
Σε λίγες ημέρες ξεκινάει στην Αθήνα το 39ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης που εκπροσωπεί όλους τους Δημοσίους Υπαλλήλους. Το Συνέδριο θα διεξαχθεί μέσα σε μία περίοδο όπου οι επιθέσεις της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας εντείνονται, μην αφήνοντας κανένα τμήμα της κοινωνίας στο απυρόβλητο.
Το 13ωρο στον Ιδιωτικό Τομέα, τα συσσωρευμένα προβλήματα που κάνουν δικαίως τους αγρότες να εξεγείρονται, το κύμα ακρίβειας, η οξυμένη στεγαστική κρίση, τα επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα, οι απευθείας αναθέσεις σε γαλάζιους επιχειρηματίες, όλα έχουν έναν κοινό παρονομαστή: τις φιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
Πρόκειται για μία Κυβέρνηση που απεχθάνεται τα Κοινωνικά Αγαθά, τις συλλογικότητες κι το Κοινωνικό Κράτος. Είναι ενδεικτικό ότι δεν υπάρχει σήμερα ούτε μία Δημόσια Υπηρεσία που να μην είναι υποστελεχωμένη, χωρίς να εξαιρούνται από αυτόν τον κανόνα ούτε η Υγεία και η Παιδεία.
Αντί να προσπαθήσει να δώσει λύσεις στα προβλήματα του Δημόσιου Τομέα, πολλά από τα οποία η ίδια δημιούργησε, προσπαθεί να σαλπίσει γενικό σιωπητήριο, σπέρνοντας τον φόβο, προκειμένου να σιγήσουν οι φωνές διαμαρτυρίας. Αυτό επιχείρησε με τον Νόμο Χατζηδάκη, έναν νόμο κομμένο και ραμμένο για να διαλύσει τα Σωματεία μας, αυτό επιχειρεί και με το νέο πειθαρχικό που θα εφαρμόσει από την 1η Ιανουαρίου.
Οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι σε τέτοια επίπεδα που πολλοί Δημόσιοι Λειτουργοί, τα παραδείγματα των γιατρών και των εκπαιδευτικών είναι ενδεικτικά, αρνούνται πλέον τον διορισμό τους. Παρά το γεγονός ότι υπερηφανεύεται για θηριώδη πλεονάσματα, τα οποία βέβαια προέρχονται από την υπερφορολόγηση και τις περικοπές, αρνείται να επιστρέψει τον 13ο και 14ο μισθό στους Δημοσίους Υπαλλήλους, μέτρο που θα της στοίχιζε το ένα δέκατο περίπου των πλεονασμάτων της, παρά το γεγονός ότι τα χρήματα αυτά θα έδιναν πολύτιμή ανάσα και στην αγορά, αφού θα ενίσχυαν την κατανάλωση.
Μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις οι αντιπρόσωποι του Συνεδρίου θα πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που δεν θα αλληθωρίζει προς τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, ούτε όμως και θα κάνει τα Σωματεία μας βραχίονα κομματικών αποφάσεων από παρατάξεις που δεν μπορούν και δεν θέλουν να συνεργαστούν με κανέναν προκειμένου να δημιουργηθούν μέτωπα ικανά να ανατρέψουν τις κυβερνητικές πολιτικές.
Ο προοδευτικός χώρος έχει μια μοναδική ευκαιρία την οποία δεν πρέπει να αφήσει να πάει χαμένη. Οι συνάδελφοι/ισσες μας έδειξαν ξεκάθαρα στις πιο πρόσφατες εκλογές στον νησί μας, τόσο για το Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ της Λέσβου, όσο και για το μεγαλύτερο Σωματείο του νησιού, τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ότι έχουν βαρεθεί από τις περιχαρακώσεις, τις συνεχόμενες διασπάσεις και τις προσωπικές στρατηγικές.
Θέλουν να δουν τον προοδευτικό χώρο ενωμένο, ικανό όχι μόνο να αποκρούσει τις επιθέσεις της Κυβέρνησης αλλά και να αποτελέσει το πρόπλασμα της πολιτικής αλλαγής που τόσο πολύ έχει ανάγκη αυτός ο τόπος.
Οι αντιπρόσωποι θα πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, υπερασπιζόμενοι όχι μόνο τις διεκδικήσεις των συναδέλφων μας, αλλά τελικά τα ίδια τα Δημόσια Αγαθά, για να δημιουργήσουμε έναν Δημόσιο Τομέα που θα είναι αρωγός και όχι εχθρός του πολίτη.