Καταφύγια ζωής...ένα υπέροχο ποιήμα του Μπρεχτ
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 1/6/2023

Εκεί που σου 'ρχεται η μαυρίλα διαφόρων στη μούρη, οι δικαιολογίες άλλων, η προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης πλάι σ' αυτή του κυβερνητικού εκπροσώπου, ξεπηδά κάτι το Ωραίο.
Τι όμορφο, την ζωντάνια, την ελπίδα φανέρωσε το λογοτεχνικό κείμενο, το ποίημα του Μπρεχτ, που επιλέχτηκε στις πανελλαδικές εξετάσεις. Μπράβο στους συναδέλφους φιλολόγους της επιτροπής που επιλέγει τα θέματα. Πρόκειται για ένα δυνατό, ανθρωπιστικό, κοινωνιολογικό ποίημα. Ένα ποίημα που μας στρίβει στη μούρη την υποκρισία μας, τον καθωσπρεπισμό, την τάχα μου φιλανθρωπία. Κάνει, όσους θέλουν, να προβληματιστούν για τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, την εκμετάλλευση ανάμεσά τους, την πορεία του κόσμου.
Χαιρόμαστε όσοι διαβάσαμε Μπέρτολντ Μπρεχτ ειδικά σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, του σημαντικού αυτού διανοούμενου, που κάποτε ακούστηκε το όνομά του για την προεδρία της Δημοκρατίας. Το ποίημα είναι το παρακάτω:
Καταφύγια για τη νύχτα
Ακούω πως στη Νέα Υόρκη
Στη γωνιά της 26ης Οδού και του Μπροντγουαίη
Στέκει ένας άντρας κάθε βράδυ τους μήνες του χειμώνα
Και στους άστεγους που μαζεύονται βρίσκει ένα καταφύγιο για τη νύχτα
Κάνοντας εκκλήσεις στους διαβάτες.
Ο κόσμος έτσι δε θ’ αλλάξει.
Δε θα καλυτερέψουνε ανάμεσα στους ανθρώπους οι σχέσεις
Δε συντομεύει έτσι η εποχή της εκμετάλλευσης
Μα ωστόσο λίγοι άνθρωποι βρίσκουνε καταφύγιο για τη νύχτα
Για μια νύχτα τους φυλάγεις απ’ τον άνεμο
Το χιόνι που προορίζονταν γι’ αυτούς πέφτει στο δρόμο.
Σαν διαβάσεις τούτο ‘δω, μην κλείσεις το βιβλίο, άνθρωπε.
Λίγοι άνθρωποι βρίσκουνε καταφύγιο για τη νύχτα
Για μια νύχτα τους φυλάγεις απ’ τον άνεμο
Το χιόνι που προορίζονταν γι’ αυτούς πέφτει στο δρόμο
Μα ο κόσμος έτσι δε θ’ αλλάξει
Δε θα καλυτερέψουνε ανάμεσα στους ανθρώπους οι σχέσεις
Δε συντομεύει έτσι η εποχή της εκμετάλλευσης.
Την ίδια στιγμή σκέφτομαι τα διάφορα Δελτία που μας τάισε η κυβέρνηση, (όχι η υπηρεσιακή), πετρελαίου, τροφίμων, ηλεκτρικής ενέργειας, χαρτζιλίκι νέων κλπ. Είναι τα δικά μας καταφύγια, της Ελλάδας του 21ου αιώνα.
Πόσο μπορεί να σκεπαστεί ο άνθρωπος, πόσο μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες του με την όποια επιδότηση της ζωής του; Την ίδια ώρα το κόμμα που κυβέρνησε, η Νέα Δημοκρατία, δεν δέχεται την άμεση φορολόγηση των μερισμάτων, τα οποία νέμονται πολύ λίγοι συμπολίτες μας και την ταυτόχρονη μείωση των έμμεσων φόρων που πληρώνουμε εξίσου όλοι μας – φτωχοί και πλούσιοι.
Διαστρεβλώνει την πρόταση κομμάτων της αντιπολίτευσης, ότι δήθεν θα φορολογηθούν οι πολίτες, οι επαγγελματίες. Και συνεχίζουν τη διαστρέβλωση τα Μέσα Ενημέρωσης.
Δεν γίνεται να μην σκεφτούμε τους δασκάλους, τους οποίους κατηγορούν τακτικά κάποιοι. Βγήκε ο μετακλητός υπάλληλος κ. Ψαριανός να καθυβρίσει τους καθηγητές ότι έχουν συμμετοχή στο φιάσκο της κατάρρευσης της Τράπεζας Θεμάτων κι ότι χαίρονται. Και στο τέλος πρότεινε να απολυθούν. Αυτός συνεχίζει να πληρώνεται από το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή εμάς. Τι συμβούλευε άραγε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, τον κ. Πικραμένο; Γιατί ως σύμβουλος προσλήφθηκε.
Πίσω στον Μπρεχτ, ένα ποίημα με τον πάντοτε επίκαιρο τίτλο ''Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι'':
Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι
είσαστε χαμένοι.
Φίλος σας είναι η αλλαγή
η αντίφαση είναι σύμμαχός σας.
Από το Τίποτα
πρέπει κάτι να κάνετε, μα οι δυνατοί
πρέπει να γινούνε τίποτα.
Αυτό που έχετε, απαρνηθείτε το και πάρτε
αυτό που σας αρνιούνται.