Η Σάρα Εβεραντ περπατούσε απλώς προς το σπίτι της. Την απήγαγε και τη δολοφόνησε ένας αστυνομικός. Ενστολη γυναικοκτονία.
Πολλές γυναίκες, αψηφώντας την απαγόρευση με πρόσχημα την πανδημία, βγήκαν χθες το βράδυ στο Λονδίνο να τιμήσουν τη μνήμη της και να διεκδικήσουν δικαιοσύνη. Η αστυνομία επιτέθηκε στις διαδηλώτριες. Η οργή ξεχείλισε.
Η έμφυλη βία, απαράγραπτη και αποσιωπημένη πτυχή της αστυνομικής βίας.
Όταν η Έφη κατήγγειλε τη σεξουλική παρενόχληση και τις απειλές βιασμού που δέχτηκε από τους αστυνομικούς που τη συνέλαβαν, η δικηγόρος της Αννυ Παπαρρούσου, επισήμανε ότι παρόμοιες συμπεριφορές εκδηλώνονται συχνά. Η διαφορά είναι τώρα το μάθαμε, γιατί η Εφη το είπε.
Κι έχει δίκιο. Χιλιάδες γυναίκες, θηλυκότητες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα έχουν δεχτεί λεκτική, ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική βία από τους αστυνομικούς. Στο δρόμο, στη ΓΑΔΑ, σε κρατητήρια.
Και δε γνωρίζουμε πόσες γυναίκες έχουν απειληθεί, κακοποιηθεί, δολοφονηθεί μέσα στα ίδια τους τα σπίτια από συζύγους αστυνομικούς. Πριν ένα χρόνο, λίγο αφότου είχε ξεκινήσει το λοκνταουν, διαπράχθηκε μια διπλή γυναικοκτονία από τα χέρια ενός αστυνομικού. Δολοφόνησε έξω από σούπερ – μάρκετ την εν διαστάσει σύζυγο του και τη φίλη της. Το Νοέμβρη όπλο αστυνομικού «εκπυρσοκρότησε» πάνω στο σώμα της συζύγου του. Και πόσο γρήγορα έγινε αποδεκτή αυτή η εκδοχή.
Πόσα όπλα «εκπυρσοκροτούν», πόσα γκλοπ, χέρια, μπότες απλώνονται πάνω στα σώματα των γυναικών;
Αυτό που εσείς λέτε «προστασία» για εμάς είναι απειλή.
Δικαιοσύνη για τη Σάρα. Δικαιοσύνη για τα θύματα. Δικαιοσύνη για τις επιζώσες της κρατικής έμφυλης βίας.