“12 λαθρομετανάστες πνίγηκαν στην θάλασσα, τα έμαθες; Τώρα μόλις το άκουσα στο ράδιο.” Μόλις είχα μπει στο ταξί και αυτή ήταν η πρώτη φράση του οδηγού. Ούτε καλημέρα ούτε τίποτα, με το καλό λόγο στο στόμα. Το πιο περίεργο από όλα ήταν πως αναφέρθηκε σε αυτή την τραγική είδηση με χαμόγελο στα χείλη. Λες και συνέβη κάτι καλό, λες και ο θάνατος αυτών των ανθρώπων θα φέρει τη γαλήνη και την ευημερία στην ανθρωπότητα.

Tου απαντάω, λοιπόν,“ Το άκουσα, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί γελάτε”.

“Ε πώς να μην γελάω, έχει γεμίσει ο τόπος από δαύτους, έχουν βρομίσει όλη την πόλη, όσο λιγότεροι τόσο το καλύτερο. Αλλά, εμείς φταίμε που τους έχουμε αφήσει και μας κάνουν ότι θέλουν, αντί να ξεσηκωθούμε και να τους διώξουμε με τις κλοτσιές. Έρχονται εδώ πέρα, τσεπώνουν τα 400 ευρώ από τους φόρους μας, παίρνουν τις δουλειές μας, τους έχουμε φτιάξει σπίτια στην μόρια, τρώνε τσάμπα, πίνουν τσάμπα. Θα τρίζουν τα κόκαλα των προγόνων μας, που τους έχουμε αφήσει να κυκλοφορούν  ελεύθεροι στην Ελλάδα. Και δεν είναι μόνο αυτό, τους καλωσορίζουμε κιόλας, για να φέρουν και τους φίλους τους.”

Οχτώ το πρωί και το πρώτο πράγμα που ακούω είναι αυτός ο μονόλογος, που αν τον άκουγε ο Χίτλερ θα  σηκωνόταν όρθιος με περηφάνια και θα  χειροκροτούσε ζητωκραυγάζοντας. Αλήθεια τώρα; Έχουμε φτάσει στο σημείο να χαιρόμαστε με τον θάνατο των μεταναστών- προσφύγων; Έχουμε ξεπέσει ηθικά τόσο χαμηλά; Γνωρίζω πως υπάρχει μια  μερίδα ανθρώπων  στο νησί που ενστερνίζονται αυτές τις απόψεις, αλλά δεν περίμενα πως έχουν και το θάρος να βγαίνουν έτσι δημόσια και να τις εκφράζουν -και χωρίς φίμωτρο, να συμπληρώσω. Μπράβο για τα κότσια τους.

Επί τη ευκαιρία, λοιπόν, αυτού του φασιστικού κρεσέντο που άκουσα θα ήθελα να αναφέρω κάποια πράγματα που μάλλον ο κόσμος δεν τα ξέρει και θα τον βοηθούσαν αν τα μάθαινε. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως κανένας άνθρωπος δεν επιλέγει να φύγει από την χώρα που γεννήθηκε εάν δεν συντρέχει κάποιο σοβαρό ζήτημα. Στην προκειμένη περίπτωση η Σύριοι άφησαν τον τόπο τους γιατί δεν είχαν πλέον τόπο. Η χώρα είχε ισοπεδωθεί ολοκληρωτικά. Πολλές φορές έχω ακούσει κάποιους να λένε “να έμεναν στο τόπο τους να πολεμήσουν για την πατρίδα τους”. Ναι, το έκαναν. Ο πόλεμος εκεί ξεκίνησε το 2011, το προσφυγικό άρχισε το 2015.

Τέσσερα χρόνια πολεμούσαν. Οι Σύριοι δεν είναι λιποτάκτες, έχασαν και εκτοπίστηκαν απο τους νικητές. Παρακάτω, ένα άλλο από τα τελευταία trend αυτού του διαστήματος είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως πλέον δεν έρχονται Σύριοι παρά μόνο Αφγανοί και Πακιστανοί. Το χιουμοριστικό της υποθέσεις είναι πως μιλάνε γι’ αυτό με ύφος λες και άφησαν κάποια ιδεατή χώρα για να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, έχουν δίκιο εν μέρει, μιας και οι προαναφερθέντες χώρες μαζί με την Συρία είναι οι κύριες χώρες προέλευσης των προσφύγων. Ωστόσο, αυτό που δεν ξέρουν είναι ότι και σε αυτές τις χώρες υπάρχει πόλεμος. Ειδικότερα, το Πακιστάν βρίσκεται σε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ινδία από το 1947 και κατά καιρούς ξεσπάνε συρράξεις. Δεν χρειάζεται να  αναφέρω καν πως τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται καθημερινώς, και ότι οι γυναίκες θεωρούνται ως ανήλικα για όλη τους τη ζωή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όσο για το Αφγανιστάν,  φέτος κλείνει 42 (!) χρόνια συνεχόμενου πολέμου. 42 χρόνια! Οι πολίτες της χώρα δεν γνώρισαν ποτέ τι σημαίνει η Ειρήνη. Αυτό που έμαθαν καλά, όμως, από την παιδική τους ηλικία, είναι τα βλήματα και οι βαλλιστικοί πύραυλοι. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ αν ήμουν στη θέση τους μια τάση για φυγή θα την είχα. Θα προτιμούσα βρε αδερφέ να βρίσκομαι σε κάποια Δυτική χώρα η οποία δεν θα με καταδίκαζε σε θάνατο επειδή πιστεύω σ’ ένα άλλο θεό ή γιατί η γυναίκα μου επέλεξε να πάει στο supermarket χωρίς την συνοδεία κάποιου άντρα. Δεν ξέρω, μπορεί να είμαι εγώ ο υποχόνδριος της υπόθεσης...

Ας επιστρέψω,όμως, στον αγαπημένο μου ταξιτζή για να σχολιάσω κάποια από τα λεγόμενα του. Ο κύριος αυτός ισχυρίστηκε πως η Ελλάδα μέσω των φόρων των Ελλήνων πολιτών κατασκεύασε τους καταυλισμούς, παρείχε και παρέχει  ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σίτιση και, φυσικά, το περίφημο επίδομα των 400 ευρώ. Λυπάμαι που θα χαλάσω αυτή την φαντασίωση, αλλά η Ελλάδα όχι μόνο δεν παρέχει όλα αυτά, όχι μόνο δεν ζημιώνονται οι πολίτες της, αλλά, αντιθέτως, έχουμε επωφεληθεί οικονομικά όλοι μας μέσω του προσφυγικού. Ναι, καλά άκουσες.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ΑΕΠ  της Ελλάδας αυξήθηκε μέσω της εισροής ξένων κεφαλαίων. Δηλαδή, τα χρήματα που  έχουν ως αποδέκτη τον πρόσφυγα είναι και αυτά που υποστηρίζουν το τραπεζικό μας σύστημα. Ειδικότερα, οι μεγαλύτεροι κερδισμένοι είναι οι επιχειρηματίες οι οποίοι βλέπουν τα έσοδα τους να μεγαλώνουν μέσω της αύξησης της κατανάλωσης από τα “κουπόνια” και τους μισθούς των προσφύγων.  Αναφορικά για της παροχές και τα επιδόματα, χρηματοδοτούνται εξολοκλήρου από τα ταμεία της ΕΕ (AMIF,ISF) και όχι από την τσέπη μας, όπως πιστεύουμε. Όσο για αυτούς  που διαλαλούν την γνωστή φράση “μας παίρνουν τις δουλείες” τους έχω φρέσκα νέα. Σύμφωνα με σχετικές μελέτες που διενεργήθηκαν στην Νότια και Βόρεια Ευρώπη οι μετανάστες - πρόσφυγες δεν κλέβουν τις δουλειές από τους ντόπιους, δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας ή καταλαμβάνουν θέσεις που δεν τις αξιοποιούμε (βλέπε αγροτιά).

Για τους “πατριώτες”τώρα, που θέλουν να ξεσηκωθούν και να διώξουν τους πρόσφυγες, διότι πιστεύουν πως είναι εχθροί του Έθνους μας. Καταρχάς, να μου επιτρέψετε να κάνω τις έξεις ερωτήσεις: Πού ήταν το πατριωτικό συναίσθημά σας όταν υπέγραφαν ένα ένα τα μνημόνια υποταγής; Πού ήταν όταν έκαναν κουρελόχαρτο το Σύνταγμα; Πού ήταν όταν μειώθηκαν 23 φορές οι συντάξεις; Πού ήταν όταν απέλυαν γιατρούς και δασκάλους; Πού ήταν όταν 300.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο εξαιτίας της λιτότητας;

Αυτά κύριοι μας τα επέβαλαν οι Δυνάμεις Κατοχής τις οποίες βάφτισαν “τρόικα” και εσχάτως “θεσμοί”. To ότι βλέπετε σαν εχθρό μια βάρκα με υποψήφιους πνιγμένους και όχι αυτούς που μας καταδυναστεύουν την τελευταία δεκαετία μπορεί να κάνει κάθε λογικό άνθρωπο τρελό. Και εμμένω στην ερώτηση μου, πού ήταν ο πατριωτισμός σας  όταν η χώρα σας είχε ανάγκη; Μήπως αφυπνίζεται μόνο όταν βλέπει μαύρο χρώμα; Μήπως όταν οσφραίνεται τον αδύναμο; Τροφή για σκέψη. Κύριοι, για να τελειώνουμε, δεν ξεσηκωθήκατε τότε, όταν χρειαζόταν, τώρα τι να σας κάνουμε; Καθίστε, λοιπόν  στο καναπέ σας και αφήστε ήσυχους τους φουκαράδες. Παρεμπιπτόντως, τα μόνα κόκαλα που θα κουνιούνται είναι των 400.000 ελλήνων νεκρών που άφησε πίσω του  η ναζιστική ρητορική από την οποία και οι ίδιοι πάσχετε.

Εν κατακλείδι, για να προλάβω τα κοινότοπα σχόλια του τύπου: “πάρ’ τους στο σπίτι σου”, θα τονίσω πως δεν είμαι λάτρης της επικρατούσας κατάστασης. Όχι επειδή πιστεύω ότι θα “αλλοιωθεί” η χώρα, όχι από ξενοφοβία, όχι από διάκριση. Αλλά, διότι δεν μου  αρέσει να κυκλοφορώ στην πόλη και να βλέπω τριγύρω μου εξαθλιωμένους ανθρώπους που έχουν “κολλήσει” σε ένα νησί στο οποίο δεν θέλουν να βρίσκονται, και που είναι  αναγκασμένοι να στεγάζονται ο ένας πάνω στον άλλον μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες. Φαντάζομαι σε κανέναν δεν τον ελκύει αυτή η εικόνα. Υπάρχει λόγος που διαπράττονται αυτοκτονίες στα κέντρα υποδοχείς -και δεν είναι η καλοπέραση.

Υ.Γ. Είναι ζήτημα, λοιπόν, ανθρωπιστικό -και όχι ρατσιστικό το να βρεθεί αμέσως μια λύση για την αποσυμφόρηση του νησιού. Είμαστε υπέρ του μεγάλου συλλαλητηρίου που θα γίνει στις 22 Ιανουαρίου. Για τους σωστούς λόγους όμως. Είναι επιτακτική ανάγκη να μην χάνουμε την ψυχραιμία μας. Οι Έλληνες για τα δύσκολα είναι γεννημένοι, έχουμε αποδείξει μέσα από το παρελθόν μας πως δεν λιγοψυχάμε. Η Ελλάδα βρίσκεται στην σωστή πλευρά της ιστορίας, δεν πρέπει να το λησμονούμε.