Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας το 40 % των Ελλήνων θεωρεί θετική , σχεδόν θετική ή ουδέτερη την εξόντωση των 56.000 Ελλήνων Εβραίων στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής .Θα υποθέσω αυθαίρετα ότι η έρευνα δεν είναι ακριβής , αποκλίνει απο τα πραγματικά αισθήματα των πολιτών .Θα περιορίσω το ποσοστό στο 30% .

Λέγω ευθέως ότι αυτό το 30% δεν είναι και δεν μπορεί να είναι στο ορατό μέλλον μέρος του ακροατηρίου ,ως προς το προσφυγικό-μεταναστευτικό , στο οποίο θέλει να απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ , η Προοδευτική Συμμαχία , η κεντροαριστερά , η φιλελεύθερη , δημοκρατική κεντροδεξιά . Αυτό το 30 % είναι αδύνατο να παρακολουθήσει σήμερα οποιαδήποτε ορθολογική και σύμφωνη με την ανθρωπιά και την δικαιοσύνη διαχείριση του προβλήματος .Διακατέχεται από μή αντιστρέψιμη ξενοφοβία , αγιάτρευτο ρατσισμό και ακαταμάχητο εγωισμό . Και προσοχή , αυτό το 30% δεν εδρεύει στα νησιά του Αν. Αιγαίου, στα Διαβατά ή στα Βρασνά .

Επιμερίζεται σε όλη την επικράτεια . Είναι έτοιμο να συνηγορήσει και να συμπράξει σε κάθε λογής ακροδεξιές πολιτικές σαλβινικού και ορμπανικού τύπου συμπεριλαμβανομένων των τρεχουσών επιλογών της κυβέρνησης Μητσοτάκη , με σύμμαχο την αιδήμονα ανοχή της μιας επιφυλακτικής κοινωνίας .

Ως ΣΥΡΙΖΑ , ως κορμός της δημοκρατικής παράταξης , οφείλουμε να προτείνουμε μιά ολοκληρωμένη , επικαιροποιημένη εναλλακτική προγραμματική πρόταση γιά το προσφυγικό -μεταναστευτικό , πειστική , συνετή και ταυτόχρονα ριζοσπαστική , που προοπτικά να λάβει τη μορφή πρότασης νόμου υπογραμμένη όχι μόνο από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης – γιατί όχι και ως πρόταση κινηματική , υπογραμμένη από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες .

α ) Η πρότασή μας να στηρίζεται σε μιά ειλικρινή ανάλυση της εσωτερικής και διεθνούς πραγματικότητας : Παρατεινόμενη επ “αόριστον πίεση των μεταναστευτικών ρευμάτων , δημογραφικό έλλειμα της χώρας , διάχυτος τοπικιστικός αρνητισμός , υπερεκτίμηση της ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενης Κοινής Δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας (ας την ξαναδιαβάσουμε ) . Ας προβληματιστούμε αν , στο ορατό μέλλον , είναι διατεθειμένη η ΕΕ να υποστηρίξει μιά συλλογική πολιτική διαφορετική από αυτήν της Ευρώπης- φρούριο , με την Ελλάδα , την Ιταλία και την Ισπανία στις επάλξεις . ( Η πρόταση της Γερμανίας , στο μακρινό β” εξάμηνο του 2020 , μας υπόσχεται δύο πράγματα : Ικανοποίηση του αιτήματος της δημοκρατικής κοινής γνώμης της Ευρώπης γιά επιμερισμό των ευθυνών και ταυτόχρονα παράταση της αβεβαιότητας με την αλακάρτ εφαρμογή της) . Οι με κάθε τρόπο αποτροπές σε συνδυασμό με τις μέγιστες δυνατές απελάσεις φαίνεται ότι θα παραμείνουν οι κύριες πολιτικές μιάς απρόθυμης και συντηρητικής Ευρώπης .

β ) Η πρότασή μας να αναθεωρεί την τρέχουσα πολιτική μας : Δεν επαρκεί η σύγκριση της ολέθριας πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης με την έντιμη και σχετικά αποτελεσματική της προηγούμενης . Ούτε μόνο η κοινοβουλευτική αντιπαράθεση , η έκδοση ανακοινώσεων , τα tweets , το πυρ ομαδόν γιά κάθε νέα ωμότητα ή γελοιότητα του κυβερνητικού επιτελείου .Ούτε μιά πολιτική άμυνας απέναντι στις συνεχείς επιθέσεις και διαστρεβλώσεις . Είναι εντελώς λαθεμένη η κυρίαρχη επιχειρηματολογία μας ότι η κυβέρνηση δεν έχει σαφή πολιτική , ότι την αλλάζει συνεχώς κλπ . Είχε προεκλογικά και μάλιστα επιτυχή . Τώρα επίσης έχει και παραέχει . Την προσαρμόζει και την κλιμακώνει συστηματικά . Εξωθεί το πρόβλημα στα άκρα . Το δαιμονοποιεί μεθοδικά . Καθιστά τους πρόσφυγες απεχθείς σε όλη την επικράτεια , συμπεριλαμβανομένων των νησιών , υπερήφανων γιά την αλληλεγγύη τους , που όμως γονατίζουν από το βάρος .

Η «ωραία » λύση της είναι ο αποκλεισμός με κάθε κόστος των προσφύγων – μεταναστών , οι συνοπτικές απελάσεις , ο εγκλεισμός επ” αόριστον σε συνθήκες εξαθλίωσης, η άγρια καταστολή της παραμικρής διαμαρτυρίας ως επιπλέον μήνυμα, αποτροπής , η ιδεολογική και πρακτική εξόντωση της αλληλεγγύης με τη συκοφάντηση και τον εξοβελισμό των ΜΚΟ και η σταδιακή , σε βάθος χρόνου , ηθική εξαχρείωση του κοινωνικού σώματος . Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και έβλεπε και έκανε πολλά στη σωστή κατεύθυνση .

Αλλά η εποχή του βλέποντας και κάνοντας έχει φάει τα ψωμιά της . Οταν το προσφυγικό – μεταναστευτικό έχει αναχθεί εδώ και καιρό σε κρίσιμο διακύβευμα της κεντρικής πολιτικής σκηνής δεν είναι παραδεκτό να του δίνουμε λιγότερη προσοχή ή έμφαση απ” ότι σε άλλα ζητήματα προφανώς μικρότερης σημασίας , όπως πχ οι εξελίξεις στην προανακριτική . Η ολιστική διαχείριση του προσφυγικού έχει καταστεί το κύριο όχημα είτε γιά τον εκδημοκρατισμό είτε τον εκφασισμό της κοινωνίας . Ανυπομονώ γιά μιά επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε νησί του Αν. Αιγαίου , γιά την γόνιμη τριβή του με την ωμή πραγματικότητα .

Θεωρώ ότι οφείλουμε ,

1) Να είμαστε ξεκάθαροι : Η δημογραφική αιμορραγία της χώρας προβλέπεται να περιορίσει στα 8.500.000 το πληθυσμό της Ελλάδας ως το 2.050 . Οπως σωστά επισήμανε πρόσφατα ο Α.Λιάκος , η χώρα πρέπει να υποδεχθεί και να εντάξει τα προσεχή χρόνια 1.000.000 μετανάστες , αν επιθυμεί να αποφύγει τη δημογραφική καθίζηση , την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος κλπ . Σήμερα , 100 χιλιάδες πρόσφυγες – μετανάστες , το 1% του πληθυσμού της χώρας , είναι απολύτως διαχειρίσιμος αριθμός . Να θυμίζουμε συνεχώς ότι οι 600.000 ή το 1.000.000 κατ” άλλους μετανάστες στις δεκαετίες του ’90 και του 2.000 , κυρίως αλβανοί , μέσα σε παρόμοιες συνθήκες ξενοφοβίας και ρατσιστικής επιθετικότητας , παρά τα βάσανα και τις δυσκολίες εντάχθηκαν τελικά στην ελληνική κοινωνία , χωρίς κανένα πρόγραμμα ένταξης , μόνο χάρη στις τυφλές δυνάμεις της αγοράς εργασίας .Ναι , εμείς δίναμε και θα δίνουμε τη δυνατότητα αίτησης ασύλου – διεθνούς προστασίας .

Ναι , εμείς είμαστε υπέρ της κατανομής σε όλη τη χώρα και οι τοπικές οργανώσεις μας δεν θα παρακολουθούν από απόσταση ασφαλείας τις ξενοφοβικές αντιδράσεις . Ναι, εμείς είμαστε υπέρ της ένταξης στις κοινωνίες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Ναι , εμείς θα ξαναχορηγήσουμε ΑΦΜ και ΑΜΚΑ , δικαίωμα στην εργασία , στην ασφάλιση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη , όπως είχαμε κάνει προηγουμένως γιά εκατομμύρια έλληνες ανασφάλιστους .

Ναι, αναγνωρίζουμε ανεπάρκειες και ολιγωρίες στην εξασφάλιση αξιοπρεπούς στέγασης και διατροφής , στις γρηγορότερες μεταφορές στην ενδοχώρα . Ναι , καθυστερήσαμε πολύ την επαρκή στελέχωση των επιτροπών για την εξέταση σε εύλογο χρόνο των αιτήσεων ασύλου και γιά την ένταξη κάναμε λιγότερα των αναγκαίων . Ναι , είταν λάθος να κυκλοφορούν ελεύθεροι και υποτροπιάζοντες οι ελάχιστοι παραβατικοί μετά τον ορισμό δικασίμου ένα και δύο χρόνια μετά την τέλεση του αδικήματος .

2) Να απαιτήσουμε : Την επιστροφή στις επιτροπές ασύλου της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ γιά τους Πρόσφυγες . Την εξατομικευμένη εξέταση όλων των αιτήσεων με απάλειψη του κριτηρίου της ασφαλούς χώρας προέλευσης , όταν πχ αυτή η χώρα είναι θύμα περιβαλλοντικής καταστροφής , διεφθαρμένης διακυβέρνησης ή ωμής εκμετάλλευσης . Την κατάργηση του γεωγραφικού περιορισμού στα νησιά , ο οποίος δεν προβλέπεται σε καμία συνθήκη , δεν ισχύει γιά τον Εβρο ούτε εφαρμόζεται πουθενά στην Ευρώπη , απλώς υπονοείται στην Κοινή Δήλωση και είναι αποτέλεσμα συμφωνίας κυρίων ( και κυρίας ) μεταξύ των ευρωπαίων και της προηγούμενης κυβέρνησης .

Ο γεωγραφικός περιορισμός είναι στην πράξη εθελούσια προσαρμογή του Δουβλίνου στο εσωτερικό της Ελλάδας και καμίας άλλης χώρας της Ευρώπης , ίσως κατανοητός στις συνθήκες κρίσης του 2016 με το κλείσιμο των συνόρων προς τη βόρεια Ευρώπη , που όμως οι συνέπειές του πληρώνονται τώρα με την αδιάλλακτη εφαρμογή του από την κυβέρνηση της ΝΔ . Δεν έχει πιά καμία θέση στην ατζέντα μας για το προσφυγικό , όταν μάλιστα η προσεχής , έστω ατελής , τροποποίηση του » Δουβλίνου » θα κατανέμει με σύντομες διαδικασίες τους νεοεισερχόμενους στις χώρες των » προθύμων » . Η κατάργηση του γ.π. πρέπει να εισαχθεί άμεσα στην ημερήσια διάταξη της μεταναστευτικής μας πολιτικής .

3) Να προετοιμάσουμε πολιτικές ένταξης των δικαιούχων ασύλου – διεθνούς προστασίας , με αυστηρά περιορισμένο χρόνο παραμονής σε κέντρα φιλοξενίας στην ενδοχώρα , όπου θα εφαρμόζονται προγράμματα ενημέρωσης , εκμάθησης γλώσσας , ψυχολογικής υποστήριξης , συμμετοχής στην τοπικές κοινωνικές δραστηριότητες ( δραστική καταπολέμηση της ιδρυματοποίησης ) . Να σχεδιάσουμε προγράμματα ολιγόμηνης επιδοτούμενης φιλοξενίας σε σπίτια , διευκόλυνσης της εξόδου στην αγορά εργασίας για τον αυτόνομο βιοπορισμό ( δεν θα πρέπει να δημιουργείται η εντύπωση ότι οι πρόσφυγες απολαμβάνουν περισσότερα απο τους έλληνες εργαζόμενους ή τους ανέργους ) , ειδικής μέριμνας για τα θύματα πολεμικής βίας , σεξουαλικής κακοποίησης , βασανιστηρίων , ασυνόδευτων ανηλίκων . Υποχρεωτική δημόσια εκπαίδευση των παιδιών . Χορήγηση διαβατηρίου σε όσους επιθυμούν να ταξιδέψουν σε χώρες της Ευρώπης .

4) Να συμβάλλουμε στη συγκρότηση μαχητικών συμμαχιών των μεσογειακών χωρών πρώτης γραμμής και των κινημάτων των πολιτών τους γιά την αλλαγή του Δουβλίνου , την κατανομή των αιτούντων ασύλου σε όλες τις χώρες της ΕΕ , την επιβολή κυρώσεων στις απρόθυμες , την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , την εφαρμογή πολιτικών ένταξης , την πλήρη κάλυψη του οικονομικού κόστους του προσφυγικού από την ΕΕ . Πολύμορφες παρεμβάσεις πολιτικού , ενημερωτικού , πολιτισμικού χαρακτήρα για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας στην Ευρώπη και το εσωτερικό , με έμφαση στη δημόσια εκπαίδευση . Να ενθαρρύνουμε την ανάπτυξη ενός ανανεωμένου , πολύμορφου και αυτόνομου κινήματος αλληλεγγύης , αντίδοτου στο νεοφασισμό , τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία .

5 ) Να μελετήσουμε την εμπειρία του Καναδά μετά την πρόσκληση και εθελούσια υποδοχή πολλών χιλιάδων μεταναστών συγκεκριμένων προσόντων ,σύμφωνα με τις ανάγκες της οικονομίας αυτής της χώρας .

Οι περιστάσεις έχουν επιβάλλει τα τελευταία χρόνια να ζούμε με το προσφυγικό- μεταναστευτικό στην ημερήσια διάταξη , είτε βιώνοντάς το στο πετσί μας όπως συμβαίνει στα νησιά , είτε εισπράττοντάς το ως κρίσιμο πολιτικό , ιδεολογικό και κοινωνικό διακύβευμα ανά την επικράτεια .Η μάχη γιά το πρόσημό του , θετικό ή αρνητικό σε εθνικό , ευρωπαικό και παγκόσμιο επίπεδο είναι ήδη σκληρή και θα γίνει ακόμα σκληρότερη .

Η θετική συνεισφορά μας προυποθέτει την ολόπλευρη ανασύνταξή μας . Οι ακροδεξιές δυνάμεις , αιχμή του δόρατος παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού , πρόξενοι του προβλήματος , επιτίθενται και μας ζητούν και τα ρέστα . Οφείλουμε να απομακρυνθούμε απο μιά γραμμή άμυνας , απλής υπεράσπισης της παρελθούσας πολιτικής μας .

Να προβάλλουμε και να επιβάλλουμε όπου είναι δυνατόν από τώρα , από θέση αντιπολίτευσης , μιά νέα , επικαιροποιημένη μεταναστευτική πολιτική . Να την επεξεργαστούμε συλλογικά στην προσυνεδριακή διαδικασία και να την ολοκληρώσουμε με ειδική συνδιάσκεψη μετά το συνέδριο ενόψει της δεύτερης αριστερής διακυβέρνησης .