Από τη Μυτιλήνη υψώθηκε η φωνή των ανθρώπων!
Συγκέντρωση και πορεία για τη γενοκτονία στη Γάζα από το Εργατικό Κέντρο Λέσβου -Οι πολίτες στάθηκαν δίπλα σε έναν λαό που δοκιμάζεται και ζήτησαν να πάψει ο πόλεμος και η σιωπή
Γράφει ο ΘΡΑΣΟΣ ΑΒΡΑΑΜ Δημοσίευση 26/6/2025

Με συμμετοχή και έντονο παλμό πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 26 Ιουνίου συγκέντρωση αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό, στην Πλατεία Σαπφούς της Μυτιλήνης. Τη συγκέντρωση διοργάνωσε το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, καταδικάζοντας τη συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα, την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Μέση Ανατολή και τη βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς.
Η κεντρική ομιλία του προέδρου του Εργατικού Κέντρου, Γιάννη Ζαφειρίου, αποτέλεσε μια συνολική καταγγελία των εξελίξεων, αλλά και ένα κάλεσμα αγώνα, με σαφείς πολιτικές αναφορές και αιχμές.«Η Μέση Ανατολή φλέγεται ξανά. Οι εξελίξεις αλλάζουν από ώρα σε ώρα, οι λαοί σκοτώνονται απ’ τους μακελάρηδες, κι οι ιμπεριαλιστές διαπραγματεύονται πάνω στα πτώματά τους», είπε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Ζαφειρίου ξεκαθάρισε ότι η πρόσφατη επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν με βαριά πυρομαχικά αποτέλεσε σινιάλο κλιμάκωσης, δίνοντας την ώθηση στο κράτος του Ισραήλ να συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τη γενοκτονική του πολιτική.«Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να πιστέψει ότι οι βομβαρδισμοί αυτοί έγιναν για την ειρήνη. Είναι οι ίδιες προφάσεις που πάντα χρησιμοποιούνται για να κρυφτούν οι πραγματικοί στόχοι: ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων, των δρόμων μεταφοράς, των γεωστρατηγικών σημείων».
Αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα παραδείγματα από την ιστορία των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Λίβανος, Παλαιστίνη. Και υπογράμμισε, «Η ιστορία της βαρβαρότητας είναι γνωστή. Οι λαοί ματώνουν για να τρέφονται τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών».
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στη συμμετοχή της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μέσω της διάθεσης στρατιωτικών βάσεων, της αποστολής πλοίων και προσωπικού, αλλά και της εκτίναξης των στρατιωτικών δαπανών.«Ο Έλληνας πρωθυπουργός κοκορεύεται ότι δίνουμε ήδη πάνω από το 3% του ΑΕΠ για πολεμικές δαπάνες. Ανακοινώνει 25 δισ. ευρώ για στρατιωτικές προμήθειες την ώρα που οι εργαζόμενοι στενάζουν. Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της χώρας. Είναι δαπάνες για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ».
Ιδιαίτερη ήταν η καταγγελία για την ανακήρυξη του Ισραηλινού Πρέσβη σε «επίτιμο δημότη» από τον Δήμο Δυτικής Λέσβου, με τον κ. Ζαφειρίου να ξεκαθαρίζει πως το εργατικό κίνημα «δεν πρόκειται να σιωπήσει μπροστά σε τέτοιες ενέργειες εξωραϊσμού του κράτους-δολοφόνου».
Μεταξύ άλλων, κατήγγειλε και την εργοδοτική πρακτική να ενθαρρύνουν ναυτεργάτες να ταξιδεύουν σε εμπόλεμες ζώνες με οικονομικά ανταλλάγματα.«Τα αφεντικά δεν νοιάζονται αν οι περιοχές βράζουν. Διπλοί και τριπλοί μισθοί σε πλοία για Κύπρο και Ισραήλ. Θέλουν να εξαγοράσουν τον κίνδυνο, την ανθρώπινη ζωή. Αυτό είναι το ήθος τους».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου υπογράμμισε ότι το εργατικό και λαϊκό κίνημα οφείλει να εντείνει τον αγώνα του, απαιτώντας να σταματήσει κάθε εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να διακοπούν άμεσα οι πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές σχέσεις με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα. Επεσήμανε επίσης την ανάγκη επιστροφής όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων που βρίσκονται εκτός συνόρων, την αποχώρηση της φρεγάτας από την Ερυθρά Θάλασσα και της πυροβολαρχίας Patriot από τη Σαουδική Αραβία, καθώς και την άμεση εφαρμογή της απόφασης της Βουλής του 2015 για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967.
Με μαχητικά συνθήματα όπως «Καμία συμμετοχή – Καμία ανοχή» και «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», οι παριστάμενοι έστειλαν ηχηρό μήνυμα αντίστασης στη γενοκτονία, αλλά και αλληλεγγύης στους λαούς που υφίστανται την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.
Μετά το τέλος της συγκέντρωσης, ακολούθησε δυναμική πορεία στους δρόμους της αγοράς της Μυτιλήνης. Οι διαδηλωτές διέσχισαν το κέντρο της πόλης φωνάζοντας συνθήματα κατά του πολέμου και της εμπλοκής της Ελλάδας, ενημερώνοντας τον κόσμο και διατρανώνοντας πως η σιωπή δεν είναι επιλογή, αλλά συνενοχή.