Ελεύθερο και ασφαλές περιβάλλον για τα σκυλάκια: Who let the dogs out?
Γράφει η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΙΤΣΙΟΥ, Επίκουρη Καθηγήτρια Πολιτισμικής Τεχνολογίας, Πανεπιστήμιου Αιγαίου
Δημοσίευση 24/10/2024
Μάλλον είναι σχεδόν αδύνατο στην πόλη της Μυτιλήνης… να αφήσουμε για λίγο τα ζώα συντροφιάς-σκύλους- σε ένα χώρο με ασφάλεια και ελευθερία, προκειμένου να ανατραφούν και να εκπαιδευτούν σωστά, ώστε να υπάρχει αρμονική συμβίωση μεταξύ ανθρώπων και ζώων.
Και στο έλλειμμα αυτό της πόλης μας, παρόλο που γενικά υπάρχει έντονο το συναίσθημα της φιλοζωίας, όταν βρίσκεις συμβιβαστικές λύσεις σε πάρκα που δεν υπάρχει σήμανση ότι απαγορεύονται τα ζώα, σε χρόνους που δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι εκεί, και παρόλο που τηρείς τη νομοθεσία και τους κανόνες υγιεινής, η απάντηση από κάποιους συμπολίτες είναι να καλούν την αστυνομία!
Την καλούν με αγένεια και δυνατές φωνές, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν λεκτική βία, και με δριμύ κατηγορητήριο. Επικά τα, «ότι ζούμε με τα ζώα γιατί είμαστε ανίκανοι να έχουμε επικοινωνία με τους ανθρώπους» και «οι σκύλοι έχουν φτιαχτεί για να δουλεύουν», αναπαράγοντας αναχρονιστικές και στερεοτυπικές αντιλήψεις… Και εφόσον δεν διαπιστώνεται καμία παράβαση από την αστυνομία, γίνεται ουσιαστικός διάλογος με στόχο την καλύτερη διαχείριση του ζητήματος. Να τα λέμε και αυτά!
Δικαιώματα έχουν οι άνθρωποι, αλλά δικαιώματα έχουν και τα ζώα, που όπως έχω ξαναπεί δεν έχουν φωνή… Και αν θες να υποστηρίξεις σωστά την εκπαίδευση των ζώων συντροφιάς για να υποστηρίξεις εντέλει ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των ανθρώπων, «Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΣ».
Σαφώς, δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας, έτσι ακριβώς αναφέρεται στα μέσα δικτύωσης διακεκριμένου εκπαιδευτή του νησιού μας, που υποστηρίζει το έργο της εκπαίδευσης καθημερινά και στην πόλη μας, περπατώντας δίπλα σε όλους τους συμπολίτες μας που αναγνωρίζουν αυτές τις αναγκαιότητες.
Παράλληλα, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη όλες τις ήδη αξιόλογες προσπάθειες της δημοτικής αρχής για τα αδέσποτα που συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό της παιδείας μας, ελπίζουμε και αυτό το μήνυμα, να αποτελέσει ένα ακόμα λιθαράκι για τη βέλτιστη διαχείριση του φαινομένου από όλ@ς μας, με σεβασμό προς όλ@ς μας.
Γιατί και τα δικά μας ζώα, αδέσποτα ήταν και κακοποιημένα και we didn’t let them out…