Το «ΟΧΙ» περνάει και χάνεται
Γράφει ο ΠΑΡΗΣ ΒΟΥΝΑΤΣΗΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 28/10/2024
Ένα ιστορικό ΟΧΙ στέκεται αφορμή για εθνική αργία και εορτή. Σχεδόν όλοι αντιλαμβανόμαστε πως ο κυματισμός μιας ξένης σημαίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο συνεπάγεται και την υποδούλωση του ελληνικού λαού σε έναν κατακτητή. Η Εθνική Αντίσταση αξίζει να εορταστεί, αφού το ΟΧΙ ορίζεται από την τόλμη όσων αντιτάχθηκαν σε έναν ισχυρότερο εχθρό με αυταπάρνηση και αυτοθυσία. Οι εορτασμοί υπενθυμίζουν την ανάγκη για μια αξιοπρεπή στάση ζωής με κάθε τίμημα και εξυψώνουν την ψυχική δύναμη που απαιτεί κάθε αγώνας ενάντια στην καταπίεση.
Τόσα χρόνια εορτασμών δε μετουσιώνονται ωστόσο σε κάτι παραγωγικό για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Η κοινωνία έπαψε να αντιστέκεται σθεναρά και να διαμηνύει ηχηρά ΟΧΙ στην καταπίεση, όπως τότε στους αγώνες του σαράντα. Οι εορτασμοί περιορίζονται σε ένα πανηγύρι και υποβαθμίζεται η βαθειά πολιτική αξία όσων συμβολίζονται.
Υπάρχουν αναρίθμητα ΟΧΙ που μπορούν να ειπωθούν σήμερα και πολλοί αγώνες που δεν έχουν δοθεί με τον τρόπο που έπρεπε.
ΟΧΙ στην ενδοοικογενειακή και την έμφυλη βία, τους βιασμούς, τη γυναικοκτονία και την παιδεραστία.
ΟΧΙ στα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο, τις εξαρτήσεις, την εξαθλίωση και την εκμετάλλευση.
ΟΧΙ στον πόλεμο και τους βομβαρδισμούς, τα εγκλήματα πολέμου και τις γενοκτονίες.
ΟΧΙ στη διαφθορά, τη σωματεμπορία και το ανθρωποκυνηγητό.
ΟΧΙ στον ρατσισμό, τις μαζικές φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
ΟΧΙ στον εμπαιγμό, την ανηθικότητα και την απαξίωση.
ΟΧΙ στην υποβάθμιση της δωρεάν Παιδείας, τις απανωτές μεταρρυθμίσεις του Εκπαιδευτικού Νόμου, τις καταργήσεις τμημάτων και τις συγχωνεύσεις σχολείων.
ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων αγαθών και των περιβαλλοντικών πόρων, στη συστημική φτωχοποίηση και τον πλουτισμό.
ΟΧΙ στους βασιλιάδες, τους κατσαπλιάδες, τους μηδενιστές και τους ιμπεριαλιστές, τους κάθε λογής δωσίλογους και ρουσφετολόγους.
ΟΧΙ στα ΟΧΙ που γίνονται ΝΑΙ, στα ΝΑΙ που γίνονται ΟΧΙ, τα ΙΣΩΣ που γίνονται ΠΟΤΕ και τα ΠΟΤΕ που γίνονται ΙΣΩΣ.
Τιμάμε την εθνική εορτή μα δε διδασκόμαστε. Οι απόψεις μας για τη ζωή και η καθημερινότητά μας δεν αλλάζουν. Αρκούμαστε σε παρέλαση, καφεδάκι, ταβερνάκι, ταινιούλα και άντε, γιορτάσαμε πάλι - και του χρόνου!