Αθώοι όλοι πλην του Διευθυντή. Αυτή είναι η απόφαση που ανακοινώθηκε από το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων Βορείου Αιγαίου (ανατριχιαστικά τρομαχτικός και σοβαροφανής ο τίτλος του Δικαστηρίου) το πρωί της 19ης Ιανουαρίου του Σωτήριου έτους 2024 στην υπόθεση για τη Συνεταιριστική Τράπεζα Λέσβου- Λήμνου. Θυμίζουμε ότι και ο Εισαγγελέας είχε προτείνει την ίδια απόφαση, λόγω αμφιβολιών.
Σιγά το νέο και σιγά τα ωα!

Αλήθεια υπήρχε κανείς που περίμενε κάτι διαφορετικό μετά από 20 ολόκληρα χρόνια; Τόσο τους πήρε να βγάλουν απόφαση κι αν νομίζεται πως τελεσιδίκησαν όλα κάνετε μεγάλο λάθος. Ο ένοχος Διευθυντής θα πάει στον Άρειο Πάγο να είστε σίγουροι.Θα περάσουν καμιά δεκαριά χρόνια ακόμα και ίσως να αθωωθεί και αυτός.
Τελικά κανένας φαίνεται δεν έφταιξε που η Τράπεζα της Λέσβου, το καμάρι του νησιού, που αγοράζαμε και μετοχές του, τρομάρα μας, κατέρρευσε και τσακίστηκε στα βράχια. Κανείς υπεύθυνος, που άνθρωποι έχασαν χρήματα και καταθέσεις, που άλλοι πήραν δάνεια και θαλασσοδάνεια διότι είχαν έναν γνωστό του γνωστού και δεν επέστεψαν τίποτα, που κάποια λαμόγια τώρα θα γελάνε διαβάζοντας αυτές τις γραμμές.

Ίσως κάποιοι από αυτούς που τα έφαγαν να περπατούν και ανάμεσα μας, ίσως κάποιοι να σταθμεύουν και σε γραφεία βουλευτών (λέμε τώρα μια ιδέα) ή σε θέσεις ευθύνης, ίσως κάποιοι άσπιλοι και αμόλυντοι να χαίρονται ακόμα τις καβάτζες τους από αυτή την εποχή των παχιών αγελάδων.

Τότε παλιά, σαν σε όνειρο ακούγεται, που σαν είχες κανέναν υπάλληλο γνωστό, γείτονα, γκόμενο, γνωστό του μπατζανάκη σου, πήγαινες στην τράπεζα και σε λίγες ώρες έφευγες με το πακέτο τα πενηντάευρα για να πας το βράδυ στα μπουζούκια και να καταναλώσεις το καταναλωτικό ή το επιχειρηματικό σου δάνειο.
Πόσα χρήματα χάθηκαν; Απροσδιόριστα τα ποσά. Πόσα επιστράφηκαν; Ωραίο το ανέκδοτο, το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;

Είναι η μόνη περίπτωση οικονομικού σκανδάλου στο νησί μας; Αμ δε που είναι. Το Lesvosshopπου επίσης όλοι αθωώθηκαν και μας στοίχισε κάτι εκατομμύρια από την Περιφέρεια το θυμάστε; Άλλοι αθώοι και εκεί.

Τελικά στα 200 χρόνια ιστορίας του Ελληνικού κράτους έχουμε πήξει στους αθώους οικονομικών σκανδάλων λόγω ελλείψεως αποδείξεων και αμφιβολιών. Διότι αν είσαι ληστής τράπεζας και μπεις με το όπλο ανά χείρας και σε πιάσουν, τότε δικαίως θα πας και στη μπουζού. Αν είσαι ληστής με γραβάτα και ληστεύεις με υπογραφές και αποφάσεις, κλέφτης τράπεζας, οργανισμού, του κράτους γενικότερα, οι πιθανότητες να πιαστείς είναι ανάλογες με όσες να πετύχεις και το jackpotστο Joker. Άσε που σε αυτή την περίπτωση έχεις εξασφαλίσει και τα κέρδη των ονείρων σου.

Από παιδί ακόμα ακούω στην μεταπολιτευτική μας δημοκρατία για οικονομικά σκάνδαλα και έφτασα αισίως στα 55. Σκάνδαλο Κοσκωτά με τα pumpers, Χρηματιστήριο, μίζες Ολυμπιακών Αγώνων, Novartis, Siemens, τηλεοπτικές άδειες, εξοπλιστικά για δεκαετίες κι άλλα τόσα που μπορώ να γράφω σελίδες ολάκερες.
Στη φυλακή μπήκαν δεν μπήκαν καμιά δεκαριά άτομα τα 200 χρόνια του Ελληνικού Κράτους. Να θυμίσω ιστορικά πως μετά την επανάσταση του 1821 πήραμε τόσα δάνεια από τους ξένους που τελικά μας οδήγησαν στην χρεοκοπία του 1896 και χαρακτηριστικότερο όλων είναι αυτό των σχεδόν 200.000 λιρών Αγγλίας για κατασκευή έξι πλοίων για τον αγώνα όπου όλα σχεδόν τα χρήματα τα έφαγαν σε μίζες.

Τελικά από τα έξι παραδόθηκε ένα κι αυτό σκάρτο, το «Καρτερία» που πήρε φωτιά πριν να φτάσει στην Ελλάδα και ενώ ήταν ναυπηγημένο το 1825,αχρηστεύτηκε εντελώς το 1830, λόγω κακής κατασκευής. Έχουμε λοιπόν ιστορική παράδοση στην κλεψιά αλλά και στην ατιμωρησία.

Ζούμε σε ένα κράτος δικαίου που μέχρι να βγει απόφαση για μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα οι μισοί εμπλεκόμενοι εγκαταλείπουν το μάταιο τούτο κόσμο και η συντριπτική πλειονότητα αθωώνεται λόγω αμφιβολιών ή απουσία αποδείξεων. Ποτέ επίσης σε όλη τη νεότερη ελληνική ιστορία δεν έχει επιστραφεί ούτε δραχμή, ούτε σεντς από τα κλεμμένα. Όλα μεταβιβάζονται στις δικές μας ακούραστες πλάτες των δύσμοιρων Ελλήνων φορολογουμένων και τα πληρώνουμε στενάζοντας και μοιρολογώντας.

Αν χρωστάει κανείς πολίτης πρόστιμο έστω και της Τροχαίας ή δόση δανείου ή οποιοδήποτε μικρό ποσό στο Κράτος μαύρο φίδι που τον έφαγε, μπορεί και να χάσει το σπίτι ή την περιουσία του. Αν έχει καταχραστεί πολλά λεφτά, αν είναι υπεύθυνος διοικητικά και πολύ περισσότερο πολιτικά για ζημιές εκατομμυρίων και απώλειες πολλών κρατικών χρημάτων ή εσόδων, αν κατέστρεψε ταμεία ή τα έκλεψε, αν μιζώθηκε ή αν βοήθησε σε ρεμούλες τότε με ένα μαγικό τρόπο γίνεται κύριος αξιοσέβαστος και συνεχίζει να απολαμβάνει κλεμμένα και οφίκια.

Τότε στη Λέσβο με την Τράπεζα τη Συνεταιριστική ΠΑΣΟΚ δεν είχαμε ή κάνω λάθος; Αυτοί που τότε μοίραζαν χρήματα υπάρχουν τώρα; Που να είναι άραγε; Μήπως κουνάνε και τα δάχτυλα μετά από 20 χρόνια; Ζήτησε κανείς συγνώμη ή η λήθη των ηλιθίων τους σκεπάζει στοργικά;

Αυτό που με ενοχλεί βαθύτατα δεν είναι η ατιμωρησία (αυτή πια την συνήθισα), δεν είναι η καθυστέρηση δεκαετιών απονομής της δικαιοσύνης (αυτή την εμπέδωσα), δεν είναι η ξεδιαντροπιά αυτών που δεν είπαν ποτέ ούτε συγνώμη (αυτή την περίμενα) δεν είναι η επιβάρυνση των πολιτών με τα ποσά των ελλειμάτων και των καταχρήσεων δεκαετιών που δεν επιστρέφονται ποτέ (πλέον το ξεκαθάρισα πως Έλληνας πολίτης είναι συνώνυμο στο λεξικό με το κορόιδο).

Αυτό που με πνίγει είναι πως έχοντας πια χωνέψει όλα τα παραπάνω κάθε φορά που διαβάζω μια τέτοια είδηση, αισθάνομαι ξανά και ξανά ένα πλάκωμα στο στήθος που θέλω να απαλλαγώ από αυτό και δεν μπορώ, αισθάνομαι σιχαμάρα που δηλώνω κάτοικος αυτής της δημοκρατικής χώρας, του Ελληνικού Κράτους Δικαίου.

Τώρα τελευταία μάλιστα συχνά πυκνά κάνω και κακές σκέψεις που δεν τολμώ να ομολογήσω ούτε και στον εαυτό μου. Άραγε συγχίζομαι τόσο που όλα τα λαμόγια στη χώρα μου τη βγάζουν καθαρή ή μήπως με ενοχλεί που δεν τα κατάφερα τόσα χρόνια κι εγώ,που δεν τρούπωσα σε κάποια λοβιτούρα για να γελάω σήμερα ευτυχής και αθώος λόγω αμφιβολιών; Άραγε συμπάσχει κανείς σας μαζί μου ή μονάχος μου τις κάνω αυτές τις σατανικές σκέψεις;

Αθωώθηκαν οι κατηγορούμενοι του οικονομικού σκανδάλου της Συνεταιριστικής. Σιγά το νέο, αφού το γνωρίζαμε χρόνια τώρα πως όλοι είναι αθώοι, έτσι δεν είναι;