Αναμένοντας τις βροχές του φθινοπώρου
Η κλιματική αλλαγή - κρίση διαμορφώνει τις τιμές του ελαιολάδου
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΑΒΗΣ Δημοσίευση 6/8/2022
Στις 12 Ιουλίου γράφαμε στο «Ν» πως η κλιματική αλλαγή, κόστος συγκομιδής και τα διαθέσιμα εργατικά χέρια θα κρίνουν την εξέλιξη της σοδειάς 2022/2023. Την 1η Αυγούστου ιστοσελίδα Olimerca έγραφε πως αν δεν βρέξει το φθινόπωρο η παραγωγή ελαιολάδου της χώρας ίσως να πέσει κάτω από τα 1.000.000 τόνους, ενώ αν υπάρξουν επαρκείς βροχοπτώσεις οι εκτιμήσεις ανεβάζουν την παραγωγή στους 1.150.000 τόνους. Δηλαδή όπως και αν έχουν τα πράγματα η Ισπανική παραγωγή ελαιολάδου θα είναι σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα (απαισιόδοξο σενάριο) ή μέτρια (αισιόδοξο σενάριο).
Την μεγάλη σημασία των βροχοπτώσεων για την εξέλιξη της παραγωγής ελαιολάδου σημειώνει και μέσα από την ιστοσελίδα olivenews.gr o καθηγητής Juan Vilar: «Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή του φθινοπώρου, καθώς υπάρχουν έγκυρες απόψεις, που τονίζουν ότι εκείνη την περίοδο θα μπορούσε να υπάρξει πτώση της θερμοκρασίας με εκτεταμένες και άφθονες βροχοπτώσεις σε όλη τη Μεσόγειο». H παραπάνω εκτίμηση αφήνει μια χαραμάδα αισιοδοξίας για ένα ικανοποιητικό όγκο παραγωγής ελαιολάδου.
Στον αντίποδα της παραπάνω εκτίμησης βρίσκονται τα όσα αναφέρει η agrodiario στις 4 Αυγούστου για την εξέλιξη της παραγωγής σε σημαντικές ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Ισπανίας. Συγκεκριμένα σε άρθρο της γίνεται αναφορά για πτώση της παραγωγής καρπού ως 85% στην Καστελόν 74% στην περιοχή της Βαλένθια και στο ίδιο ποσοστό πτώση της παραγωγής καρπού στο Αλικάντε.
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στον Ελληνικό ελαιώνα, οι βροχοπτώσεις την άνοιξη σταμάτησαν πολύ νωρίς, ενώ οι βροχοπτώσεις του φθινοπώρου έρχονται πάντα αργά και είναι πολύ περιορισμένες. Ένα από τα χαρακτηριστικά της κλιματικής αλλαγής - κρίσης είναι η συγκέντρωση των βροχοπτώσεων σε μια όλο και μικρότερη χρονική περίοδο.
Τα ίδια προβλήματα με τους Έλληνες και τους Ισπανούς ελαιοπαραγωγούς αντιμετωπίζουν και οι Ιταλοί συνάδελφοι τους, ιδιαίτερα στις νοτιότερες ελαιοκομικές περιοχές της χώρας.
Η κλιματική αλλαγή - κρίση και οι αγορές
Στην Ισπανία ελαιοπαραγωγοί βλέποντας πως η παραγωγή ελαιολάδου στην λεκάνη της Μεσογείου θα είναι μικρότερη, από τις αρχικές εκτιμήσεις, αποφεύγουν να πουλήσουν τις ποσότητες ελαιολάδου που έχουν κι ελπίζουν σε νέα αύξηση των τιμών. Οι τυποποιητές έχουν ήδη προμηθευτεί ικανές ποσότητες για να καλύψουν την τρέχουσα ζήτηση και σταμάτησαν να αγοράζουν λάδι, όπως συνήθως κάνουν τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου. Ορισμένοι ελαιομεσίτες ελπίζουν πως το επόμενο διάστημα οι τιμές θα αυξηθούν και γι’ αυτό σπεύδουν να αγοράσουν όσο περισσότερο ελαιόλαδο μπορούν.
Στην Ελλάδα τα αποθέματα ελαιολάδου είναι ελάχιστα. Κι αυτά βρίσκονται στα χέρια των ελαιοτριβείων και των εμπόρων ελαιολάδου. Οι ελαιοπαραγωγοί έχουν ήδη πουλήσει τα ελαιόλαδα τους εδώ και πολύ καιρό. Οι λίγοι παραγωγοί που έχουν στα χέρια τους μικροποσότητες επιλέγουν να τις διαθέσουν στην αγορά με τον τενεκέ.
Εκτίμηση για την εξέλιξη των τιμών
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα εκτιμούμε πως πολύ δύσκολα θα υποχωρήσουν οι τιμές του ελαιολάδου από τα τρέχοντα επίπεδα ως το τέλος του Σεπτεμβρίου. Επιπλέον θεωρούμε πως είναι πιθανή μια παραπέρα αύξηση των μέσων τιμών.
Στα τέλη του Σεπτεμβρίου θα μπορούν να γίνουν πιο ασφαλείς εκτιμήσεις καθώς θα γνωρίζουμε την ποσότητα του καρπού πάνω στα δέντρα και θα μένει να δούμε τις αποδόσεις του καρπού σε ελαιόλαδο.
Προφανώς η παραπάνω γενική εκτίμηση δεν είναι πρόταση είτε για να πουλήσει, είτε για να μην πουλήσει το λάδι που έχει στην αποθήκη του ο παραγωγός, ο ελαιοτριβέας και ο έμπορος. Άλλωστε κάθε πωλητής και αγοραστής ελαιολάδου γνωρίζει πέρα από την γενική κατάσταση της αγοράς συνεκτιμά και την ιδιαίτερη δική του κατάσταση για να αποφασίσει πότε θα πουλήσει ή θα αγοράσει.