Στον ΟΠΕΚΕΠΕ ο Μητσοτάκης μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία
Η υπερπροβολή της σκανδαλώδους διαχείρισης έχει στόχο το ξεκλήρισμα των μικρών παραγωγών
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΑΒΗΣ Δημοσίευση 4/6/2025

Τα διαχρονικά προβλήματα στον ΟΠΕΚΕΠΕ και η σκανδαλώδης διαχείριση των αγροτικών επιδοτήσεων δεν αποτελούν νέο στοιχείο. Γι’ αυτό και η χρονική στιγμή που αναδείχθηκε το θέμα μόνο τυχαία δεν είναι. Η κυβέρνηση, με την ανάδειξη του θέματος και τον επικοινωνιακό πανικό που η ίδια δημιούργησε, επιδιώκει (και φαίνεται να το πετυχαίνει) να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία. Είτε σκόπιμα είτε από πολιτική αφέλεια, η αντιπολίτευση, με τον τρόπο που τοποθετείται στο ζήτημα, ρίχνει νερό στον μύλο της κυβέρνησης.
Γιατί τώρα λοιπόν; Πριν από λίγες εβδομάδες άνοιξε η συζήτηση για την ΚΑΠ μετά το 2027 στην Ε.Ε. και είναι ήδη σαφές ότι θα υπάρξει μεγάλη περικοπή των κονδυλίων που θα δοθούν στους αγρότες για την επόμενη προγραμματική περίοδο, ώστε να ενισχυθούν οι πολεμικές προετοιμασίες των κρατών-μελών της Ε.Ε.
Προκειμένου να περιορίσει τις αντιδράσεις από την καρατόμηση των επιδοτήσεων, η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να πετάξει εκτός επιδοτήσεων ένα μεγάλο μέρος των μικρών αγροτών. Άλλωστε, η μείωσή τους αποτελεί διαχρονικό στόχο των ελληνικών κυβερνήσεων, καθώς υπάρχει η εκτίμηση πως με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί ο αριθμός των στρεμμάτων ανά εκμετάλλευση, με αποτέλεσμα αυτές που θα απομείνουν να γίνουν βιώσιμες. Πρόκειται για μια καθαρή ιδεοληψία που χρονολογείται από την εποχή των κυβερνήσεων Σημίτη. Στην κατεύθυνση αυτή πιέζει και η γραφειοκρατία της Ε.Ε. εδώ και δεκαετίες.
Η υπερπροβολή χρόνιων παθογενειών του ΟΠΕΚΕΠΕ, εκτιμά η κυβέρνηση, πως θα της επιτρέψει να λάβει σκληρά μέτρα στο όνομα της «κάθαρσης», μέτρα που θα οδηγήσουν στο πέταγμα εκτός άμεσων επιδοτήσεων δεκάδων χιλιάδων μικρών παραγωγών. Στην κατεύθυνση αυτή θα αξιοποιηθούν τα προβλήματα του κτηματολογίου και του δασολογίου, η νέα πολιτική της Ε.Ε. για το έδαφος και τα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης.
Ωστόσο, κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί να πιστέψει πως η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα λύσει τα προβλήματα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Γιατί, αλήθεια, θα το κάνει τώρα αυτό που δεν έκανε εδώ και έξι χρόνια; Ακόμη χειρότερα, κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως η σκανδαλώδης διαχείριση των επιδοτήσεων θα πάψει ως δια μαγείας στα χέρια των ανθρώπων που οι ίδιοι εξέθρεψαν. Μακριά από εμάς η άποψη που λέει πως σκανδαλώδης διαχείριση στον ΟΠΕΚΕΠΕ και γενικότερα στα κονδύλια της ΚΑΠ γίνεται μόνο από τη σημερινή κυβέρνηση.
Γιατί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία αναδεικνύει την υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ
Στον κυβερνητικό σχεδιασμό έχει ενσωματωθεί ο ορατός κίνδυνος μεγάλης μείωσης του συνολικού κονδυλίου που λαμβάνει η Ελλάδα για την ΚΑΠ την επόμενη προγραμματική περίοδο. Πέρα από τη μεταφορά πόρων στους πολεμικούς εξοπλισμούς, υπάρχει το μόνιμο ζήτημα της εξωτερικής σύγκλισης – δηλαδή, της εξίσωσης των ανά στρέμμα επιδοτήσεων που λαμβάνουν οι αγρότες σε όλη την Ε.Ε. Το ζήτημα αυτό αναμένεται να τεθεί με μεγάλη ένταση στην ελληνική πλευρά από τα άλλα κράτη-μέλη και την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, ιδιαίτερα αν μέλος της Ε.Ε. γίνει η Ουκρανία.
Δηλαδή, η σκανδαλώδης διαχείριση των επιδοτήσεων από την κυβέρνηση της Ν.Δ. δίνει τη δυνατότητα στην Ε.Ε. να απαιτήσει μείωση των πόρων της ΚΑΠ που φθάνουν στη χώρα, ως «τιμωρία» για τις ατασθαλίες. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση θέλει να αξιοποιήσει τις πιέσεις της Ε.Ε. για μείωση του αριθμού των αγροτών, αύξηση του μεγέθους των εκμεταλλεύσεων και αναπροσανατολισμό των επιδοτήσεων (άμεσων και έμμεσων) για την ενίσχυση δυναμικών τμημάτων μεγάλων αγροτών και αγροδιατροφικών ολιγοπωλίων που αναπτύσσονται στη χώρα.
Σιωπή για τους τεχνικούς συμβούλους του ΟΠΕΚΕΠΕ
Ίσως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως έξω από την πολιτική αντιπαράθεση και τις δημοσιογραφικές αναλύσεις γύρω από την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ έχει μείνει το ζήτημα των τεχνικών συμβούλων – δηλαδή, των δύο εταιρειών που αντιπαρατίθενται για τον έλεγχο των ψηφιακών «κλειδιών» του ΟΣΔΕ (Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου). Ούτε η αντιπολίτευση, ούτε η κυβέρνηση, ούτε καν η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ασχολούνται με τον ρόλο αυτών των δύο εταιρειών.
Αντιμετωπίζεται ως απόλυτα φυσιολογική κατάσταση δύο ιδιωτικές εταιρείες να έχουν πρόσβαση (αν όχι τον πλήρη έλεγχο) σε όλα τα μεταδεδομένα του ΟΣΔΕ, δηλαδή σε όλες τις πληροφορίες που αφορούν το προφίλ της ελληνικής αγροτικής παραγωγής. Εξίσου εντυπωσιακό είναι πως σχεδόν κανένα ρεπορτάζ ή δημοσιογραφική ανάλυση δεν έχει αγγίξει το ζήτημα αυτό.
Η κυβέρνηση στο παρελθόν προσπάθησε να πάρει στα χέρια της τον έλεγχο του ΟΣΔΕ, χωρίς να τα καταφέρει. Δεν την ενοχλούσε η πρόσβαση επιχειρηματικών συμφερόντων στα μεταδεδομένα του ΟΣΔΕ, ήθελε όμως η ίδια να αποφασίζει ποια επιχειρηματικά συμφέροντα θα τα εκμεταλλεύονται. Αντίστοιχες αποτυχημένες προσπάθειες ελέγχου του ΟΣΔΕ είχαν γίνει και στο παρελθόν.
Έτσι, η απόφαση της κυβέρνησης να υπαγάγει τον ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ πιθανότατα θα μείνει κενό γράμμα αν δεν στελεχωθεί ο Οργανισμός με το αναγκαίο προσωπικό και αν δεν αποκτήσει τα απαραίτητα ψηφιακά εργαλεία, ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο του ΟΣΔΕ.
Τι μας διδάσκει η υπόθεση «οικολογικά σχήματα»
Σαφής στρέβλωση της πραγματικότητας είναι να αποδοθεί η σκανδαλώδης διαχείριση των αγροτικών επιδοτήσεων σε οργανωμένα παράνομα κυκλώματα. Τέτοια κυκλώματα είναι πάρα πολύ πιθανό να υπάρχουν· εξίσου πιθανό είναι σε αυτά να εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα. Όμως, τα πράγματα δεν είναι απλώς άσχημα – είναι πολύ χειρότερα.
Με πολιτικές αποφάσεις, τα λεγόμενα «Οικολογικά Σχήματα» έχουν προϋπολογισμό 425 εκατ. ευρώ, όμως οι αιτήσεις που κατατέθηκαν (έτη 2023 και 2024) ξεπέρασαν το 1 δισ. ευρώ. Για το μοίρασμα των επιδοτήσεων έγινε οριζόντια περικοπή των αιτημάτων το 2023, ενώ για το 2024 υπήρξε διαφοροποιημένη οριζόντια περικοπή κατά περίπτωση. Ουσιαστικός έλεγχος φυσικά και δεν έγινε.
Με άλλη πολιτική απόφαση που λήφθηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι παραδοσιακοί ελαιώνες και οι ελαιώνες υπερπυκνής φύτευσης έχουν το ίδιο οικολογικό αποτύπωμα. Η απόφαση αυτή αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα για τους ελαιώνες υπερπυκνής φύτευσης και όλη τη βιομηχανική παραγωγή που αναπτύσσεται γύρω από αυτούς. Την ίδια ώρα, οι παραδοσιακοί ελαιώνες καταδικάζονται σε εγκατάλειψη και αφανισμό σε όλη τη Μεσόγειο.
Τα δύο παραπάνω παραδείγματα μάς δείχνουν πως η ΚΑΠ είναι άδικη από τον σχεδιασμό της. Άλλωστε, τα επίσημα στοιχεία της Ε.Ε. δείχνουν πως το 80% των αγροτικών επιδοτήσεων καταλήγει στο 10% των αγροτών.