Πώς νίκησε ο Απόστολος Αποστόλου
«Ποιοι συνεργάστηκαν για να μην κερδίσει η Δεξιά» -Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΥΛΗΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 12/3/2019
Μιας κι είχα την τύχη να είμαι στο ψηφοδέλτιο «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ» που κέρδισε τις Δημοτικές Εκλογές του 1978 και έβγαλε Δήμαρχο τον «Δάσκαλο» Απόστολο Αποστόλου, αισθάνομαι την υποχρέωση να δημοσιοποιήσω κάποιες σκέψεις μου σε σχέση με την Δημοτική Κίνηση «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ», που σε διαφορετικές συνθήκες σήμερα και με διαφορετικούς ανθρώπους , αποφάσισε να διεκδικήσει στις προσεχείς εκλογές τη Δημοτική Κοινότητα Μυτιλήνης.
Ο Απ. Αποστόλου στο βιβλίο του «ΜΝΗΜΕΣ» αναφέρεται στις εκλογές εκείνες και με το γνωστό, γλαφυρό ύφος του εξηγεί πώς για να μην κερδίσει το Δήμο η Δεξιά, συνεργάστηκε με το ΚΚΕ, το ΚΚΕ εσ., το ΠΑΣΟΚ (Καραχάλιας, Χαϊτόγλου, Χρυσός κ.α.), το Δημοκρατικό Κέντρο (Αμπατζής), αλλά και ανθρώπους της Δεξιάς «που τους εκτιμούσε ο κόσμος για την εντιμότητα και τις ικανότητές τους» (Μιχ. Καμπαδέλλης, Λάκης Πίτσιος).
Τότε η Δεξιά κατέβαινε με υποψήφιο Δήμαρχο τον Αλέκο Πεσμαζόγλου, ένα μετριοπαθή άνθρωπο, πολύ γνωστό για τη σημαντική προσφορά του στα πολιτιστικά (ΜΠΟΥΡΙΝΙ). Η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων τότε έδωσε τη νίκη στη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ». Οι δημότες επιβράβευσαν τη δουλειά της αυτοδιοικητικής μας παράταξης και την επέλεξαν να διοικήσει το Δήμο για δύο ακόμα τετραετίες, από το 1982 μέχρι το1990, με Δήμαρχο το Στρατή Πάλλη.
Σήμερα η Δεξιά διεκδικεί την αναβαθμισμένη με τον πρόσφατο Νόμο σε αρμοδιότητες και πόρους Τοπική Κοινότητα Μυτιλήνης, όχι με ανθρώπους σαν τον Πεσμαζόγλου, αλλά μς ένα συνονθύλευμα ακροδεξιών, χρυσαυγιτών, χουντικών, ξενόφοβων, ρατσιστών, θρησκόληπτων, χουλιγκάνων, και άλλων. Του έδωσαν τον τίτλο «Ελεύθεροι Πολίτες» και ψαρεύουν ψήφους αφελών.
Κάποιοι πήραν την πρωτοβουλία για να νικήσει η Δημοκρατική Μυτιλήνη. Να δουλέψουν με κέφι και όραμα για να προχωρήσει η πόλη μπροστά και να καλύψει το χαμένο έδαφος της τελευταίας 20αετίας. Στην προσπάθειά τους αυτή έχουμε υποχρέωση να στρατευτούμε. Δεν βλέπω να έχουν την πρόθεση να αποκλείσουν κανένα προοδευτικό πολίτη.
Κι ένα τελευταίο, για κάποιους …εξ αριστερών φίλους: Ότι λάμπει (από ιδεολογική καθαρότητα) δεν είναι πάντα χρυσός (για τα συμφέροντα των δημοτών και του τόπου). Ας δούμε το «δάσος», τη «μεγάλη εικόνα», όπως την είχε δει τότε ο «Δάσκαλος»!