Η σημερινή κυβέρνηση και τα μέλη της μας έχουν συνηθίσει, καιρό τώρα, σε συμπεριφορές που δε συνάδουν και τόσο με το θεσμό που εκπροσωπούν. Υπό αυτή την σκέψη, δεν εκπλήσσεται και κανείς ούτε με τις δηλώσεις κατά την επίσκεψη του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου ούτε με τη χυδαία ρητορική στις πρόσφατες δηλώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου.
Ξεκινώντας από τον πρώτο, η επίσκεψή του έπεται της τροπολογίας αναστολής αιτήσεων ασύλου, αλλά και της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων αλλοδαπών προσφύγων ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τη μη απομάκρυνσή τους από τη χώρα, η οποία (αίτηση) έγινε δεκτή. Όπως εκ του αποτελέσματος προέκυψε, η επίσκεψη αυτή περισσότερο επικοινωνιακούς στόχους είχε παρά ουσιαστικούς. Πέραν της ακραία αναχρονιστικής ρητορικής, τίποτα άλλο δεν μπορεί να συγκρατήσει κανείς. Είναι αξιοσημείωτο, βέβαια, το γεγονός ότι ενώ η κυβέρνηση έχει σαφή προτίμηση στη λειτουργία της δομής στη Βάστρια, ο υπουργός δήλωσε ότι δεν γνωρίζει ποια εκ των δομών θα λειτουργήσει. Πέραν τούτων, μόνο αοριστολογίες.
Από την άλλη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος καταφέρθηκε για ακόμα μια φορά κατά πρώην πρωθυπουργού. Μεταφέρω επακριβώς τα λεγόμενά του: «Στους μόνους που έχει λείψει ο κ. Τσίπρας είναι στους 17.000 εγκληματίες που αποφυλακίστηκαν». Μάλιστα. Αναφέρεται, φυσικά, στο νόμο 4322/2015, στον επονομαζόμενο νόμο Παρασκευόπουλου. Θα πρέπει, όμως, κάποιος να του υπενθυμίσει τα εξής:
Η εικόνα της κυβέρνησης είναι εδώ και καιρό αποκρουστική. Ο λόγος των εκπροσώπων της είναι ακραία τοξικός και διχαστικός, ενώ οι αντιθεσμικές ενέργειές τους δίνουν την αίσθηση καθεστώτος. Με όλα αυτά φαίνεται πως ο βιολογικός κύκλος της κυβέρνησης έχει κλείσει και της απομένει μόνο ο τυπικός.