«Ας βάλουμε τον εαυτό μας σε μια κάψουλα με ένα βρέφος στην αγκαλιά...»
Η συγκλονιστική μαρτυρία μιας συμμετέχουσας στην αεροδιακομιδή δυο ασθενών με κορονοϊό (ενός βρέφους 38 ημερών και ενός παιδιού 12 ετών)-Γράφει η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΚΑΡΟΥΖΗ*
Δημοσίευση 22/8/2021
Στις φωτογραφίες βλέπουμε τα δυο περιστατικά covid που διακομισαμε από Χίο για Αθήνα.
Αυτό που δεν βλέπουμε είναι ότι στην πρώτη κάψουλα το περιστατικό είναι ένα νεογνό (!!!) που βρίσκεται στην αγκαλιά του μπαμπά του, ο οποίος μέχρι και την στιγμή που μπήκε στην κάψουλα με το μωράκι του ήταν αρνητικός. Η ηλικία και των δυο νοσούντων είναι πολύ μικρή καθώς και το δεύτερο περιστατικό είναι ένα έφηβο αγοράκι χωρίς καμία συνοδεία. Οι γονείς του , θετικοί και εκείνοι, παρέμειναν στην Χίο.
Καθώς μια εικόνα χίλιες λέξεις, δεν θα πω κάτι επιπλέον.
Δεν θα πω για την κρατική ευθύνη ούτε και για το αν διαχειρίζεται αποτελεσματικά την κρίση, ούτε για την ελλιπέστατη ή όχι ενημέρωση - επεξήγηση του τι συμβαίνει στους πολίτες, ούτε για τις διφορούμενες απόψεις και κατευθυντήριες από τους εκπροσώπους υγείας σχετικά με την πανδημία, ούτε για τα ανεξέλεγκτα πάρτυ στα κυκλαδίτικα νησιά ή την κατάργηση της μάσκας σε χώρους μεγάλου συνωστισμού, ούτε για την ατομική ευθύνη που από μόνη της δε φτάνει αλλά δυστυχώς αυτή έχουμε εύκαιρη τώρα (αργότερα θα έχουμε την κάλπη κ άλλους τρόπους), ούτε για τις θεωρίες συνωμοσίας,τσιπάκια κ τεστ μαγνητισμού, ούτε για αρνητές, ούτε για τον αν, αντί να προσπαθούμε όλοι και ο καθένας ξεχωριστά, για το συλλογικό καλό, σπαταλάμε χρόνο να σχολιάζουμε δηλώσεις διασήμων και να αναλύουμε αν ο ιός προήλθε από νυχτερίδες ή πειράματα σε εργαστήρια (λες και τώρα αυτό έχει σημασία), ούτε ότι... αν ψαχτούμε πραγματικά, αντί να αναπαράγουμε αβάσιμες βλακείες (αναζητώντας ποια είναι η πιο αληθοφανή), ίσως βρούμε κάτι που λέγεται κόστος όφελος (και ποιο υπερισχύει).
Θα πω μονάχα ότι τέτοιες «εικόνες» βλέπουμε σχεδόν καθημερινά, εμείς. που δεν είμαστε νοσηλευτές - γιατροί (όποτε αν επεκτείνουμε λίγο την κλίμακα στο μυαλό μας μπορούμε να φανταστούμε τι επικρατεί).
Ο καθένας λοιπόν κάνοντας εικόνα τον εαυτό του μέσα σε μια κάψουλα (με η χωρίς το νεογνό του αγκαλιά), ή τους γονείς του ή τα παιδιά του, και επιθυμώντας πραγματικά να ενημερωθεί , νομίζω ότι θα καταλήξει στο πως πρέπει να λειτουργήσει στην καθημερινότητα του με υπευθυνότητα προς τον εαυτό του αλλά και τους γύρω του.