Αυτό το εντυπωσιακό μαρμάρινο άγαλμα της Αρτέμιδος ανακαλύφθηκε στο νησί της Λέσβου κατά τη δεκαετία του 1860 και μεταφέρθηκε αμέσως στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με τα σύντομα και συχνά αναξιόπιστα αρχεία που κρατούσαν οι τότε οθωμανικές αρχές. Αφού τοποθετήθηκε για λίγο στην Αγία Ειρήνη (τότε Αυτοκρατορικό Μουσείο)*, το άγαλμα μεταφέρθηκε στο Τσινιλί Κιοσκ του Τοπ Καπί και από το 1875 εξετίθετο εκεί.

Την πρώτη πληροφορία (λιθογραφία) για το άγαλμα έδωσε ένας Άγγλος κάτοικος Κωνσταντινούπολης. Εμφανίζεται σε έναν σύντομο γαλλικό κατάλογο που δημοσιεύτηκε από την Goold στην Κωνσταντινούπολη το 1882, ο οποίος κατάλογος είναι ουσιαστικά άγνωστος στους περισσότερους αρχαιολόγους στην Ευρώπη.
Το άγαλμα είναι ρωμαϊκό αντίγραφο που χρονολογείται στον 2ο με 3ο αιώνα μ.Χ. ενός πρωτότυπου ελληνιστικού αγάλματος της Άρτεμης του 4ου αιώνα π.Χ.

Η Άρτεμις ήταν η θεά του φεγγαριού, του δάσους και του κυνηγιού. Το άγαλμα στέκεται στο αριστερό του πόδι ενώ το δεξί του χέρι ακουμπά σε μια στήλη. Το αριστερό του χέρι ακουμπά στη μέση του και η παλάμη του είναι στραμμένη προς τα έξω. Η φιγούρα είναι μικρότερη από το φυσικό μέγεθος (1,07 μέτρα) και είναι σε πολύ καλή διατηρημένη κατάσταση, μόνο το δεξί χέρι και ο αριστερός αντίχειρας είναι σπασμένοι. Δυστυχώς, το μαρμάρινο άγαλμα έχει καθαριστεί και ξύθηκε, μάλλον βάναυσα. Έτσι η πατίνα έχει εξαφανιστεί.
Έχει στέμμα στο κεφάλι της. Φοράει δύο μπρατσάκια σαν φίδια. Οι μπότες της αφήνουν τα δάχτυλά ακάλυπτα. Τα ρούχα είναι αρκετά σκληρά, ειδικά στην περιοχή των γοφών.
* Η Αγία Ειρήνη ονομάστηκε Museum-i Hümayun (Αυτοκρατορικό Μουσείο) το 1869. Με την πάροδο του χρόνου, λόγω ανεπαρκών εκθεσιακών χώρων, τα έργα εδώ μεταφέρθηκαν 1875 σε άλλο χώρο...
(Το κείμενο είναι του Λεβέντ Τσιβελέκογλου, Από τη σελίδα "Αρχαιολογία Τουρκίας")