Η γιορτή του Αι Γιώργη του Χιοπολίτη που ξεχάσαμε
Δυο κουβέντες για τον πολιούχο Άγιο στο καρσινό Αϊβαλί
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 26/11/2019
Τώρα που πολλοί μιλάνε για μια ορθοδοξία και μια πατρίδα καταπώς την εννοούν αυτοί, τώρα που προσπαθούν να χωρέσουν λέξεις κι έννοιες σ' ένα παπούτσι στα δικά τους μέτρα, τώρα θαρρώ πως πρέπει να θυμίσω πως σήμερα 26 Νοεμβρίου, είναι του Αγίου Γεωργίου του Χιοπολίτη, πολιούχου Αγίου της πόλης των Κυδωνιών, του Αιβαλιώτη πρόσφυγα Άγιου δηλαδής. Του ¨Άγιου που τα λείψανα του από τη μεγάλη Αϊβαλιώτικη εκκλησιά τα πήρε ο αέρας και τους ανθρώπους της πολιτείας του τους σκόρπισαν μεγάλες κούφιες κουβέντες στα πέρατα του κόσμου.
Ποιος τα θυμάται και με τι ασχολείσαι τώρα γέροντα, θα πείτε…. Λέω πως καταπώς λέει ο κυρ Φώτης ο Κόντογλου «κάποτε τά πανηγύρια γινόντανε ἀπό ἀνθρώπους θλιμμὲνους, ἁπάνω σέ μνημόρια ματωμὲνα. Ἡ Ὀρθοδοξία τότες ἤτανε σάν καί κεὶνη τή μάννα τή βασανισμὲνη, πού τήν πονᾶνε τά παιδιά της πιότερο, παρά σάν εἷναι καλοπερασμὲνη. Ἀγάπη ἀληθινή εἷναι μονάχα κείνη πού ’ναι πονεμὲνη ἀγάπη».
Και για τη μέρα τη σημερινή, μέχρι πριν 97 χρόνια σα σήμερα έγραφε ο κυρ Φώτης: «Ἀνήμερα τ’ Ἅγιου Γιώργη τοῦ Χιοπολὶτη γινότανε ἡ Λειτουργὶα στό Ἀϊβαλὶ μὲ μεγάλη κατάνυξη, δὲν ἀπόμνησκε σὲ σπίτι κανένας, μήδὲ μικρός, μηδἑ μεγάλος, μὸνε γὲμιζε κείνη μεγάλη ἐκκλησιά ἀπό μὲσα κι ἄπ’ ὅξω. Ὀ δεσπότης κ’ οἱ παπάδες ἤτανε δακρυσμὲνοι, οἱ γυναῐκες καί τά μωρά κλαὶγανε. Κείνη τήν ἡμέρα, ἀπό τὶς δώδεκα ἐκκλησιὲς πού ’χε τ’ Ἀϊβαλὶ, μαζευόντανε στόν ’Άγιο Γιώργη ὅλοι οἱ παπάδες κ’ οἱ ψαλτάδες. Ἐκεῖ πὲρα ἔβλεπες ἓλληνισμό καὶ χριστιανοσύνη. Ἐκεῖ πὲρα ἀνετρὶχιαζε κι ὁ πιό ἀναὶσθητος ἄνθρωπος, κι ὅποιος ἤθελε νά κλάψει, ἐκεῖ πὲρα ἔπρεπε νά βρεθεῖ. Νά κλάψει, καί μαζί ν’ ἀναγαλλιάσει, ὅπως θωροῦσε κεῖνο τό μεγαλεῖο πὸχει ὁ Ὀρθοδοξία ἡ κατατρεγμὲνη κ’ ἡ ματωμὲνη, ἀκούγοντας εἵκοσι ψαλτάδες καί πενήντα κανόναρχους νὰ ψὲλνουνε μιά παλληκαρὶσια ψαλμωδία. Ἀκὸμα κ’ οἰ Τοῦρκοι, φαινόντανε στεναχωρημὲνοι, γιατί ἤτανε καί, κεῖνοι, γεννημὲνοι ἀπό τήν ἴδια τή μάννα, πού μεταδίνει. στά παιδιά της τό πάθος τῆς καρδιᾶς καί κεὶνη τή σπλαχνικιά ἀθωότῆτα πού δὲν βρίσκεται σ’ ἅλλον τόπο».
Στο εσωτερικό του ναού του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στο Αϊβαλί, φυλάσσονταν τα λείψανα του Αγίου Γεωργίου του Χιοπολίτη πολιούχου Αγίου και προστάτη της πόλης.
Στη φωτογραφία διακρίνεται δεξιά η λειψανοθήκη του Αγίου. Στο σύνολο της λείψανα και λειψανοθήκη με εξαίρεση την ασημένια θήκη της κάρας του Αγίου εξαφανίστηκαν κατά την καταστροφή. Η θήκη της κάρας βρέθηκε σε παλαιοπωλείο στην Κωνσταντινούπολη, μεταφέρθηκε με μυθιστορηματικό τρόπο μέσω Ελβετίας στην Αθήνα όπου και φυλάσσεται στο Μουσείο Μπενάκη . Πριν χρόνια, το Νοέμβριο του 1990, κατά τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου είχε μεταφερθεί και εκτεθεί για προσκύνημα στη Μυτιλήνη (ναός του Αγίου Γεωργίου) και στις Νέες Κυδωνίες (Μπαλτζίκι).