ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Η διάσπαση του Δήμου και το σκεπτικό του υπουργείου Εσωτερικών
Μπαίνει τέλος στο σίριαλ, την παραφιλολογία, τον «Κακοκράτη» και την… γκρίνια;
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 5/3/2019
Σήμερα, Τρίτη όπως μαρτυρούν πηγές του υπουργείου Εσωτερικών κατατίθεται η πολυαναμενόμενη τροπολογία στη Βουλή για τη διάσπαση του Δήμου Λέσβου σε δύο, τον Δήμο Μυτιλήνης και τον Δήμο Δυτικής Λέσβου σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας και σύμφωνα με τις ίδιες πηγές αναμένεται να ψηφιστεί αύριο, Τετάρτη 6 Μαρτίου.
Η αναγκαιότητα της διάσπασης του Δήμου Λέσβου αποτελούσε πάνδημο αίτημα, πριν καν αυτός ενοποιηθεί, ενώ οι περισσότεροι θα θυμούνται τις χαρακτηριστικές εκφράσεις του πρώτου «καλλικρατικού» Δημάρχου, Δημήτρη Βουνάτσου περί «Κακοκράτη» και Δήμου «Τέρατος», καθώς ο Δήμος Λέσβου αποτελεί τον μεγαλύτερο σε έκταση Δήμο της χώρας. Η πρώτη «καλλικρατική» θητεία ανέδειξε όλα τα προβλήματα της συνένωσης όλων των πρώην καποδιστριακών δήμων με χαρακτηριστικά τα παράπονα των προέδρων των τοπικών κοινοτήτων ότι «για να αλλάξουμε μια λάμπα, πρέπει να περιμένουμε το 63ο θέμα στο δημοτικό συμβούλιο», αλλά και τις ατέλειωτες συνεδριάσεις του «καλλικρατικού» συμβουλίου.
Το πράσινο φως που άναψε το 2014… αναβόσβηνε μέρα παρά μέρα, με επίσης χαρακτηριστικά δημοσιεύματα «σήμερα σπάει», «στο παρά πέντε η διάσπαση» και ατέλειωτα σενάρια, μέχρι που η συζήτηση έληξε άδοξα, δηλαδή χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Εν πολλοίς δε, χωρίς να έχουν αποσαφηνιστεί οι πολιτικές ευθύνες και σε ποιους εν τέλει αποδόθηκαν, αφού τόσο πολύ όλοι το ήθελαν μηδενός εξαιρουμένου! Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου του 2014 έγιναν με έναν Δήμο και με αυτό το σχέδιο ο νυν Δήμαρχος, Σπύρος Γαληνός προχώρησε. Η επικαιρότητα όμως, οι συναντήσεις με τη νέα κυβέρνηση πια από το 2015, και τους υπουργούς της, στα αιτήματα των φορέων, η διάσπαση δεν ξεχάστηκε ποτέ και επανερχόταν ακόμα και δίπλα σε… ασύνδετα ζητήματα, όπως το προσφυγικό, ο ΦΠΑ και το Μεταφορικό Ισοδύναμο.
Το αίτημα όμως ωρίμασε, η διάθεση των κυβερνητικών στελεχών του πρώην υπ. Εσωτερικών και του νυν κ.κ. Σκουρλέτη και Χαρίτση έγινε εμφανής και οι συζητήσεις ξεκίνησαν. Στο «παρά πέντε» λοιπόν από τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 κατατίθεται η τροπολογία, και μάλιστα με την προσπάθεια να υπάρξει η ευρύτερη δυνατή συναίνεση για να μην μπλοκάρει στη συνέχεια. Και δεν ήταν μόνο το ζήτημα της συναίνεσης, αλλά και το απολύτως πρακτικό θέμα της διάσπασης, καθώς οι περισσότεροι εκτιμούν ότι ευκολότερα ενώνονται 13 καποδιστριακοί Δήμοι, παρά σπάει ένας καλλικρατικός σε δύο και γι’ αυτό ήδη έχουν ξεκινήσει προβληματισμοί για το τι θα πάει πού και αν αυτό έγινε καλά. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που κάποιοι που μέχρι πρότινος έβλεπαν όλα τα στραβά κι ανάποδα στον «Κακοκράτη», σήμερα να… αδιαφορούν.
Και μεταξύ άλλων...
Ας σημειωθεί πάντως ότι παρά τον ντόρο στελεχών της ΝΔ κεντρικά για τους άλλους δήμους, ότι στη Λέσβο δύσκολα κάποιος που πάλεψε, έστω και διακηρυκτικά για τη διάσπαση του Δήμου, μπορεί να κάνει τώρα πίσω. Εξάλλου, ανοίγεται... πεδίο δόξης λαμπρό και μετά τη διάσπαση να καταδικάσει τα νέα κακώς κείμενα. Αξιοσημείωτο είναι και από την άλλη ότι δύσκολα κανείς μπορεί να βρει προεκλογικού τύπου πολιτικά παιχνίδια σε σχέση με τη διάσπαση του Δήμου Λέσβου, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται... επ ουδενί να έχει εξασφαλίσει εδώ και καιρό τους «δικούς της» υποψηφίους τοπικά, οι οποίοι θεωρητικά και θα έκαναν προεκλογικό αγώνα, μέσα σε όλους αυτούς τους μήνες αναμονής.
Το σκεπτικό
Εκτός του ότι η Λέσβος αποτελεί τον μεγαλύτερο καλλικρατικό δήμο γεωγραφικά, ως το τρίτο σε μέγεθος μεγαλύτερο νησί της χώρας, έχει «δύσκολες» αποστάσεις και μορφολογικά. Οι αποστάσεις μεταξύ του κέντρου της διοίκησης και της περιφέρειας είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Η Μυτιλήνη που βρίσκεται στη νότια ανατολική άκρη του νησιού είναι σε απόσταση 90 χλμ περίπου από τη δυτική, όπου βρίσκεται το Σίγρι και 50 χλμ από το βόρειο και το νότιο τμήμα αντίστοιχα όπου βρίσκονται ο Μόλυβος και το Πλωμάρι. Είναι χαρακτηριστικό, τόνιζαν οι δημοτικοί σύμβουλοι από την πρώτη εφαρμογή του «Καλλικράτη» ότι το απορριμματοφόρο του δήμου χρειάζεται περίπου τέσσερις ώρες για να κάνει τη διαδρομή από και προς το δυτικό τμήμα του νησιού, το Σίγρι για την αποκομιδή των απορριμμάτων, με αποτέλεσμα αυτό να γίνεται ελάχιστες φορές την εβδομάδα. Από την άλλη, ο «Καλλικράτης» ακύρωσε την δυνατότητα των μικρότερων κοινοτήτων να… αυτοδιοικούνται και αναίρεσε το δικαίωμα εκατοντάδων κατοίκων του νησιού στην πρόσβαση σε βασικές δημοτικές υπηρεσίες.
Πέρα από τις αποστάσεις, αυτό που έγειρε τη ζυγαριά στο σκεπτικό του υπουργείου Εσωτερικών και αποτελεί κάθε φορά μέσο πίεσης είναι το προσφυγικό. Καθώς και με την μακρά παραμονή χιλιάδων αιτούντων άσυλο στο νησί, η διοικητική τους εξυπηρέτηση γίνεται εξαιρετικά δύσκολα, αλλά και έχει επιφέρει πολλά προβλήματα στην εξυπηρέτηση των ντόπιων σε μια σειρά υπηρεσίες.
Οι δύο Δήμοι
Ο Δήμος Μυτιλήνης, σύμφωνα με σχέδιο τροπολογίας που είχε διαρρεύσει από το Υπουργείο Εσωτερικών περιλαμβάνει τις ενότητες Αγιάσου, Γέρας, Ευεργέτουλα, Λουτροπόλεως–Θερμής, Μυτιλήνης και Πλωμαρίου, ενώ ο Δήμος Δυτικής Λέσβου, με έδρα την Καλλονή, θα αποτελείται από τις δημοτικές ενότητες ΑγίαςΠαρασκευής, Ερεσού–Αντίσσης, Καλλονής, Μανταμάδου, Μήθυμνας, Πέτρας και Πολιχνίτου.
Η έδρα του Δυτικού δήμου στην Καλλονή, σύμφωνα με το σκεπτικό του ΥΠΕΣ, αλλά και γεωγραφικά μιλώντας βρίσκεται σε θέση κεντρική και απέχει ίση σχεδόν απόσταση από όλα τα απομακρυσμένα χωριά, την ίδια ώρα που αποτελεί σημαντικό αστικό κέντρο του νησιού και διαθέτει κτηριακές εγκαταστάσεις ικανές να φιλοξενήσουν τις υπηρεσίες του νέου δήμου. Οι κόλποι Γέρας και Καλλονής, οι οποίοι αποτελούν ευαίσθητα οικοσυστήματα και χρήζουν ειδικής διαχείρισης, θα ανήκουν ο καθένας στο Δήμο Μυτιλήνης και Δυτικής Λέσβου αντίστοιχα, προκειμένου να υπάρχει η αναγκαία και απαιτούμενη περιβαλλοντική προστασία. Τέλος, ο κάθε δήμος θα έχει από ένα μεγάλο λιμάνι, αφού ήδη στο Σίγρι γίνονται εργασίες επέκτασης και εκσυγχρονισμού του λιμανιού.