
Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού μας καλεί να αναλογιστούμε την σημαντικότητα της παιδικής ηλικίας και των δικαιωμάτων που τη συνοδεύουν. Από τη Σύμβαση των Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989) το παιδί θεωρείται φορέας αναφαίρετων δικαιωμάτων και η παιδική ηλικία αναγνωρίζεται ως ευάλωτη περίοδος που απαιτεί ειδική φροντίδα. Διαχρονικά, και μέσα από ξεχωριστές κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες, οι θεσμοί της οικογένειας, της κοινότητας και του κράτους ρύθμιζαν την θέση του παιδιού. Σήμερα, σε μια εποχή ψηφιακής παγκοσμιοποίησης, τα παιδιά μεγαλώνουν υπό πρωτόγνωρες επιρροές. Παρά το μεταβαλλόμενο αυτό πλαίσιο, τα θεμελιώδη δικαιώματά τους - στο παιχνίδι, στην εκπαίδευση, στην υγεία και στην έκφραση- παραμένουν αμετάβλητα.
Η θέση του παιδιού στη σύγχρονη κοινωνία παραμένει επισφαλής. Παρά τις διεθνείςσυμβάσεις, πολυεπίπεδες κρίσεις υπονομεύουν τις συνθήκες ζωής των νέων. Οι ένοπλες συγκρούσεις, οι μεγάλες μεταναστευτικές ροές, η οικονομική ύφεση και οι αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά συχνά τραυματίζονται. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, περίπου 1 στα 6 παιδιά παγκοσμίως ζει σε εμπόλεμη ζώνη. Σε αυτές τις συνθήκες βιώνουν καταστάσεις ακραίας βίας: μόνο το 2024, οι συγκρούσεις στη Γάζα και στην Ουκρανία στοίχισαν σε περισσότερα παιδικά θύματα τους πρώτους μήνες απ’ ό,τι σε ολόκληρο το 2023. Τα παιδιά που εκτίθενται σε τέτοια βία συχνά παρουσιάζουν σοβαρά ψυχικά τραύματα και οι συνέπειες των τραυματικών αυτών εμπειριών μπορεί να τα ακολουθήσουν σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Και εκτός εμπόλεμων ζωνών, οι ανισότητες πλήττουν βαρύτατα τα παιδιά. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κυρίαρχες πολιτικές αναπαράγουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Στην Ελλάδα, σχεδόν ένα στα πέντε παιδιά ζει στο όριο της φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Η φτώχεια στερεί απότα παιδιά βασικά αγαθά – κατάλληλη διατροφή, ιατροφαρμακευτική φροντίδα, πρόσβαση στην εκπαίδευση – ενώ ασκεί επιπλέον ψυχικές πιέσεις στις οικογένειές τους. Παράλληλα, η ζήτηση για υπηρεσίες ψυχικής υγείας ανάμεσα σε παιδιά και εφήβους αυξάνεται διαρκώς. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι περίπου 1 στα 7 παιδιά/εφήβους στην Ευρώπη αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, ποσοστό αυξημένο κατά ένα τρίτο τα τελευταία 15 χρόνια. Ωστόσο, οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους παραμένουν ανεπαρκείς: σε πολλά κράτη λείπουν βασικές δομές και πολιτικές αποκλειστικά για αυτές τις ηλικίες.
Η σύγχρονη πραγματικότητα επιβαρύνει τα παιδιά και με επιπλέον προκλήσεις. Η ψηφιακή έκθεση και οι απαιτήσεις μιας διαρκώς «online» εποχής εντείνουν το άγχος στην καθημερινότητά τους, αυξάνουν τα ποσοστά κατάθλιψης ενώ το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού και των διακρίσεων υποσκάπτει την αίσθηση ασφάλειας στο σχολείο. Έρευνες δείχνουν ότι σχολεία που επενδύουν στην πρόληψη βίας και εκφοβισμού δημιουργούν ασφαλέστερο περιβάλλον για όλα τα παιδιά.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού μας υπενθυμίζει ότι η ευαισθητοποίηση πρέπει να οδηγεί σε πράξη. Η Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου Βορείου Αιγαίου της ΑμΚΕ«Αγκαλιά» έρχεται αντιμέτωπη καθημερινά με αυτή την ευθύνη. Η μονάδα μας ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2024 και στοχεύει στην παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών ψυχικής υγείας σε παιδιά και εφήβους στα νησιά του Β. Αιγαίου. Η διεπιστημονική μας ομάδα – με παιδοψυχίατρο, ψυχολόγους, κοινωνικό λειτουργό – παρέχει ψυχολογική αξιολόγηση και διάγνωση, κατ’ οίκον παρέμβαση σε περιόδους κρίσης και βραχεία ψυχοθεραπεία σε παιδιά και εφήβους, καθώς και συμβουλευτική/ψυχοεκπαίδευση σε γονείς και κηδεμόνες. Παράλληλα, αναπτύσσουμε δράσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και πρόληψης σε σχολεία και τοπικές κοινότητες, συνεργαζόμενοι με φορείς για την προαγωγή της ψυχικής υγείας.
Ο επιστημονικός στοχασμός που συνοδεύει το έργο μας συνδέει τις κοινωνικοπολιτικές μελέτες με την καθημερινή πράξη. Γι’ αυτό δεν αρκούμαστε σε μεμονωμένες θεραπείες. Στοχεύουμε στην κοινότητα σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας προγράμματα πρόληψης, ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης: σεμινάρια στα σχολεία, ομάδες γονέων και συνεργασία με τοπικούς φορείς, ώστε κάθε παιδί να αισθάνεται ασφάλεια και σεβασμό. Με αυτόν τον τρόπο, μεταφέρουμε το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδιού από τη θεωρία στην πράξη.
Καθώς τιμούμε την 20ή Νοεμβρίου, δεν ξεχνάμε ότι η ημέρα αυτή συνδέεται με την υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Το μήνυμα είναι σαφές: τα παιδιά δεν είναι μόνο το «μέλλον» μας, αλλά πρωταγωνιστές στο παρόν. Η ευθύνη όλων μας – επιστημόνων, εκπαιδευτικών, πολιτικών και πολιτών – είναι να εξασφαλίσουμε ότι οι αποφάσεις μας τοποθετούν σε θέση προτεραιότητας τα παιδιά. Μόνο έτσι μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα μέλλον που να ανταποκρίνεται στα δικαιώματά τους και στις προσδοκίες τους.
Η αξιοπρέπεια, η χαρά του παιχνιδιού, η προστασία της ψυχικής τους υγείας και η καλλιέργεια της αίσθησης δικαίου είναι απαραίτητα συστατικά μιας παιδικής ηλικίας.
«Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν ένα αμπέλι, ένα καράβι κι ένα παιδί· μ’ αυτά ξαναφτιάχνεις την πατρίδα», (Οδ. Ελύτης, 1974).