Ο Κουρός κι οι άλλοι «Κουρός»
Γράφει ο: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗΣ*
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 26/7/2022

Αχ! Πόσο μας χαροποιεί κάποιο γεγονός, μια πράξη όταν πραγματοποιείται πρώτη φορά. Λες και γίνεται για μας προσωπικά, ενώ είναι για όλους· μάλλον για όσους το νιώθουν, έχουν συναίσθηση του τι γίνεται αυτή τη χρονική στιγμή. Τότες φουσκώνει το στήθος, ανοίγουν τα μέσα σου κάτι φτερουγίζει στο σώμα σου. Δεν πατάς στη γης, αν και γύρω όλα είναι ίδια· βρίσκεσαι πέραν του κόσμου τούτου, των αισθήσεων και της πραγματικότητας. Όχι, δεν ζεις σε κάποια φανταστική κατάσταση, αλλά σε μια πραγματικότητα, πρώην ουτοπία. Κι αν έχεις συμμετοχή, είσαι έστω μικρό μέρος των διαδραματιζόμενων, θα λες «ήμουν κι εγώ εκεί, το έζησα».
Υπάρχει κι η αντίθετη προσέγγιση και άποψη· αν όχι της απόρριψης, της εν μέρει υποτίμησης και κυρίως της προσπάθειας περιορισμού και της λήθης. Κάποτε η αντίδραση προς κάποια συμβάντα είναι έντονα πολεμική συνοδευμένη με συστηματική προσπάθεια αναθεωρητισμού. Κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα, να αναιρέσουν, να μειώσουν τις πολύ σημαντικές αλλαγές.
Μπορούμε ενδεικτικά να θυμηθούμε τη θεσμοθέτηση ως επίσημης γλώσσας της δημοτικής, τον πολιτικό γάμο, (έστω και κουτσό), την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κ.ά. Σε κάποιες περιπτώσεις η διαφοροποίηση του γεγονότος γίνεται από την αρχή. Στις 23 Ιουλίου 1974 έπεσε η δικτατορία· όμως η αποκατάσταση της Δημοκρατίας τιμάται στις 24 του μήνα, για να θυμίζει την επιστροφή του Κων/νου Καραμανλή.
Τη μέρα αυτή η/ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσκαλεί, εκτός των προβλεπόμενων από το πρωτόκολλο, πολίτες, εκπρόσωπους της κοινωνίας, για να τιμήσει τη δράση, τις αποδόσεις, ή την προσωπικότητά τους. Φέτος μεταξύ των καλεσμένων ήταν κι ο πρόσφυγας μαθητής Κουρός Νουρμοχαμαντί Μπαϊγκί, γιατί αρίστευσε στις πανελλήνιες εξετάσεις. Για αυτό πλήθος παραγόντων της δημόσιας ζωής της χώρας ασχολήθηκε μαζί του. Πολύ καλά έπραξαν. Όμως ο Κουρός είναι μόνο ένας που σώθηκε πλέοντας από τη νησίδα της Μόριας, προς τη στεριά των ανθρώπων και της ζωής. Για τους άλλους που βρίσκονται αποκλεισμένοι σε νησίδες, πχ. στον Έβρο ή κάπου αλλού, θα ρίξει άραγε ματιά συμπάθειας κάποιος δημόσιος φορέας;
Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας, για να μπορέσει να αριστεύσει ο πρόσφυγας Κουρός συνέδραμαν πολλοί τα προηγούμενα χρόνια. Ταυτόχρονα άλλοι τόσοι και περισσότεροι έβαλαν εμπόδια. Εδώ στο Βόρειο Αιγαίο, όπου φοίτησε ο Κουρός, δόθηκε αγώνας από δασκάλους, υπαλλήλους, μέλη οργανώσεων, πολίτες για να τους αντιμετωπίσουμε ως ανθρώπους κι όχι ως κάτι το απορριπτέο. Κι η απόρριψη αυτή, πιστέψτε με, έχει επανέλθει τα τρία τελευταία χρόνια. Κυρία Πρόεδρε συμβάλλεται, με τη δυναμική που έχετε, ώστε οι «Κουρός» που βρέθηκαν στη χώρα μας να μην αντιμετωπίζονται ως μη υπάρχοντες, έστω κι αν δεν αρίστευσαν.
* Ο Αριστείδης Καλάργαλης είναι Συγγραφέας, διδάκτορας Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας