Για την υποχρεωτική παραμονή των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών στην περιοχή τοποθέτησής τους
Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΤΟΛΙΟΣ*
Δημοσίευση 28/8/2022
Το ότι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έχει κηρύξει έναν ανηλεή πόλεμο ενάντια στη Δημόσια Εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι υπηρετούν σε αυτή είναι ηλίου φαεινότερον. Δεν θα περιμέναμε άλλωστε τίποτα διαφορετικό από μία Κυβέρνηση η οποία πηγαίνει χέρι χέρι με τα συμφέροντα των σχολαρχών της ιδιωτικής εκπαίδευσης, οι οποίοι δεν είναι κρυφό άλλωστε ότι στήριξαν (και) χρηματικά τον προεκλογικό αγώνα της Νέας Δημοκρατίας.
Ωστόσο θα περιμέναμε τουλάχιστον σε ζητήματα τα οποία άπτονται της κοινής λογικής και δεν έχουν κανένα δημοσιονομικό κόστος, να επιδείκνυε ίσως λιγότερη αναλγησία από αυτή στην οποία μας έχει συνηθίσει.
Τέτοια περίπτωση αποτελεί το στοιχείο α) της παρ. 5 του αρ 62 του ν 4589/2019 (Α΄ 13), το οποίο προβλέπει την υποχρεωτική παραμονή των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών στην περιοχή της τοποθέτησής τους για δύο έτη.
Πρόκειται για μια ρύθμιση η οποία έρχεται σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στον υπόλοιπο Δημόσιο τομέα, αφού στους εκπαιδευτικούς αυτούς δεν αναγνωρίζεται τυχόν προηγούμενη διανυθείσα δημόσια υπηρεσία και δεν επιτρέπονται υπηρεσιακές μεταβολές, όπως ισχύει για όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους.
Οι εκπαιδευτικοί τους οποίους αφορά έχουν δουλέψει στην πλειοψηφία τους ως αναπληρωτές για περισσότερα από δέκα χρόνια και οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν μόλις φτιάξει την οικογένεια τους, εγκυμονούν ή έχουν μικρά παιδιά.
Με τη διάταξη αυτή ουσιαστικά οι οικογένειες χωρίζουν και συχνά αναγκάζονται να συντηρήσουν δύο σπίτια σε δύο διαφορετικές περιοχές. Και όλα αυτά, ενώ οι τιμές των ενοικίων και του κόστους ζωής έχουν πάρει την ανιούσα και ο πρώτος μισθός του νεοδιόριστου είναι 737 ευρώ.
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ακόμα και το φαινόμενο εκπαιδευτικοί να κοιμούνται σε σκηνές ή στα αυτοκίνητά τους, επειδή στα μέρη όπου τοποθετούνται δεν υπάρχει στέγη ή είναι πολύ ακριβή. Είναι φανερό ότι αυτό δεν τιμά την κοινωνία μας.
Η κ. Κεραμέως και η Κυβέρνηση τη Νέας Δημοκρατίας γνωρίζουν βέβαια πολύ καλά την κατάσταση αυτή. Άλλωστε μόλις πριν από ένα μήνα κατατέθηκε σχετική τροπολογία για να διορθωθεί η αδικία αυτή από τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ, τους Κώστα Μάρκου, Αθανασία Αναγνωστοπούλου και Ιωάννη Αμανατίδη.
Επιπλέον το θέμα έχει τεθεί ξανά και ξανά από την Ομοσπονδία των Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τη ΔΟΕ. Η στάση λοιπόν του υπουργείου δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως εκδικητική. Επιπλέον επενδύουν πάνω στο «διαίρει και βασίλευε», αφού το σύστημα αυτό γεννάει στρεβλώσεις και οι νεοδιόριστοι του ενός έτους καταλαμβάνουν κενά στα οποία προσέβλεπαν οι νεοδιόριστοι του περσινού, οι οποίοι βλέπουν να χάνεται η ευκαιρία να τοποθετηθούν κοντά στα σπίτια και τις οικογένειές τους.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πρέπει να σταματήσει να κωφεύει στα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών. Οι σύλλογοι θα πρέπει να εντείνουν την πίεσή τους σε αυτή την κατεύθυνση.