
Αναμφισβήτητα δεν χρειάζονται ειδικές κοινωνιολογικές γνώσεις για να εξάγεις και να επιβεβαιώσεις το συμπέρασμα ότι οι διαφημίσεις, και δη αυτές που πετυχαίνουν το στόχο τους, στηρίζονται στη βασική αρχή του μάρκετινγκ, στους κανόνες του τι και πώς πουλάει. Έχοντας δουλέψει στο παρελθόν και σε μεγάλη διαφημιστική εταιρεία, έχω σε ένα βαθμό κι ασυνείδητα, εξασκήσει και το αισθητήριο να αφουγκράζομαι τον παλμό και τις τάσεις των διαφημιστών. Όπως εξάλλου πιστεύω κι όλοι μας, όσοι απλά ενδιαφέρονται και παρατηρούν το τι συμβαίνει γύρω τους. Με λίγη προσοχή και βλέπεις τι θέλει να πει το μήνυμα.
Έτσι αυτοματοποιημένα, απ’ το πλήθος και την κατηγορία των διαφημίσεων, τις οποίες θέλοντας και μη παρακολουθούμε σε όλα τα μέσα και φυσικά στο διαδίκτυο, ξέρουμε, ανάλογα με την εποχή τι επικρατεί. Τι απασχολεί και καθορίζει την οικονομία και την κοινωνική ζωή μας.
Για παράδειγμα τον καιρό της μεγάλης κρίσης είχαν ελαχιστοποιηθεί οι διαφημίσεις. Δεν έβλεπες π.χ. να προβάλλονται κατηγορίες προϊόντων ακριβών, όπως τα αυτοκίνητα ή τα ταξίδια μέσω μεγάλων τουριστικών γραφείων. Ακόμη και η συντριπτική πλειοψηφία όσων διαφημίσεων έπαιζαν, απέπνεαν μια έντονη χροιά μιζέριας. Το πιο φτηνό, το πιο καλό, το πιο αναγκαίο. Αυτό που χρειαζόσουν οπωσδήποτε να έχεις κι όχι η πολυτέλεια ή το παραπανίσιο. Ουίσκι κι αρώματα, δεν διαφημίζονταν ούτε καν στις γιορτές.
Στην εποχή του κορωνοϊού, άλλαξε το ρεπερτόριο και κατακλυστήκαμε απ’ ό,τι θα έκανε καλύτερη την παραμονή μας ως έγκλειστοι. Τότε ήταν που μάθαμε όλοι να μαγειρεύουμε, αναζητώντας και μέσω των διαφημίσεων τις προσφορές των σούπερ μάρκετ. Των καταστημάτων, που σταδιακά, μαζί με την ακρίβεια και την ανάγκη να αναζητούμε πού πουλιέται οικονομικότερα το κάθε τι, καθιερώθηκαν ως ξεχωριστή διαφημιστική κατηγορία πια.
Κυρίως στη διαφήμιση μέσω τηλεόρασης, αυτή που απευθύνεται δηλαδή στο ευρύ καταναλωτικό κοινό των πιο μεγάλων ηλικιών.
Κι έρχομαι στο δια ταύτα, γιατί σ’ αυτό το κοινό πλέον, και ομοίως μέσω της τηλεόρασης, κυριαρχούν εδώ και λίγα χρόνια, με ολοένα αυξανόμενο μάλιστα ρυθμό, οι διαφημίσεις για φάρμακα. Δια πάσαν νόσον… Σκευάσματα για αρθριτικά, για προστάτη, για απώλεια βάρους, για οστεοαρθρίτιδα, για φλεβίτη, για αιμορροΐδες, για ενέργεια, για ενδυνάμωση, για σάκχαρο, για να αναπνέεις ελεύθερα, για να μαλακώνει ο λαιμός σου, για να περνά ο πονοκέφαλος κι οι πόνοι κάθε είδους, και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί πως χρειάζεται κανείς.
Δίχως να κομίζω γλαύκα εις Αθήνας, δεδομένου του μείζονος προβλήματος της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού, οι πάρα πολλές, οι ατέλειωτες και επαναλαμβανόμενες με τεράστια συχνότητα διαφημίσεις για φάρμακα, τα οποία απευθύνονται κυρίως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, απηχούν περίτρανα την ελληνική πραγματικότητα ότι γερνάμε. Ξέρει ο διαφημιστής πού απευθύνεται. Ξέρει ποιοι χρειάζονται περισσότερο μια ευρεία γκάμα παρα-φαρμακευτικών ειδών, πέρα απ’ ό,τι τούς συνταγογραφεί ο γιατρός τους για τις παθήσεις τους.
Βέβαια επιβάλλεται να σημειώσω πως παράλληλα, οι πολλές διαφημίσεις φαρμάκων δείχνουν και την περίοπτη θέση του κλάδου της φαρμακοβιομηχανίας στο οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας, όπως ανάλογα συμβαίνει και με τις κυρίαρχες εταιρείες ενέργειας και τηλεπικοινωνιών, που καταλαμβάνουν εξίσου σημαντικότατο μερίδιο στη διαφημιστική αγορά.
Σ’ αυτή την επιφανειακή, μα χρήσιμη πιστεύω περιήγηση στον κόσμο της διαφήμισης, θα ήταν παράλειψη να μην επισημανθεί η έως και εξαιρετική σε πολλές περιπτώσεις χρήση τον τελευταίο καιρό, της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία ξέρει να εκμεταλλεύεται τις καλές ιδέες για να πλασάρει αριστοτεχνικά ό,τι προωθεί.
Προσωπικά με ξετρέλανε η διαφήμιση τράπεζας για την άμεση δανειοδότηση ποσού έως 3.000 ευρώ, η οποία έδειχνε μωρό να εκδικείται τους γονείς του καταστρέφοντας κινητό, tablet, laptop και να πλημμυρίζει το σαλόνι, επειδή δεν του πήραν ένα μπεζ αρκουδάκι. Παρότι η διαφήμιση είχε λάθη, ένα μωρό μηνών δεν είναι σε θέση κινητικά να κάνει ό,τι το συγκεκριμένο της διαφήμισης, παρότι ξεχείλιζε τοξικότητας (πόση κακία πια απ’ το βρέφος!), πέτυχε και με το παραπάνω το στόχο της. Πέρασε το μήνυμά της με εύληπτο τρόπο. Ξέρεις και δεν θα ξεχάσεις ποτέ, ακόμη και μία φορά αν την είχες δει, πια τράπεζα θα σε ξελασπώσει σε μια έκτακτη ανάγκη, όταν δίχως αναβολή πρέπει να καλύψεις μια σημαντική απώλεια όπως ας πούμε, η καταστροφή του smart-phone σου.
Άλλωστε ποιος έχει αντίρρηση πως η διαφήμιση συμβαδίζει αγκαζέ με την εποχή…