Τα αδέρφια των παιδιών που ανήκουν στο Φάσμα του Αυτισμού
Η ΣΥΝ-εξέλιξη σε συνεργασία με τους ειδικούς, στο πλαίσιο του μήνα Ευαισθητοποίησης και Αποδοχής του Αυτισμού -Γράφει η ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΜΕΪΜΑΡΗ*
Δημοσίευση 31/3/2021

Τα αδέρφια των παιδιών που ανήκουν στο Φάσμα του Αυτισμού έχουν πάρα πολλά ερωτήματα, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε κάθε οικογένεια που υπάρχει πρόβλημα. Τα παιδιά αυτά θα πρέπει να γνωρίζουν την κατάσταση για να μπορέσουν να κατανοήσουν το τι ακριβώς συμβαίνει. Στα μικρότερα παιδιά θα πρέπει να ειπωθεί με απλό και κατανοητό τρόπο για να μην τα μπερδέψει παραπάνω.
Η απόκρυψη της αλήθειας οδηγεί τα αδέρφια σε σύγχυση και σε ανυπόστατες ερμηνείες που προκαλούν ενοχές, θυμό και άλλα έντονα συναισθήματα. Κάποιο παιδί για παράδειγμα μπορεί να πιστεύει ότι αυτό έφταιξε που το αδερφάκι του έχει αυτισμό, ενώ κάποιο άλλο να νομίζει ότι η δική του παρουσία ή η συμπεριφορά του είναι αυτή που προκαλεί τις εκρήξεις της/ του αδερφής/ου. Τα αδέρφια που δεν κατανοούν ότι η συμπεριφορά του αδερφού τους με αυτισμό οφείλεται στην ίδια την διαταραχή, εκνευρίζονται, νιώθουν ενοχές, απομακρύνονται από τα αδερφάκια τους, αποξενώνονται.
Οι γονείς και οι ειδικοί μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της αδελφικής σχέσης:
- Με την αποσαφήνιση του προβλήματος και της κατάστασης, κάτι που βοηθάει στο να δοθούν ερμηνείες οι οποίες δεν θα βλάψουν την σχέση
- Διδάσκοντας στα αδέρφια τρόπους επικοινωνίας και κοινές δραστηριότητες, κυρίως παιχνίδια που προκαλούν ικανοποίηση και ευχαρίστηση
- Προτείνοντας στα αδέλφια να συμμετέχουν στις συζητήσεις και αποφάσεις της οικογένειας, εφόσον το επιθυμούν και όταν η ηλικία τους το επιτρέπει
Προσοχή όμως δεν πρέπει να φορτώνονται τα αδέρφια πολλές ευθύνες. Πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν πρωταρχικά οι δικές τους ανάγκες. Τα αδέρφια δείχνουν ενδιαφέρον να συμβάλλουν στην βελτίωση της ζωής των αδελφών τους, η ανάθεση όμως υπερβολικών ευθυνών συνήθως τα κουράζει, προκαλεί άγχος και αγανάκτηση με αποτέλεσμα όλες τις δυσάρεστες συνέπειες αυτού. Επίσης τα αδέρφια που αναλαμβάνουν από νωρίς μεγάλο μέρος της φροντίδας του παιδιού με αυτισμό, βιώνουν έντονο άγχος διότι αναλαμβάνουν μια υπευθυνότητα που απαιτεί μεγαλύτερη ωριμότητα.
Τέλος, έρευνες έχουν δείξει ότι συχνά τα αδέλφια εκδηλώνουν διασπαστική συμπεριφορά με σκοπό να προσελκύσουν την προσοχή των γονέων τους. Όλα τα μελή της οικογένειας έχουν ίσα δικαιώματα και οι ανάγκες τους πρέπει να είναι αποδεκτές και σεβαστές. Οι γονείς θα πρέπει να ικανοποιούν τις ανάγκες όλων των παιδιών τους. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που τα αδέρφια νιώθουν παραμελημένα και ότι οι γονείς δεν τα αγαπούν γιατί αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στο παιδί με αυτισμό. Η οικογένεια του παιδιού με αυτισμό μπορεί να ζήσει όμορφα κι απλά πολλές χαρούμενες και ευτυχισμένες στιγμές, εάν καθορίσει δίκαια και σωστά τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα κάθε μέλους της.
*Χρυσάνθη Π. Μεϊμάρη, MSc Λογοθεραπεύτρια, Καλλονή Λέσβου