Οι μπασκετόφιλοι θυμούνται εκείνη την ημέρα. Ήταν 13 Αυγούστου του 1994, παγκόσμιο πρωτάθλημα μπάσκετ στο Τορόντο του Καναδά και η Ελλάδα αντιμετωπίζει στον ημιτελικό τις ΗΠΑ, την Dream Team 2.  Παρά τη φιλότιμη προσπάθεια, που μας έφερε μάλιστα να προηγούμαστε και με 17-14 στην αρχή του παιχνιδιού, η Ελλάδα τελικά συνετρίβη με 97-58 από τους Αμερικανούς, έχοντας την ικανοποίηση ότι ήμασταν η πρώτη ομάδα που κρατήσαμε την Dream team κάτω από τους 100 πόντους. Γιατί όμως θυμήθηκα σήμερα αυτό τον αγώνα; Ο μύθος λέει ότι πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, οι παίκτες μαζεύονται όλοι μαζί σε μια αγκαλιά και ο αρχηγός  Παναγιώτης Φασούλας τους μίλησε για να τους δώσει θάρρος και τους ζήτησε να παίξουν το σύστημα «σταυρός». Ένας συμπαίκτης του τον ρωτά έντρομος να εξηγήσει ποιο είναι αυτό το σύστημα γιατί δεν το θυμάται και ο Φασούλας απαντά ζητώντας τους να κάνουν το σταυρό τους και … ο θεός βοηθός. Το σύστημα δούλεψε για λίγο, αλλά όχι για πολύ.

Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση με ευλάβεια ακολουθεί το σύστημα «σταυρός» στη διαχείριση του προσφυγικού και ιδιαίτερα εμείς στα νησιά μας αυτό το έχουμε νιώσει στο πετσί μας. Το καλοκαίρι του ’19 καλώς διαμαρτυρόμασταν για τους 5,500 πρόσφυγες που ζούσαν στη Μόρια και η νέα κυβέρνηση σε λίγους κατάφερε να έχουν ξεπεράσει τους 20,000 ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες. Από το φθινόπωρο άλλαξε πολλές φορές το σχέδιο εκκένωσης των νησιών, παλινωδίες, αλλαγές υπουργών, οργανωτικών σχημάτων, χωρίς να δούμε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Τον Φεβρουάριο ζήσαμε στα νησιά μας τις ιστορικές στιγμές απόβασης δυνάμεων των ΜΑΤ για την επιβολή των νέων κλειστών κέντρων κράτησης, σχέδιο που απέτρεψε η αντίδραση των κατοίκων των νησιών που στο σύνολο τους έδειξαν ότι δεν μπορούν να δεχτούν τα νησιά μας να γίνουν αποθήκες ψυχών. Η κυβέρνηση της ΝΔ κατάφερε το ακατόρθωτο, ένωσε όλους τους νησιώτες. Ήρθε ο Μάρτιος, με τον κοροναϊό και την κρίση στα σύνορα με την Τουρκία, η κυβέρνηση προχώρησε στην άρση του δικαιώματος αίτησης ασύλου στους πρόσφυγες, προχώρησε σε παράνομα pushbacks και επαναπροωθήσεις στη θάλασσα και στην ξηρά, διαφημίζοντας το σφράγισμα των συνόρων για να ικανοποιήσει τα ακροδεξιά αντανακλαστικά του ακροατηρίου της. Για να καταλάβουμε το πόσο πραγματικά μπορούν να «σφραγιστούν» τα θαλάσσια σύνορα μπορούμε απλά να δούμε τα νούμερα, όπου το πρώτο τρίμηνο του 2020 έφτασαν στη Λέσβο 3,136 πρόσφυγες και μετανάστες ενώ το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019 χωρίς κοροναϊό, μέτρα σφραγίσματος κλπ είχαν φτάσει 2.342!!

Τα ΜΜΕ φυσικά και πάλι έπαιξαν το ρόλο τους. Το Φεβρουάριο κατακεραύνωναν τους νησιώτες που δεν αποδέχονταν τις αγαθές προθέσεις της κυβέρνησης παραπληροφορώντας συστηματικά για όσα συνέβαιναν εκείνες τις ημέρες στα νησιά μας, ενώ μετά συνεχίζοντας να αβαντάρουν την κυβέρνηση εμφάνισαν τη χώρα σε κατάσταση πολέμου και εισβολής, ενός «πολέμου» με μια χώρα που διατηρήσαμε κανονικά διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις, είχαμε κανονική συγκοινωνία μέσω των τελωνείων κλπ. Οι ιστορικές ημέρες αυτές του Φεβρουαρίου έδειξαν σε όλους μας στα νησιά την αξία της αντικειμενικής δημοσιογραφίας, που γίνεται στο πεδίο, πέρα από κομματικά συμφέροντα, και είμαστε τυχεροί που τα ΜΜΕ των νησιών μας στην πλειοψηφία τους πήρανε άριστα και εγώ προσωπικά μέσα από το nisi.gr που πρωτοστάτησε σε αυτή την προσπάθεια, πρέπει να πω ότι τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο.   

Η κυβέρνηση κατά τα αθηναϊκά ΜΜΕ και πάλι σήμερα παρουσιάζεται να παίρνει άριστα στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος. Εν μέσω πανδημίας δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες συνωστίζονται στα ΚΥΤ των νησιών, ζητώντας τους να παίρνουν προφυλάξεις, ακολουθώντας τα μέτρα προσωπικής υγιεινής, αποφεύγοντας τον συνωστισμό. Πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να ακολουθήσουν αυτά τα μέτρα, με λίγες βρύσες για εκατοντάδες ανθρώπους, και με ατέλειωτες ουρές που δημιουργούνται για την πρόσβαση σε καθημερινά είδη και φαγητό; Κανείς δεν καταλαβαίνει.  

Ποιος σχεδιασμός; Ποια μέτρα; Το σύστημα «σταυρός» είναι το μόνο σύστημα που βλέπουμε να εφαρμόζεται. Και είμαστε ακόμα τυχεροί που δεν έχει εκδηλωθεί ένα κρούσμα στα ΚΥΤ των νησιών που θα έχει τραγική εξάπλωση. Εάν σε δομές των 150-200 ατόμων όπως στο Κρανίδι είδαμε τέτοια εξάπλωση, φανταστείτε τι θα γίνει στη Μόρια των 20.000 προσφύγων. Και βέβαια ένα τέτοιο κρούσμα θα έρθει από έξω προς τα μέσα, όπως πχ από το προσωπικό της Αστυνομίας που εξακολουθεί να αλλάζει με νέους αστυνομικούς που έρχονται από την ηπειρωτική Ελλάδα χωρίς να μπαίνουν σε καραντίνα και μπορεί να είναι φορείς της νόσου όπως καταδεικνύει και η ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Λέσβου.

Τις προηγούμενες μέρες διαβάσαμε για την παρέμβαση του Δημάρχου Μυτιλήνης για τον απεγκλωβισμό 2,5000 προσφύγων από τη Μόρια και τη θετική ανταπόκριση του υπουργού κ Μηταράκη που μάλιστα θα ερχόταν ο ίδιος στη Μυτιλήνη για αυτό. Στη συνέχεια μάθαμε ότι θα φύγουν 1500 πρόσφυγες προς την ηπειρωτική Ελλάδα, που τελικά έγιναν 400 και ακόμα δεν ξέρουμε και εάν το Σάββατο 25 Απριλίου θα φύγουν και αυτοί. Προφανώς ο κ Μηταράκης ακύρωσε τη μετάβαση του στη Μυτιλήνη κρυπτόμενος για μια ακόμη φορά, μη αντιμετωπίζοντας την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής να σχεδιάσει ένα στοιχειώδες πλάνο ανακούφισης των νησιών. Ο Πρόεδρος του Μανταμάδου φωνάζει για 32 πρόσφυγες, με έγκυες γυναίκες και μωρά μεταξύ τους, που για ένα μήνα κοιμούνται στο δρόμο στον Άγιο Στέφανο και κανείς δεν τον ακούει.      

Και έτσι συνεχίζουμε να πορευόμαστε, με το σύστημα «σταυρός». Στηριζόμαστε μόνο στην τύχη και την προσπάθεια όλων αυτών που δουλεύουν με αυταπάρνηση κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες εν μέσω κοροναϊου. Υγειονομικό προσωπικό, εργαζόμενοι στο ΚΥΤ, εθελοντές και εργαζόμενοι, των «τρισκατάρατων» ΜΚΟ.

Το σταυρό μας κάνουμε και ο Θεός βοηθός αδέλφια.