Το βασικό μέλημα της ειδησεογραφίας μέχρι στιγμής είναι ένα παροξυσμικό blaming στους πολίτες. Αφού έκραξαν τον κόσμο, επειδή εξάντλησε μέχρι και την Παρασκευή κάθε δυνατότητα για να περάσει κάπως πιο υποφερτά το δεύτερο lockdown, σήμερα επανέρχονται με ερωτήματα διατυπωμένα απ’ ευθείας από το Μαξίμου, τύπου: «Γιατί δεν είναι εντελώς άδειοι οι δρόμοι και κυκλοφορούν αυτοκίνητα» ή «Γιατί την Κυριακή το βράδυ ένα εκατομμύριο άνθρωποι έστειλαν sms με τον κωδικό 6;».
Πρόκειται για ερωτήματα που επιδιώκουν να καλλιεργήσουν το κακοφορμισμένο κλίμα της συλλογικής ενοχοποίησης για την αναποτελεσματική από πλευράς κράτους αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Βέβαια, υπάρχουν απαντήσεις, καθώς:
Πολλοί άνθρωποι δουλεύουν σε εργασίες που δεν έχουν ανασταλεί.
Πάνε τα παιδιά τους σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και δημοτικά.
Αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας και πάνε σε ιατρικές υπηρεσίες.
Έχουν οικογένειες και αγαπημένα πρόσωπα με προβλήματα που χρειάζονται βοήθεια και συνήθως δε μένουν σε πολυπληθή κοινόβια, οπότε κάπως πρέπει να μετακινηθούν.
Πάνε για ψώνια σε καταστήματα που είναι ανοιχτά.
Βγάζουν τα σκυλιά τους βόλτα.
Βγαίνουν οι ίδιοι/ες να περπατήσουν, να τρέξουν, να πάρουν αέρα, να δουν τον ουρανό και γενικά να κάνουν πιο βιώσιμη την αγχωτική συνθήκη του εγκλεισμού και της στέρησης επικοινωνίας.
Τίποτα από αυτά δε συνιστά ανευθυνότητα, γιατί κατά βάση γίνονται τηρώντας τις απαραίτητες υγειονομικές προφυλάξεις. Είναι υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρωθούν ή παντελώς ακίνδυνες πρακτικές αυτό - φροντίδας.
Μια Υπουργός που δεν έχει αφήσει χέρι κληρικού αφίλητο, που δεν έκανε κανέναν σχεδιασμό της προκοπής για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, που ούτε μάσκες στα σωστά μεγέθη δεν κατόρθωσε να πετύχει, σήμερα κατέγραψε μια ακόμα αποτυχία, αφού κράσαρε το σύστημα τηλε – εκπαίδευσης στην πρώτη κιόλας μέρα.
Ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος που δεσμευόταν ότι δε θα γίνει lockdown λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί και που ταύτισε το όνομα του με μια λίστα αδιαφάνειας και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, εκφράζεται απαξιωτικά και απειλητικά για τους ανθρώπους που έκαναν ό,τι ορίζεται από το θεσμικό πλαίσιο.
Ένας Υπουργός λαλίστατος όταν πρόκειται να καλύψει περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας, του ξεφεύγουν ένας – ένας κατάδικοι και υπόδικοι χρυσαυγίτες κι αυτός παίζει jenga με πορίσματα επιτροπών.
Γιατί αυτοί οι τύποι παραμένουν ακόμα στις θέσεις τους, κανείς δε ρώτησε.
H Μαρία Λούκα είναι δημοσιογράφος, σεναριογράφος