Συνέντευξη με τον πολυγραφότατο και βραβευμένο συγγραφέα Φίλιππο Μανδηλαρά
Γράφει η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΔΑΦΙΩΤΗ*
Δημοσίευση 29/7/2023

Κύριε Μανδηλαρά,
Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι, κατά την γνώμη σας;
Γίνεσαι. Κανείς δεν γεννιέται κάτι. Μπορεί να του αρέσει κάτι περισσότερο, μπορεί να έχει ταλέντο σε κάτι, αλλά δίχως επίμονη δουλειά, τίποτα δεν γίνεται. Συγγραφέας γίνεται κάποιος όταν διαβάζει πολύ, μιμείται επίμονα κι έπειτα αποδεσμεύεται από τους δασκάλους του και αναζητά το ύφος του.
- Τι σας έκανε εσάς να γίνετε συγγραφέας;
Η αγάπη μου στις ιστορίες που διάβαζα όταν ήμουν μικρός. Η αγάπη στη μυθοπλασία και στο ταξίδι μέσα στην φαντασία κάθε συγγραφέα.
- Η σχέση σας με τα νησιά του Βορείου Αιγαίου πόσο σας έχει επηρεάσει;
Η Χίος, στην οποία κατοικούσα για μια δεκαετία σχεδόν, με βοήθησε να πάρω απόσταση από την Αθήνα, που είναι η πόλη όπου γεννήθηκα και έζησα, και να τη χρησιμοποιήσω ως περιβάλλον των εφηβικών μυθιστορημάτων μου.
- Τα βιβλία σας έχουν μια πολύ επιτυχημένη πορεία, έχουν αγαπηθεί πολύ! Η μυθολογία και η ιστορία, έχουν σημαντική θέση στα βιβλία σας, ενδεικτικά αναφέρω, «Ένα ψάρι που το έλεγαν ΟΡΦΩ», τις σειρές «Η πρώτη μου Ιστορία», «Η πρώτη μου Βίβλος», Η πρώτη μου μυθολογία». Και τώρα ήρθε η σειρά της Μυθολογίας, που επίσης έχει αγαπηθεί πολύ! Μιλήστε μας γι αυτήν!
Τη μυθολογία την αγάπησα μικρός, όταν θεωρούσα ότι είναι καθαρό προϊόν μυθοπλασίας, την λάτρεψα όμως μεγαλύτερος, όταν κατάλαβα ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι ανάγνωσης του κάθε μύθου. Στις σειρές " Η πρώτη μου μυθολογία" και "Η πρώτη μου Ιστορία" επιχειρώ να επαναπροσδιορίσω τη σχέση των παιδιών προσχολικής ηλικίας με τη μυθολογία αλλά και την ιστορία, απομονώνοντας στοιχεία που θεωρώ ότι είναι χρήσιμα να γνωρίζουν από τόσο μικρή ηλικία, και εμποτίζοντάς τα (σε συνεργασία πάντοτε με την εικονογράφο των σειρών, τη Ναταλία Καπατσούλια) με μπόλικο χιούμορ.
- Πως εξηγείτε το γεγονός ότι, η μυθολογία μας αγγίζει όλους τους ανθρώπους ανά τον πλανήτη αιώνες τώρα;
Η μυθολογία προσπαθεί να εξηγήσει με μη επιστημονικό τρόπο την ύπαρξη και τη λειτουργία του κόσμου, της κοινωνίας, του ίδιου του ανθρώπου. Μια μυθολογία άλλωστε, είναι η η Παλαιά Διαθήκη. Του Εβραϊκού λαού.
- Συνεργάζεστε πολύ συχνά με την ίδια εικονογράφο μιλήστε μας γι αυτή σας την επιλογή!
Με τη Ναταλία έχουμε κοινή αίσθηση του χιούμορ και κοινή αντίληψη της δημιουργικής πράξης, νομίζω. Αυτό μας βοηθά να συνεργαζόμαστε θαυμάσια, σε σημείο που γράφοντας, πολλές φορές, επιλέγω αφηγηματικούς δρόμους που θα την εξυπηρετούσαν περισσότερο.
- Τέλος, θα ήθελα την γνώμη σας για τις εκθέσεις βιβλίων. Γίνονται το καλοκαίρι ιδιαίτερα σε όλη την Ελλάδα! Αυτή την περίοδο και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Μυτιλήνη!
Για αρχή, οι εκθέσεις βιβλίου αποτελούν μια υπέροχη αφορμή για να συναντήσει ένας συγγραφέας τους αναγνώστες του με σκοπό να κουβεντιάσει μαζί του, ή/και να του παρουσιάσει την νέα του δουλειά. Είναι, με άλλα λόγια, ένας ενδιάμεσος τόπος όπου αναγνώστες και συγγραφείς συναντιούνται και ανταλλάσσουν απόψεις. Ένα πολιτιστικό γεγονός, με άλλα λόγια. Όταν όμως παύει να υπάρχει η αμφίδρομη σχέση μεταξύ αναγνωστών και συγγραφέων, και περιοριζόμαστε σε απλές παρουσιάσεις βιβλίων, τότε χάνεται η πολιτιστική χροιά της έκθεσης και μετατρέπεται ένα απλό εμπορικό παζάρι με στόχο το κέρδος.
Είναι στο χέρι των διοργανωτών των εκθέσεων, λοιπόν, να αποφασίζουν τι έκθεση θέλουν να κάνουν και, στη συνέχεια, να το επικοινωνούν σε όλους τους εμπλεκόμενους (συγγραφείς, εκδότες, κοινό). Είναι αλήθεια πάντως, ότι οι καλές εκθέσεις βιβλίου ως πολιτιστικά γεγονότα έχουν λείψει τα τελευταία πολλά πολλά χρόνια, αν και η τελευταία Διεθνής Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης μας θύμισε ότι μια καλά οργανωμένη έκθεση μπορεί να ικανοποιήσει τόσο το πνεύμα, όσο και τα ταμεία.
Συνοπτικό βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Φίλιππος Μανδηλαράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Ασχολείται με το παιδικό και εφηβικό βιβλίο από το 1997 ως συγγραφέας, μεταφραστής, επιμελητής και αναγνώστης. Έχει γράψει πολλά βιβλία για μικρά και μεγάλα παιδιά, ένα μυθιστόρημα φαντασίας («Νίκη ή αυτό που φαίνεται κι αυτό που είναι»), μία συλλογή διηγημάτων για νέους («Τα μπανανόψαρα») και τέσσερα μυθιστορήματα για εφήβους. Τα τρία από αυτά («Κάπου ν’ ανήκεις», «Ύαινες», «Ζωή σαν ασανσέρ») αποτελούν την «Τριλογία του δρόμου» (2010-2012), ενώ το τέταρτο («Υπέροχος κόσμος», 2016) αποτελεί μια πολυφωνική λογοτεχνική καταγραφή του σήμερα των εφήβων. Για το «Ζωή σαν ασανσέρ» έχει βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου και για το «Υπέροχος κόσμος» με το βραβείο του περιοδικού «Ο Αναγνώστης». Πρόσφατα κυκλοφορούν οι εξαιρετικά επιτυχημένες σειρές για παιδιά, «Η πρώτη μου Ιστορία», «Η πρώτη μου Βίβλος», «Η πρώτη μου μυθολογία».