Η τοπική κοινωνική συνοχή βρίσκεται, για ακόμα μια φορά, σε κίνδυνο
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ*
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 19/3/2020
Αν και, σαν τοπική κοινωνία, είμαστε ακόμα στη φάση να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που συμβαίνει (αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να περάσουμε στην επόμενη φάση αυτή της "ισορροπίας" και της σκέψης "τι να κάνουμε") πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης θα είναι σημαντικές και στο επίπεδο της (τοπικής) οικονομίας.
Η τεχνική "νάρκωση" μέχρι να περάσει η επιδημία, αφορά και την τοπική οικονομίας και έρχεται σε μια εποχή που ακόμα δεν έχουμε συνέλθει από τη μεγάλη οικονομική κρίση.
Η μεγάλη απώλεια εισοδήματος στην ελαιοκαλλιέργεια την αλλά και η αναμενόμενη καθίζηση των εσόδων από τον τουρισμό, θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση: Το φθινόπωρο που έρχεται θα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ο κίνδυνος, η υγειονομική κρίση να μετατραπεί σε μια ακόμα μεγαλύτερη κρίση ανεργίας, είναι υπαρκτός.
Έκτος λοιπόν από τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση (τα οποία είναι προφανές ότι είναι ανάγκη να αυξηθούν ακόμα περισσότερο και να καλύψουν ακόμα περισσότερους/ες), η αυτοδιοίκηση, δηλαδή η Περιφέρεια σε συνεργασία με τους δήμους, αλλά και τους φορείς εκπροσώπησης των παραγωγών, των εργαζομένων και των πολιτών, θα πρέπει άμεσα να επεξεργαστούν σχεδία ανάσχεσης αυτών των αρνητικών επιπτώσεων σε τοπικό επίπεδο.
Πρέπει να τρέξουμε! Η τοπική κοινωνική συνοχή βρίσκεται, για ακόμα μια φορά, σε κίνδυνο.