ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Τα ενέσιμα φάρμακα για διαβήτη και... παχυσαρκία
Συνέντευξη στον Νικόλαο Τσαμουρά, Ιατρό Γενικής Ιατρικής στη Μυτιλήνη
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 11/2/2025

Τα τελευταία χρόνια, τα ενέσιμα φάρμακα για τον σακχαρώδη διαβήτη, όπως το Ozempic, και πλέον και το Mounjaro, έχουν βρεθεί στο προσκήνιο όχι μόνο για τη θεραπεία της συγκεκριμένης νόσου αλλά και για τη διαχείριση της παχυσαρκίας. Ωστόσο, η αυξανόμενη ζήτησή τους έχει γεννήσει συζητήσεις για τη χρήση τους και την προσβασιμότητά τους. Ο Ιατρός Γενικής Ιατρικής Νικόλαος Τσαμουράς, που έχει χειριστεί δεκάδες τέτοιες υποθέσεις ασθενών στη Μυτιλήνη μιλώντας στη συνέντευξή μας, αναλύει το φαινόμενο και τονίζει τη σημασία της σωστής ιατρικής καθοδήγησης.
«Η παχυσαρκία είναι νόσος»
Ο κ. Τσαμουράς επισημαίνει ότι η παχυσαρκία αποτελεί νόσο και όχι απλώς ένα αισθητικό ζήτημα. Παρόλα αυτά, το ελληνικό κράτος δεν την αναγνωρίζει επίσημα ως τέτοια, με αποτέλεσμα τα φάρμακα αυτά να μη συνταγογραφούνται για τη συγκεκριμένη πάθηση. «Αν κάποιος θέλει να του συνταγογραφηθεί, αυτό μπορεί να γίνει μόνο για τον σακχαρώδη διαβήτη, με αποτέλεσμα ο ασθενής να πληρώνει ένα μικρό ποσοστό της τιμής. Αντίθετα, αν τα αγοράσει μόνος του, το κόστος είναι ιδιαίτερα υψηλό» αναφέρει.
Η χρήση των φαρμάκων και η έλλειψη διαθεσιμότητας
Το Ozempic αρχικά μελετήθηκε για τη θεραπεία του διαβήτη, όμως στην πορεία διαπιστώθηκε ότι βοηθά και στη μείωση του σωματικού βάρους, με απώλειες που φτάνουν το 7-10% του συνολικού βάρους του ατόμου. Αυτό οδήγησε στη διεύρυνση της χρήσης του και από μη διαβητικούς, προκαλώντας αρχικά ελλείψεις στην αγορά, αφού οι προμήθειες ήταν προσαρμοσμένες αποκλειστικά στις ανάγκες των διαβητικών ασθενών. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Τσαμουρά, «η γραμμή παραγωγής αυξήθηκε και σήμερα το φάρμακο είναι διαθέσιμο χωρίς περιορισμούς».
Το Mounjaro και οι νέες προοπτικές
Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το Mounjaro, ένα νέο ενέσιμο φάρμακο, το οποίο υπόσχεται μεγαλύτερη απώλεια βάρους, αγγίζοντας το 15-20% μέσα σε έξι μήνες. Ωστόσο, η τιμή του παραμένει απαγορευτική, καθώς ανέρχεται στα 240 ευρώ τον μήνα. «Το φάρμακο έχει πολύ καλή δράση και δεν παρουσιάζει παρενέργειες, επειδή περιέχει δύο ουσίες που εξισορροπούν η μία την άλλη» αναφέρει ο γιατρός. Στη Μυτιλήνη, η χρήση του είναι ακόμη περιορισμένη λόγω του υψηλού κόστους, όμως σε άλλες χώρες σημειώνει ήδη τεράστια επιτυχία.
Η σημασία της διατροφής και της ψυχολογικής υποστήριξης
Παρότι τα φάρμακα αυτά μειώνουν σημαντικά την όρεξη, ο κ. Τσαμουράς υπογραμμίζει πως η αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες και η ψυχολογική υποστήριξη είναι καθοριστικές για τη διατήρηση του αποτελέσματος. «Το φάρμακο θα σε βοηθήσει, αλλά αν δεν βοηθήσεις και εσύ τον εαυτό σου, δεν θα έχει αποτέλεσμα» τονίζει, εξηγώντας ότι η πείνα δεν είναι μόνο φυσιολογική, αλλά και ψυχολογική. «Ο οργανισμός αντιστέκεται στην απώλεια κιλών, κάτι που βλέπουμε σε κάθε δίαιτα. Γι' αυτό είναι σημαντική η στήριξη του ασθενούς και σε ψυχολογικό επίπεδο».