Με επίκεντρο το νησί μας, μεταξύ άλλων, έχει κορυφωθεί τις τελευταίες εβδομάδες το δράμα της προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης της τελευταίας πενταετίας. Μια σειρά εγκληματικών ενεργειών μεγάλων δυνάμεων, συνδυασμένη με την σταθερά άτολμη και ανίκανη διακυβέρνηση της χώρας φαίνεται αυτήν την περίοδο να μας οδηγούν σε ένα προδιαγεγραμμένο αδιέξοδο.

Μέσα σε αυτή την περίοδο τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και οι κάτοικοί τους ανέλαβαν ευθύνες που δεν τους αντιστοιχούσαν και κλήθηκαν να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα που δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι και δεν μπορούσαν να το διορθώσουν από μόνοι τους.

Η τακτική της ΕΕ να “αποθηκεύσει” δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στα σύνορα της, βρήκε πρόθυμους συμμάχους τις Κυβερνήσεις της τελευταίας πενταετίας, με αποτέλεσμα η χώρα μας να λαμβάνει ευρωπαϊκά κονδύλια για να αποθηκεύει ανθρώπους που ποτέ δεν ήθελαν να βρίσκονται εδώ. Τι να κάνουν άλλωστε σε μια χώρα που καταρρέει υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης; Ενδεικτικό είναι ότι μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2015, όπου οι χώρες τις Κεντρικής Ευρώπης, και εν συνεχεία των Βαλκανίων άρχισαν μία μία να σφραγίζουν τα σύνορά τους, η μεγαλύτερη συγκέντρωση προσφύγων/μεταναστών ήταν στην Ειδομένη, την Ηγουμενίτσα και την Πάτρα με τάσεις φυγής.

Το πρώτο πλήγμα το δέχεται η χώρα μας όταν επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δέχεται να παίξει τον ρόλο της αποθήκης. Στην συνέχεια η Κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να αναιρέσει την πολιτική της δικαιότερης κατανομής στο εσωτερικό της χώρας, δημιουργώντας δίκαιες αντιδράσεις από όλους μας που βλέπαμε τα νησιά μας να μετατρέπονται σε τόπους μαρτυρίου, γιατί έτσι θα τα κατέγραφε η ιστορία του 21ου αιώνα. Το τελειωτικό χτύπημα φαίνεται να έρχεται από την πολιτική του Ερντογάν, ο οποίος εκβιάζει την ΕΕ για να τον στηρίξει στον επεκτατικό πόλεμο που διεξάγει στην Συρία χρησιμοποιώντας με τον χειρότερο τρόπο βασανισμένους ανθρώπους ως μοχλό πίεσης. Όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, δεν μας οδηγούν όμως όλους/ες σε ίδια συμπεράσματα.

Θα πρέπει εδώ να σκεφτούμε σοβαρά αν θέλουμε, στην προσπάθειά μας να υπερβούμε το πρόβλημα, να γίνουμε αντάξιοι του Ερντογάν. Θεωρώ ότι δεν θέλουμε κι ας έχουν εμφανιστεί τις τελευταίες μέρες στο νησί μας όχλοι που μοιάζουν στους πιο φανατικούς οπαδούς του.
Θα πρέπει να μην καταντήσουμε σαν αυτούς και να βάλουμε απέναντί μας τον πραγματικό εχθρό. Πέρα λοιπόν από θεωρίες συνωμοσίας με νεφελίμ, δαίμονες και ξόρκια ας δούμε τι ρόλο παίζουν όλοι οι παίκτες του δράματος.

Γιατί φταίει η ΕΕ;

Η ΕΕ τον Μάρτιο του 2016 συντάσσει την κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας* για να παρέμβει στην προσφυγική/μεταναστευτική κρίση. Με λίγα λόγια η ΕΕ καθιστά την Τουρκία ρυθμιστή των μεταναστευτικών/προσφυγικών ροών και την Ελλάδα κυματοθραύστη τους. Η ΕΕ χρηματοδοτεί την Τουρκία με 3 δις ευρώ για να περιορίσει τις ροές και ανακοινώνει ότι όσοι περνάνε στην Ελλάδα θα εξετάζονται για παροχή ασύλου, αν όμως η αίτησή τους απορριφθεί θα επιστρέφουν στην Τουρκία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση λοιπόν ενώ θα ήταν δίκαιο, λόγω της εμπλοκής της στον διαμοιρασμό του πλανήτη, αλλά και εφικτό λόγω πόρων, αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη της ομαλής ένταξης των μεταναστών/προσφύγων στα ευρωπαϊκά εδάφη παρά μόνο περιορίστηκε στο να τους κάνει μπαλάκι του πινγκπονγκ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Ταυτόχρονα σε άλλο σημείο της συμφωνίας αναγνωρίζει στην Τουρκία ρόλο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (!) στα εδάφη της Συρίας που βρίσκονται κοντά στα σύνορά της. Είναι ακριβώς το σημείο το οποίο επικαλείται αυτές τις μέρες ο Ερντογάν για να εκβιάσει επιπλέον στήριξη στις δραστηριότητες του στην περιοχή.

Γιατί φταίνε οι ελληνικές Κυβερνήσεις

Αρχικά η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δέχτηκε την προαναφερθείσα συμφωνία με αποτέλεσμα να προσδεθεί η χώρα σε μία πορεία που θα οδηγούσε στην σημερινή κατάσταση συμφόρησης ακόμα και αν δεν είχε προηγηθεί η εγκληματική πολιτική της ΝΔ για παύση της μεταφοράς μεταναστών/προσφύγων στην ηπειρωτική Ελλάδα, ή ο εκβιασμός του Ερντογάν. Μπορεί να μην είχε γίνει σήμερα, θα είχε γίνει σε 2 χρόνια η ουσία θα παρέμενε η ίδια. Η τραγική ειρωνία είναι ότι η ΝΔ κορόιδεψε τους νησιώτες εκμαιεύοντας την ψήφο τους σε βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, ενώ ταυτόχρονα τις ζύγισε με αυτές των υπόλοιπων νομών και τις βρήκε λειψές.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε την δημιουργία ασφυξίας στα νησιά, που δεν έχουν τις δομές για να υποστηρίξουν τον επιπλέον πληθυσμό που προέκυψε τα τελευταία χρόνια, γιατί οι ψήφοι τις ηπειρωτικής Ελλάδας είναι περισσότερες. Άλλη μία αστοχία των ελληνικών Κυβερνήσεων είναι ότι δεν είπαν κουβέντα για τη Συνθήκη του Δουβλίνου**. Τη συνθήκη δηλαδή που υποχρεώνει τους πρόσφυγες/μετανάστες να ζητήσουν άσυλο στην χώρα εισόδου και όχι στην χώρα που είναι ο προορισμός τους. Την συνθήκη, που σε συνδυασμό με τις αργόσυρτες διαδικασίες των υπηρεσιών, εγκλωβίζουν για χρόνια ολόκληρα αιτούντες άσυλο στα camp της χώρας.

Γιατί φταίει ο Ερντογάν

Φτάνουμε λοιπόν σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της γειτονιάς μας, την αυταρχική διοίκηση Ερντογάν. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά - ο τουρκικός στρατός έχει εισβάλει στην Συρία κατέχοντας εδάφη της και σκοτώνοντας Σύριους στρατιώτες και πολίτες με σκοπό να τα διατηρήσει.

Ταυτόχρονα τα προηγούμενα χρόνια η Τουρκία συμμετείχε έμμεσα στον εμφύλιο της Συρίας χρηματοδοτώντας ακραίες ισλαμιστικές ομάδες που δρούσαν στο εσωτερικό της. Την ίδια στιγμή η τουρκική Κυβέρνηση παραλαμβάνει την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για να χτίσει κάτεργα μέσα στα οποία βασανίζει τους εκατομμύρια εκτοπισμένους που βρίσκονται στα εδάφη της. Το χειρότερο όμως, διαχειρίζεται όλους αυτούς τους ανθρώπους ως “χαρτιά” στο διπλωματικό πόκερ που παίζει συνεχώς με την ΕΕ ανοιγοκλείνοντας την στρόφιγγα των καραβανιών πάντα με τη βία και πάντα σύμφωνα με τα συμφέροντά της.

Γιατί δεν φταίνε οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ

Κάπου στη μέση όλου αυτού του δράματος προέκυψαν οι ΜΚΟ. Θα έπρεπε να έχουν αναλάβει οι ΜΚΟ τόσο ενεργό ρόλο στη διαχείριση της κρίσης; Όχι, αυτό είναι δουλειά του κράτους, αλλά να σας πω κάτι; Δουλειά του κράτους είναι και η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία, οι δημόσιες συγκοινωνίες κτλ. Σε μια περίοδο που κυριαρχεί η αποθέωση του επιχειρείν ήταν αναμενόμενο ότι αυτό το έργο θα παραχωρούταν στον ιδιωτικό τομέα. Οι τελευταίοι που φταίνε και έγιναν στόχοι αυτές τις μέρες είναι οι εργαζόμενοι/ες που δουλεύουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ειδικά στα camp για να σώσουν ότι σώζεται. Κακά τα ψέματα οι εργαζόμενοι σε ΜΚΟ ήταν απλά ένας βολικός κακός για τους παραμυθατζήδες. Αυτούς με τα νεφελίμ, τους ψεκασμένους ντε.

Γιατί δεν φταίνε οι μετανάστες/πρόσφυγες

Φτάνουμε τώρα στους απόλυτους τραγικούς ήρωες αυτής τις κρίσης, τους ανθρώπους που καταφθάνουν στην χώρα μας μετά από ένα ταξίδι στο οποίο έχουν υποστεί βασανισμούς, κλοπές βιασμούς και πάρα πολλές ψεύτικες υποσχέσεις. Φτάνουν στη χώρα μας ελπίζοντας ότι αυτοί θα είναι οι τυχεροί και θα μπορέσουν να συνεχίσουν στην Κεντρική Ευρώπη έχοντας πουλήσει κάποιες φορές ολόκληρο το βιος τους για να πληρώσουν τον διακινητή. Αυτοί κι αν ήταν εύκολο θύμα αυτές τις μέρες, θαλασσοπνιγμένοι και εξουθενωμένοι ήρθαν αντιμέτωποι με κάποιους νταήδες που ορθώνουν ανάστημα μόνο σε όποιον θεωρούν πιο αδύναμο. Αυτοί οι άνθρωποι θα ήθελαν να μην μείνουν στην Ελλάδα ούτε μια στιγμή αν ήταν στο χέρι τους αλλά δυστυχώς είναι οι φταίχτες που ανέφερα πιο πάνω που τους κρατάνε αιχμάλωτους εδώ.

Τι να κάνουμε λοιπόν;

Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και αν δεν θέλουμε να γίνουμε το αντίγραφο του Ερντογάν και των οπαδών του από την άλλη μεριά του Αιγαίου θα πρέπει να είμαστε με όσους δεν φταίνε και απέναντι στους φταίχτες. Θα πρέπει να αποφύγουμε από την πίκρα τον θυμό και την απογοήτευσή μας, να καταλήξουμε να μαστιγώνουμε τη θάλασσα μόνο και μόνο επειδή μπορούμε.

Δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε αφήνοντας 100 φασίστες να κόβουν βόλτες στο νησί μας και να τραμπουκίζουν όποιον δεν είναι σαν αυτούς, ίσα ίσα θα καταφέρουμε αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε, να γίνει δηλαδή το νησί μας μαύρη σελίδα στην ιστορία. Θα πρέπει να βρούμε το θάρρος να ζητήσουμε αυτά που οι Κυβερνήσεις μας δεν τόλμησαν ποτέ. Να ζητήσουμε να αποσυμφορηθούν τα νησιά και η χώρα προς τη Δύση και όχι προς την Ανατολή. Αυτό είναι το δίκαιο, αυτό αντιστοιχεί στον καλό μας εαυτό, αυτό θα δείξει για άλλη μια φορά ότι αυτά εδώ τα νησιά, στις άκρες της Ευρώπης κατοικούνται από ανθρώπους με όλη την έννοια της λέξης και μόνο αυτό μπορεί να μας κρατήσει ενωμένους γιατί ο φασισμός πάντα χωρίζει τους απλούς ανθρώπους για να κερδίζουν οι δυνατοί.

ΥΓ. Αλήθεια όλοι αυτοί που κόπτονται τόσο πολύ για την τουριστική κίνηση πώς θεωρούν ότι θα επιδράσει σε αυτήν, η εικόνα ενός τόπου που οι φασίστες καίνε σχολεία και σπάνε αυτοκίνητα όσων δεν μοιάζουν σαν αυτούς;

*https://www.consilium.europa.eu/el/press/press-releases/2016/03/18/eu-turkey-statement/

** http://asylo.gov.gr/?page_id=113