Έφυγε ο «Πετράς»
Πέθανε ο Νίκος Χριστόπουλος, ο τελευταίος ιδιοκτήτης του ιστορικού χαρτοπωλείου - βιβλιοπωλείου «Πετρά» στην οδό Αλκαίου
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣΚΑΣ Δημοσίευση 21/1/2020
Ο ιστορικός για τους νεότερους, τελευταίος ιδιοκτήτης του ιστορικού χαρτοπωλείου – βιβλιοπωλείου της Μυτιλήνης Νίκος Χριστόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών.
Ανδρώθηκε μέσα στο χαρτοπωλείο – βιβλιοπωλείο της οικογένειας Πετρά, προσφύγων από το Μικρασιατικό Αϊβαλί. Μια επιχείρηση που κατέγραψε μέσα από τις ιστορικές της εκδόσεις την ιστορία της πόλης και του νησιού. Μετά το θάνατο των ιδιοκτητών της η επιχείρηση πέρασε στα χέρια του. Χωρίς να αλλάξει το όνομα της ο Νίκος Χριστόιπουλος συνέχισε τη λειτουργία της με τον τρόπο που είχε μάθει.
Στα 2009 το ιστορικό μαγαζί έκλεισε. Σήμερα έφυγε ο κυρ Νίκος. Ο «Πετράς».
Κι ένα κείμενο του «Δημοκράτη»
Ένα κείμενο για το Νίκος Χριστόπουλο δημοσιευμένο στην εφημερίδα «Δημοκράτης» το 2009 όταν ο κυρ Νίκος συνταξιοδοτήθηκε μεταφέρει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ποιος ήταν ο «Πετράς».
«Πιάνεται η ψυχή σου, όταν βλέπεις κάποια πράγματα που έχουν χαράξει με την ύπαρξή τους και την παρουσία τους τη ζωή και την εικόνα αυτής της πόλης, να περνάν στην ιστορία.
Ένας κόμπος συναισθημάτων φωλιάζει στην ψυχή και ο πόνος βαρύς και βουβός.
Ο λόγος για το ιστορικό χαρτοπωλείο τυπογραφείο, γνωστό ως «Πετρά», του Νίκου Χριστόπουλου.
Ένας χώρος ιδιαίτερος, πλημμυρισμένος από αγάπη για την τέχνη, το χρώμα, τη διανόηση, την ιστορία, την καλλιτεχνία, το βιβλίο, τη φωτογραφία.
Μια ιστορία που ξεκίνησε από το Αϊβαλί, όταν οι αδελφοί Πετρά έφεραν στη Μυτιλήνη, στις αποσκευές τους, τα όνειρα για μια νέα ζωή.
Γωνία Αλκαίου και Ερμού.
Σήμα κατατεθέν στο κέντρο της αγοράς.
Στις 4/12/1944 ένα μικρό αγόρι, με κοντά παντελονάκια, που άκουγε στο όνομα Νίκος Χριστόπουλος, πέρασε το κατώφλι και ξεκίνησε δειλά - δειλά να δουλεύει ως τσιράκι, κάνοντας τα χουσμέτια.
Τίμιος, γλυκομίλητος, ευγενικός, παρά τη φτώχεια και τη δυστυχία των καιρών.
Πρόσφερε τις υπηρεσίες του ακούραστα. Δούλεψε με πάθος και περίσσια αγάπη μαζί με την Αντιγόνη Πετρά, αδελφή του Κώστα που το 40 πέθανε.
Με πολύ μεράκι ο Ν. Χριστόπουλος μάζευε την «περιουσία» του.
Καρτ-ποστάλ, παλιές φωτογραφίες, καλούπια, ανατυπώσεις βιβλίων, που κράτησαν πολλά ιστορικά στοιχεία της Λέσβου αναλλοίωτα.
Αγαπά να μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις του για τον τόπο του στους νέους .
Ανάσα του η μυρωδιά του χαρτιού.
Οι χτύποι της καρδιάς του, οι αράδες των παλιών βιβλίων.
Η ψυχή του, οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που έχουν αποτυπώσει κάθε στιγμή της καθημερινής δύσκολης κοινωνικής ζωής του τόπου.
Αρνητής της νέας τεχνολογίας σχολιάζει: «Το κομπιούτερ έκανε καλό, αλλά και πολύ κακό. Κι ακόμα τα πράγματα θα χειροτερέψουν».
Όμως ο χρόνος κύλησε και δεν σταμάτησε, όπως εκείνος προσπάθησε μέσα από τις μνήμες που επιχείρησε να διασώσει.
Πριν από ένα χρόνο περίπου, ο κυρ Νίκος αποφάσισε να πουλήσει την επιχείρηση.
Γιατί ήθελε να τη δει να συνεχίζει να υπάρχει. Να αναλάβει κάποιος με τα ίδια ενδιαφέροντα, με το ίδιος πάθος, με τα ίδια αισθήματα.
Σήμερα, ύστερα από 64 ολόκληρα χρόνια προσφοράς, το χαρτοπωλείο «Πετρά» που ποτέ μέχρι σήμερα δεν άλλαξε επωνυμία, ως ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης στο πρόσωπο των ιδρυτών του, περνά στην ιστορία
Και το μικρό τσιράκι που ανδρώθηκε μέσα σ αυτό, δεν το βάζει κάτω. «Θα περιφέρομαι εκεί στη στοά για όποιον χρειαστεί κάτι από το μαγαζί».
Η εικόνα του κυρ Νίκου με το σοφιστικέ μαλλί και το ακόμα πιο σοφιστικέ πνεύμα του, θα παραμείνει ζωντανή
Πάντα εκεί. Γιατί η ιστορία ούτε ξεχνιέται, ούτε χάνεται μέσα στους αραχνιασμένους τοίχους και στο λουκέτο μιας κλειδαριάς».