρόουν των γειτόνων μας, μπορεί ανά πάσα στιγμή να κινηματογραφήσει το Αιγαίο ή μέσω της Γκούγκλ, μπορώ εγώ να βλέπω το σπίτι μου στην Αγία Βαρβάρα, απ’ όποιο σημείο του κόσμου κι αν βρίσκομαι.
Είναι προφανές , από την απόφαση των δύο δικαστικών λειτουργών, πως κι αυτοί δεν έχουν σαφή γνώση των ορίων της κατασκοπίας, όπως ασκείται σήμερα. Γι αυτό και δεν ήταν ούτε καθαροί, ούτε σίγουροι. Ή ο Νορβηγός φωτογράφος διενεργούσε κατασκοπία και επομένως επιβαλλόταν να διαταχθεί η προφυλάκισή του, ή δεν έκανε κάτι τέτοιο, οπότε έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους. Δεν μπορεί δηλαδή, να είναι ολίγον κατάσκοπος και ολίγον όχι, γιατί αυτή ακριβώς η απόφαση θυμίζει το περίφημο «ολίγον έγκυος».
Όπως άλλωστε σε μας τους παλιούς , που καθόμασταν συχνά πυκνά, στο εδώλιο του Μονομελούς συνήθως Πλημμελειοδικείου, κατηγορούμενοι για παραβάσεις των τότε νόμων που απαγόρευαν τις διαδηλώσεις, τις συγκεντρώσεις, την περιύβριση αρχών που συνήθως αισθάνονταν περιϋβριζόμενες, θυμίζει την ακαταπαύστως επαναλαμβανόμενη ερώτηση της έδρας, όταν αρνούμαστε την συμμετοχή μας σε κάποια απαγορευμένη εκδήλωση
-Μα για ποιο λόγο, το όργανο καταθέτει εναντίον σας;
Αποστομωτική ερώτηση, της οποίας την απάντηση γνώριζε καλά και ο από έδρας ερωτών και ο κατηγορούμενος.
Όπως πολύ καλά, ελπίζω να αντιλήφθηκαν οι δικαστές της Μυτιλήνης, στους οποίους θα εξήγησε τα ζητήματα και ο συλληφθείς και ο έγκριτος δικηγόρος του Χάρης Πέτσικος, ότι ο Νορβηγός φίλος του νησιού μας, (επί είκοσι πέντε χρόνια, φωτογραφίζοντάς και διαφημίζοντάς το σ’ όλο τον κόσμο) δεν είχε κανέναν νταλγκά να κατασκοπεύει το ελληνικό ναυτικό, αλλά δεν έπρεπε να αφήσουν ανικανοποίητα και τα στελέχη του λιμενικού, που έκαναν ό, τι έκαναν χωρίς να το πολυσκεφτούν. Επειδή κάπου τους ενοχλούσε η δραστηριότητα του Νορβηγού.
Ελαυνόμενος από κάποιες περί Δικαιοσύνης σκέψεις, ο μέγας πρόγονός μας Αριστοτέλης έγραψε στα Νικομάχειά του, πως Δικαιοσύνη είναι η κράτιστη των αρετών, γιατί δεν ασκείται προς ίδιον όφελος, αλλά προς χάριν τρίτων. Δηλαδή των διοικούμενων πολιτών.
Ως παλιό, παμπάλαιο θα έλεγα νομικό, με εξέπληξε αρχικά η κοινή απόφαση ανακριτή και εισαγγελέα για την τύχη του Νορβηγού φωτογράφου, που ασφαλώς δεν είναι κατάσκοπος, αλλά η παρουσία και δραστηριότητά ενοχλεί κάποιους, στους οποίους και υποχρεώθηκε να δίνει αναφορά των κινήσεών του.
Καταλήγοντας σε συμπέρασμα, αντίθετο με τα πάντοτε κρατούντα, ότι η Δικαιοσύνη, δεν πρέπει να έχει τα μάτια σφαλιστά, αλλά ανοιχτά, ορθάνοιχτα θα έλεγα προς την Κοινωνία.