Πως δεν έγινα πρόεδρος
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 31/7/2023
Πάνε πάρα πολλά χρόνια, ήταν καλοκαίρι του 1986. Τον Οκτώβριο αυτής της χρονιάς θα πραγματοποιούνταν οι αυτοδιοικητικές εκλογές για εκλογή δημάρχων, προέδρων και συμβουλίων. Οι νομάρχες ήταν διορισμένοι από την κυβέρνηση. Από την επόμενη χρονιά, το 1987, είχαμε διορισμένο Περιφερειάρχη. Τα χρόνια κύλησαν, άλλαξε η νομοθεσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο Περιφερειάρχης και το συμβούλιο εκλέγονται ως δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης.
Σχεδόν οι περισσότεροι υποψήφιοι δηλώνουν ανεξάρτητοι, αλλά τα κόμματα σπεύδουν να ορίσουν υποψήφιους και κυρίως να καρπωθούν
κομματικά την εκλογή. Τότε, το 1986, φύσαγε αέρας ανανέωσης στην αυτοδιοίκηση. Πολλοί νέοι και νέες σχημάτισαν συνδυασμούς, εκλέχτηκαν και υπηρέτησαν τον τόπο τους. Αρκετοί απ' αυτούς πέτυχαν πολλά, πάρα πολλά στους δήμους τους. Στα χωριά και στις πόλεις συζητιόταν ονόματα που θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια. Νέοι πτυχιούχοι, επαγγελματίες, συνταξιούχοι του δημοσίου κομματικά στελέχη και άλλοι μπήκαν στην συζήτηση. Ζυμώσεις στα χωριά, κουβέντες με παράγοντες της Μυτιλήνης, ποιον θα στηρίξει ποιος. Κάπου εκεί μου προτείνει ο Μπάμπης Γεωργακάκης – Γενικός γραμματέας του Υπουργείου Αιγαίου – να είμαι υποψήφιος πρόεδρος στο χωριό μου, τον Σκόπελο. «Θα 'ρθω κάνα δυο
φορές στο χωριό, θα σε βοηθήσω, θα βγεις». Ο Γεωργακάκης ήταν συντροφόφιλος απ' τα χρόνια της Αθήνας, αντιστασιακός, κατά τη δικτατορία φυλακίστηκε για πέντε (5) ολόκληρα χρόνια.
Τότε εμείς οι νεολαίοι, που θέλαμε, (και συνεχίζουμε να θέλουμε), έναν άλλο κόσμο, επιθυμούσαμε οι προτάσεις, να γίνονται από τη βάση, από τα κάτω. Έτσι δεν πολυσυζήτησα την τιμητική πρόταση, από τον Μπάμπη.
Ο συνδυασμός που υποτίθεται θα ήμουν υποψήφιος δεν πρώτευσε στις εκλογές. Διαχρονικά ο στόχος των συνδυασμών και των κομμάτων που τους υποστηρίζουν είναι ''να πάρουμε την κοινότητα, τον δήμο''. Οι δήμοι κι οι κοινότητες, όσο υπήρχαν αυτόνομες, κατακτήθηκαν από πάρα πολλούς υποψήφιους, προερχόμενοι απ' όλα τα κόμματα. Σε πολλές περιπτώσεις το χωριό ή η πόλη δεν πήγε ούτε
βήμα παρακάτω. Μόνο ο κομματικός συνδυασμός ''έβγαλε'' τον πρόεδρο, τον δήμαρχο.
Θυμήθηκα τούτα σήμερα που έρχεται στην πόλη μας ο πρωθυπουργός, ο κ. Μητσοτάκης. έρχεται για να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του κ. Α. Στεφανή ως υποψήφιου περιφερειάρχη. Αλήθεια δεν θα υποστηρίξει και τον νυν δήμαρχο κ. Κύτελη; Γιατί κάνει τον διαχωρισμό; Είθισται τα κόμματα να υποστηρίζουν εκ νέου τους εκλεγμένους τοπικούς άρχοντες στην αυτοδιοίκηση. Μόνο που ο κ. Μητσοτάκης θέλει οι δήμαρχοι κι οι περιφερειάρχες να είναι της απολύτου επιλογής, εμπιστοσύνης ίσως και του δικού του περιβάλλοντος. Έτσι στην περιφέρεια Πελοποννήσου δεν θα υποστηρίξει τον νυν περιφερειάρχη κ. Π. Νίκα, αλλά τον εκλεκτό του κ. Σαμαρά, τον κ. Δ. Πτωχό.
Όσο αφορά το νησί μας το βασικό σημείο αντιπαράθεσης στις εκλογές του 2019, ο αριθμός των προσφύγων – μεταναστών που υπήρχαν και υπάρχουν σ' αυτό και η δημιουργία ή όχι ΚΥΤ συνεχίζει να υφίσταται. Να θυμηθούμε ότι η υπόσχεση ότι ''θα αδειάσει το νησί'', ''δεν θα μένουν πάνω από λίγες μέρες'', ''δεν θα κατασκευαστεί καμιά δομή στη Λέσβο'', δεν τηρήθηκαν, αλλά συνέβαλαν στο να κερδηθούν οι εκλογές. Σήμερα στο νησί μας έχει κατασκευαστεί το μεγαλύτερο κέντρο – φυλακή – στην Ευρώπη. Τα ερωτήματα πολλά.
Όπως: γιατί κατασκευάστηκε αφού δεν θα παραμένουν άτομα εδώ, πώς
κατασκευάστηκε στη μέση του νησιού μέσα στο μεγάλο πευκοδάσος. Παράλληλα γιατί αυξάνει ο αριθμός αυτών που παραμένουν στο νησί; Γιατί δεν τηρούνται οι υποσχέσεις; Ο κ. Μητσοτάκης έρχεται να συμβιβάσει τις αντιθέσεις των τοπικών υποψηφίων στο κόμμα και να υποστηρίξει τον κ. Στεφανή. Αλλά οι εσωτερικές κομματικές διαμάχες εντείνουν τα τοπικά προβλήματα.
Οι δήμοι κι οι κοινότητες δεν μπορούν να ''πάνε πουθενά'' όποιος και να τις πάρει, αν δε συμμετέχουν - βοηθήσουν στη λειτουργία τους οι πολίτες. Οι γάτες είναι καλές όταν πιάνουν ποντίκια, ανεξαρτήτως του χρώματός τους.