Η εικόνα που μεταφέρει ο πρόεδρος του Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Αγιάσου, Προκόπης Δουλαδέλλης, είναι αποκαλυπτική για το αδιέξοδο που βιώνει ο αγροτικός κόσμος της περιοχής, αλλά και συνολικά της Λέσβου. Μιλώντας στην εκπομπή «Μιλάμε Οικονομικά» του ραδιοφωνικού σταθμού 99 fm – ΣΤΟ ΝΗΣΙ, ο κ. Δουλαδέλλης περιέγραψε με ρεαλισμό την κατάσταση που επικρατεί στον ελαιώνα της Αγιάσου: χαμηλή παραγωγή, υψηλό κόστος, ελλείψεις εργατικών χεριών, εγκατάλειψη κτημάτων και μια πολιτεία που, όπως λέει, «πετάει όλο το βάρος στις πλάτες των αγροτών».
«Τρίτη συνεχόμενη χρονιά καταστροφής»
«Ο αγροτικός κόσμος έχει τρεις συνεχόμενες χρονιές καταστροφικές. Αυτή είναι η τρίτη», τονίζει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού, σημειώνοντας ότι η φετινή παραγωγή στην Αγιάσο είναι μειωμένη κατά περίπου 80%, ενώ ο δάκος και οι καιρικές συνθήκες απειλούν να καταστρέψουν και τον μισό όγκο από τον καρπό που υπάρχει στα δέντρα. «Η παραγωγή θα είναι πάρα πολύ μειωμένη φέτος», λέει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η παρατεταμένη ξηρασία, η λειψυδρία και οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν επιβαρύνει δραματικά την κατάσταση.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το πρόβλημα δεν είναι μόνο καιρικό ή φυσικό, αλλά και πολιτικό: «Οι πολιτικές των τελευταίων χρόνων έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για τον πρωτογενή τομέα».
Ορεινά χωράφια, απλησίαστο κόστος
Η Αγιάσος είναι μια ορεινή, δύσβατη περιοχή με επικλινή εδάφη, όπου η συγκομιδή της ελιάς είναι από μόνη της ένας άθλος. «Η συγκομιδή είναι πολύ δύσκολη και με μεγάλο κόστος», επισημαίνει ο κ. Δουλαδέλλης, εξηγώντας ότι το ημερομίσθιο των εργατών έχει εκτοξευθεί: «Από 40 ευρώ στα 80 – και αυτό μαύρα, γιατί κανένας εργάτης δεν θέλει να δουλέψει με ένσημο. Φοβούνται ότι θα χάσουν τα επιδόματά τους. Πώς να πληρώσει ο αγρότης 80 ευρώ το μεροκάματο; Δεν βγαίνει, απλώς δεν γίνεται».
Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλά κτήματα μένουν ασυγκόμιστα. «Ο κόσμος λέει: θα μαζέψω όσο χρειάζομαι για το σπίτι μου και τα υπόλοιπα να χαθούν. Δεν υπάρχει λόγος να πληρώνω από την τσέπη μου και να ζημιώνω».
Νέα πνοή στο Συνεταιρισμό
Αναφερόμενος στη λειτουργία του Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Αγιάσου, ο κ. Δουλαδέλλης, που ανέλαβε την προεδρία το καλοκαίρι του 2025, παραδέχεται ότι η κατάσταση είναι δύσκολη: «Ο συνεταιρισμός έχει πολλά προβλήματα. Τα μέλη του έχουν μειωθεί, όπως και η ποσότητα καρπού που πηγαίνει για άλεση στο ελαιοτριβείο του. Παλιά δουλεύαμε νύχτα μέρα, τώρα δύο-τρεις φορές την εβδομάδα».
Ωστόσο, υπάρχει αισιοδοξία και όρεξη για επανεκκίνηση: «Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο είναι νέο, με φρέσκιες ιδέες και ενθουσιασμό. Εργαζόμαστε εθελοντικά. Βάφουμε, καθαρίζουμε, φτιάχνουμε τα μηχανήματα μας. Δεν υπάρχει διευθυντής – βγάλαμε προκήρυξη, ελπίζουμε να βρεθεί κάποιος ικανός. Όλα βασίζονται στη δουλειά και την πίστη των μελών μας».
Διαφάνεια, χαμηλές χρεώσεις και νέο ξεκίνημα
Πρώτος στόχος της νέας διοίκησης, σύμφωνα με τον κ. Δουλαδέλλη, είναι να επιστρέψουν τα μέλη που έφυγαν από το ελαιοτριβείο του συνεταιρισμού: «Θέλουμε να ξαναφέρουμε τον κόσμο που έφυγε από το εργοστάσιό μας. Υπάρχει διαφάνεια, όλα γίνονται μπροστά στα μάτια των παραγωγών. Τα λάδια μας είναι άριστα, με οξύτητα 0,2 – 0,3. Επίσης, προσφέρουμε χαμηλότερες κρατήσεις και εξυπηρέτηση χωρίς επιπλέον κόστη μεταφοράς. Αυτά πρέπει να τα μάθει ο κόσμος».
Παράλληλα, ο Συνεταιρισμός σχεδιάζει την τυποποίηση του ελαιολάδου, αλλά και την αξιοποίηση άλλων τοπικών προϊόντων, όπως τα κάστανα, τα καρύδια και τα γλυκά του κουταλιού: «Η Αγιάσος είναι ευλογημένος τόπος, παράγει τα πάντα. Θέλουμε στο μέλλον να φτιάξουμε μια μονάδα που να τυποποιεί και αυτά τα προϊόντα, για να πάρουν οι αγρότες καλύτερες τιμές».
Ένας ακόμα στόχος είναι η επαναλειτουργία του Μουσείου του Συνεταιρισμού Αγιάσου, που είχε δημιουργηθεί αλλά παρέμεινε κλειστό: «Θέλουμε να λειτουργήσει ξανά, να έρχονται τα σχολεία, να μαθαίνουν τα παιδιά την ιστορία της ελιάς και της αγροτικής ζωής».
«Η πολιτεία πετάει το βάρος στον αγρότη»
Η κριτική του Προκόπη Δουλαδέλλη προς το κράτος είναι έντονη: «Το κράτος πετάει το βάρος όλων των διαδικασιών στις πλάτες του αγρότη. Με το ΑΤΑΚ, το Κτηματολόγιο, τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, το Ελαιοκομικό Μητρώο, όλα γίνονται δυσκολότερα. Ο κόσμος δεν έχει τα μέσα ούτε τη γνώση να τα κάνει μόνος του. Και το κόστος για γραφεία και μελετητές είναι δυσβάσταχτο. Δεν γίνεται το ένα τρίτο της επιδότησης να πηγαίνει στα γραφεία, το άλλο στο κράτος και να μένει το υπόλοιπο στον αγρότη».
Επιπλέον, σημειώνει ότι οι επιδοτήσεις έχουν μειωθεί κατά 50%, ενώ οι καθυστερήσεις στις πληρωμές φτάνουν τους αγρότες σε οριακό σημείο.
«Ζητάμε πράξεις, όχι υποσχέσεις»
Με φανερή αγανάκτηση, ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού απευθύνεται στους βουλευτές της Λέσβου: «Δεν παρακαλάμε, απαιτούμε από τους βουλευτές να κάνουν αυτά που υποσχέθηκαν. Να θέσουν τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου στη Βουλή και να δώσουν λύσεις. Από υποσχέσεις χορτάσαμε».
Κλείνοντας τη συνέντευξή του, ο κ. Δουλαδέλλης υπογραμμίζει τον ρόλο των αγροτών στη συνολική επιβίωση της κοινωνίας: «Οι αγρότες δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Είναι υπεύθυνοι για την τροφική επάρκεια της χώρας. Αν πεινάσουν οι αγρότες, θα πεινάσουν όλοι».
Η φωνή του Προκόπη Δουλαδέλλη από την Αγιάσο δεν είναι μεμονωμένη. Αντηχεί σε όλη τη Λέσβο, όπου ο πρωτογενής τομέας παλεύει να κρατηθεί ζωντανός μέσα σε ένα περιβάλλον ασφυκτικό, με κόστος παραγωγής που σπάει ρεκόρ, με πολιτικές που αργούν ή δεν έρχονται ποτέ και με ένα μέλλον που, αν δεν αλλάξει κάτι, απειλεί να αφήσει πίσω του χωράφια σιωπής και εγκατάλειψης.
Δειτε όλη την συνέντευξη εδώ: