Πριν μερικά χρόνια  έπεσα θύμα ενός τροχαίου ατυχήματος με το μηχανάκι αφού μια κυρία με αυτοκίνητο «καβάλησε»  τη διπλή διαχωριστική γραμμή κλείνοντας το δρόμο. Το αποτέλεσμα ένα αιμάτωμα στο κεφάλι και τέσσερις τρύπες για να το αφαιρέσουν…

Από καιρό τώρα παρακολουθώ τη συμπεριφορά πεζών και εποχούμενων στους δρόμους της Μυτιλήνης ειδικά σε σημεία που υπάρχουν διαβάσεις πεζών.

Πραγματικό περιστατικό: Πριν μερικές μέρες στην οδό Καβέτσου στην πόλη μας, με το σκούτερ μου, σταματώ για να περάσει μια κοπέλα, ήταν ήδη πάνω στο δρόμο κι όχι στο πεζοδρόμιο. Γνωστή μου ήτανε να πω την αλήθεια, καθηγήτρια σε κάποιο σχολείο! 

Αφού πέρασε απέναντι και ξεκίνησα, έρχεται δίπλα μου ένα μηχανάκι μ’ αυτά τα κουτιά πίσω τους, που βάζουν φαγητά και ποτά, που το οδηγούσε ένα παλικαράκι, απ’ αυτά που λέμε «ντελιβεράδες» .

Γιατί δεν την πάτησες; Μου κάνει.

Γιατί ρε, του λέω, καθηγήτρια την είχες;

Όχι μου λέει αλλά η διάβαση είναι πέντε μέτρα πιο κάτω. Δε μπορούσε να πάει εκεί για να περάσει;

Δίκιο είχε το παιδί! Αν το δεις αντικειμενικά…

Γιατί τα γράφω αυτά;

Σήμερα κάνοντας μια βόλτα στην προκυμαία, τουλάχιστον σε τέσσερις περιπτώσεις κυρίες με τις σακούλες προσπάθησαν να περάσουν απέναντι σε σημεία άσχετα από τις διαβάσεις που υπήρχαν λίγα μέτρα πιο κάτω. Και σε ισάριθμες περιπτώσεις, οδηγοί σταμάτησαν και με ευγένεια επέτρεψαν να περάσουν διακόπτοντας την κυκλοφορία με κίνδυνο να προκληθεί ατύχημα. Αντίστοιχα σε τουλάχιστον μία περίπτωση, οδηγός δεν σταμάτησε σε διάβαση για να δώσει  προτεραιότητα σε πεζούς, όπως ορίζει ο Κ.Ο.Κ.…

Επιστρέφοντας προς τη Βαρειά, οδηγούσα πίσω από μια μηχανή μεγάλου κυβισμού. Ο αναβάτης ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσε προτεραιότητα σε ότι κινούνταν στο δρόμο και γύρω από αυτόν… Έδωσε προτεραιότητα σε πεζούς σε άσχετα σημεία, έδωσε προτεραιότητα σε αυτοκίνητα που είχαν STOP, έσωσε στην κυριολεξία  μια γάτα! Εγώ από πίσω προσπαθούσα απλά να προβλέψω ποια θα ήταν η επόμενη ενέργειά του η αντίθετη στον Κ.Ο.Κ.

Κι ενώ όλα κύλαγαν ομαλά μέσα στην ανωμαλία τους, φτάνω σε ένα φανάρι πράσινο στην πορεία μου. Μάλλον από την άλλη πλευρά της διασταύρωσης πρέπει να ήταν κόκκινο… Αμ δε! Μια κυρία με ένα μεγαλοπρεπές Ν στο πίσω παρμπρίζ δίνει μια και περνάει!!!

Τώρα τί λες; Και τί κάνεις; Απλά όταν σταμάτησε την πλησιάζω και τη ρωτάω αν έχει αχρωματοψία… Γιατί ότι άλλο και να πεις αδιαφόρετο θάναι… Όπως αδιαφόρετο είναι και το ότι υπάρχει ο Κ.Ο.Κ. για ορισμένους…

Και σκέφτεσαι… Σ αυτές τις περιπτώσεις ευγένεια είναι ή άγνοια;