Δολοφονώντας, απ’ την Παλαιστίνη ως τα Τέμπη
Γράφει ο ΡΑΦΑΗΛ ΑΣΠΡΟΛΟΥΠΟΣ, Οικονομολόγος
Δημοσίευση 10/4/2025

Alstom. Μια εταιρεία που μάθαμε καλά μετά την 28η Φλεβάρη του 2023. Η μία απ’ τις εταιρείες στις οποίες είχε ανατεθεί, μέσω της διαβόητης σύμβασης 717, η εγκατάσταση του συστήματος ελέγχου ETCS. Του συστήματος που θα έπρεπε βάσει της αρχικής σύμβασης να έχει παραδοθεί απ’ το 2016, και που αν λειτουργούσε το 2023 δεν θα είχε γίνει η κρατική και επιχειρηματική δολοφονία στα Τέμπη.
Βέβαια ο ντουνιάς είναι μικρός, και οι υποθέσεις διαφθοράς και παρανομιών στις οποίες είχε ως τότε εμπλακεί η Alstom γνωστές. Κι επειδή η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην την απολαύσεις, ήταν και πολλές.
Καμία όμως ίσως να μην ήταν μεγαλύτερη απ’ την εμπλοκή της Alstom με το πρότζεκτ JLR (Jerusalem Light Rail), το πρόγραμμα ελαφριού σιδηροδρόμου της Ιερουσαλήμ, το οποίο θα συνέδεε το δυτικό κομμάτι της πόλης (εβραϊκό) με τους παράνομους εβραϊκούς εποικισμούς στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που έσπρωχνε το σιωνιστικό κράτος και παραβίαζε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, προωθώντας την περαιτέρω «εβραιοποίηση» των κατεχόμενων Παλαιστινιακών εδαφών.
Βέβαια αυτή η κατάφαση κι ενίσχυση της κατοχής από μεριάς της Alstom, καθόλου δεν προβλημάτισε τις διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις που συνδιαλλάχθηκαν μαζί της. Αν μη τι άλλο, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ετοιμαζόταν ελληνική κοινοπραξία με σύμπραξη της δημόσιας ΣΤΑΣΥ και της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, του νέου μας εθνικού εργολάβου, για συμμετοχή στο ίδιο αποικιοκρατικό πρότζεκτ του JLR. Αν κάτι χαλούσε τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τη στάση της Alstom σ’ αυτή τη φάση, φαίνεται να ήταν τ’ ότι ίσως να της έπαιρνε τη δουλειά.
Είναι, όμως, αυτές οι δύο επιχειρηματικές δραστηριότητες της Alstom ασύνδετες μεταξύ τους; Τίποτα παραπάνω από δυο χάντρες ατάκτως ερριμμένες στο χωροχρόνο συνεχόμενες από τίποτα πέρα από τυχαιότητα (και ίσως τη δική μας επιλεκτική ματιά);
Κάθε άλλο. Οι χάντρες αυτές διαπερνώνται από το πιο σιδηρόπλεκτο νήμα.
Κι αν επιτρέψουμε στο βλέμμα μας να θωρήσει μακρύτερα, θα δούμε πολλές άλλες χάντρες να το βαραίνουν.
Η ισραηλινή εταιρεία Intellexa παράγει και διαχειρίζεται το κατασκοπευτικό λογισμικό Predator, χρήση του οποίου έχει γίνει για την παρακολούθηση πολιτικών, υψηλά ιστάμενων κρατικών αξιωματούχων και δημοσιογράφων στην Ελλάδα και αλλού. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο υποκλοπών επικοινωνιών με την ανάμειξη μυστικών υπηρεσιών τρίτου κράτους στη χώρα μας.
Στη διαχείριση του προσφυγικού, Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνικές κυβερνήσεις έχουν από κοινού αποφασίσει να βασιστούν στις υπηρεσίες ισραηλινών drones. Το Hermes της Elbit και το Heron της IAI (Israel Aerospace Industries) ίπτανται πάνω απ’ τα νερά του Αιγαίου σε αναζήτηση βαρκών που μπορεί να φέρουν πρόσφυγες απ’ τις περιοχές στις οποίες η Δύση σπέρνει πόλεμο και υπανάπτυξη. Αν ο χειριστής του drone εντοπίσει κάποια βάρκα που αντιμετωπίζει πρόβλημα, φροντίζει ώστε η καθυστέρησή του στο να ειδοποιήσει για την αποστολή «διασωστικού» να εξασφαλίσει ότι μέχρι αυτό να φτάσει το πρόβλημα θα έχει λυθεί από μόνο του.
Αν πάλι η μοίρα είναι δύστροπη κι η βάρκα που θα εντοπίσει δεν έχει εμφανές πρόβλημα, επιλαμβάνεται το λιμενικό για να διορθώσει αυτή την ατασθαλία.
Πρόσφατα, πρωθυπουργός και υπουργός εθνικής άμυνας διατυμπάνισαν την πρόθεσή τους για εγκατάσταση αντιαεροπορικού και αντιπυραυλικού συστήματος, που έσπευσαν να βαφτίσουν «Ασπίδα του Αχιλλέα», βασισμένου στην τεχνολογία του ισραηλινού «Σιδηρού Θόλου» και παρεχόμενου από την ισραηλινή πολεμική βιομηχανία. Είναι για χάρη της εγκατάστασης αυτού του συστήματος και ικανοποίησης των ισραηλινών παραγωγών του που σμπαραλιάζεται όλο το αμυντικό δόγμα της χώρας.
Η μοιραία αλαζονεία της συσχέτισης αυτού του νέου συστήματος με την επική ομηρική φιγούρα μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πρόδηλη ευαλωτότητα για την οποία παραμένει εμβληματική. Ακόμα κι αν οι προβληματικές του «Σιδηρού Θόλου» ως αμυντικού συστήματος δεν είχαν καταστεί ολοφάνερες πριν το 2023, αυτό σίγουρα δεν ισχύει πλέον. Είναι πια ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ένα πανάκριβο σύστημα του οποίου οι δυνατότητες απόκρισης μπορούν πολύ εύκολα να κορεστούν από μαζικές εκτοξεύσεις (φτηνών) βλημάτων. Αυτό το απέδειξε όχι μόνο το Ιράν, αλλά ακόμα κι η ταπεινή Χαμάς, ρουκέτες-στρακαστρούκες της οποίας κατάφεραν πολλάκις να διαπεράσουν τον «αδιάβλητο» θόλο.
Το τι χρησιμότητα θα έχει ένας τέτοιος θόλος στην περίπτωση της Ελλάδας, καλούμενος να απαντήσει σε προκλήσεις θεωρητικά προερχόμενες από την Τουρκία, μια χώρα με εγχώρια αμυντική βιομηχανία, μαζική παραγωγή drones ανταγωνιστικών στη διεθνή αγορά και υπερπολλαπλάσια σε σχέση με της Χαμάς δυνατότητα να κατακλύσει ένα τέτοιο «θόλο», μένει αναπάντητο μόνο στα μυαλά των αδαών. Για όλους τους υπόλοιπους, είναι ηλίου φαεινότερο ότι πρόκειται για άλλο ένα φαγοπότι μυθικών ποσών στα πλαίσια της περαιτέρω υποδούλωσης σε αμερικανο-νατοϊκούς σχεδιασμούς.
Για την άθλια κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει καμία σημασία που η «Ασπίδα του Αχιλλέα» είναι πιο διάτρητη κι απ’ την περίφημη φτέρνα του. Σημασία έχει μόνο να την κρατάμε όλοι εμείς μέχρι τελευταίας ρανίδος αίματός μας στ’ όνομά της συμπερίληψής μας στην «σωστή μεριά της ιστορίας».
Το νήμα που διαπερνά όλες αυτές τις χάντρες, από το φονικό στα Τέμπη, μέχρι σ’ αυτά σε Αιγαίο και Παλαιστίνη, είναι ένα: η υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής. Είτε αυτή γίνεται από Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους, είτε γίνεται από σιωνιστές αποικιοκράτες.
Πρόκειται για ένα ενιαίο νήμα στην ύφανση του οποίου συμμετέχουν τρία στοιχεία: καπιταλιστική εκμετάλλευση, (μετα)αποικιοκρατικός εξανδραποδισμός και ιμπεριαλιστική κυριαρχία και επιβολή που επισφραγίζει τα υπόλοιπα.
Όπως η Παλαιστίνη αποτελεί το μεγαλύτερο αγκάθι στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική αρχιτεκτονική, έτσι και τα Τέμπη αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για το εγχώριο σύστημα εξουσίας την τελευταία δεκαετία, αν όχι και μεταπολιτευτικά.
Ο αγώνας για τη δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών και το τσάκισμα των πολιτικών που οδήγησαν στο έγκλημα δεν είναι ξέχωρος απ’ τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού για ζωή, λευτεριά και ευημερία. Και οι δύο μας φέρνουν αντιμέτωπες με τα εκμεταλλευτικά και καταπιεστικά καθεστώτα που έχει στήσει ο ιμπεριαλισμός για την μακροημέρευση των συμφερόντων του.
Το οξυγόνο που θα αναβλύσει απ’ την Παλαιστίνη θα γεμίσει και τα δικά μας πνευμόνια και ο αγώνας για δικαιοσύνη για τα θύματά μας θα ανυψώσει το ανάστημα αυτών που μάχονται το σιωνισμό. Μέχρι να σπάσει το νήμα κι η άβυσσος της προϊστορίας να καταπιεί τις χάντρες του.