«Πρωταθλήτρια» στη συνταξιοδοτική φτώχεια η Ελλάδα
Με 841 ευρώ μεικτά η μέση κύρια σύνταξη, η Ελλάδα καταγράφει τη χαμηλότερη επίδοση στην Ευρωζώνη – 1 στους 3 ζει με λιγότερα από 700 ευρώ
Γράφει ο ΘΡΑΣΟΣ ΑΒΡΑΑΜ Δημοσίευση 28/5/2025
Η Ελλάδα φαίνεται να διατηρεί μια θλιβερή πρωτιά στην Ευρωζώνη, καθώς σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία του συστήματος ΗΛΙΟΣ του Υπουργείου Εργασίας για τον Μάρτιο 2025, οι περισσότεροι συνταξιούχοι της χώρας ζουν με συντάξεις που μόλις και μετά βίας θυμίζουν μισθό – και σε πολλές περιπτώσεις, ούτε καν επίδομα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Τα στοιχεία που σοκάρουν
Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση, βασισμένη στο Ενιαίο Σύστημα Ελέγχου και Πληρωμών Συντάξεων (ΗΔΙΚΑ/ΗΛΙΟΣ), από το σύνολο των 2.501.863 συνταξιούχων:
- Το 55,7% (1.394.755 άτομα) λαμβάνει σύνταξη έως 1.000 ευρώ μεικτά – δηλαδή περίπου 940€ καθαρά.
- Το 36,7% (919.330 άτομα) έχει σύνταξη κάτω από 700 ευρώ μεικτά.
- Το 17,7% (443.746 συνταξιούχοι) επιβιώνει με κάτω από 500 ευρώ μεικτά τον μήνα.
Τα ποσοστά αυτά αποτυπώνουν μια κοινωνική πραγματικότητα που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη ρητορική περί «γενναιόδωρου» συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα. Αντί για «ρετιρέ», η συντριπτική πλειονότητα των ηλικιωμένων πολιτών παλεύει να τα βγάλει πέρα με εισοδήματα στα όρια της φτώχειας.
Η χαμηλότερη μέση σύνταξη στην Ευρωζώνη
Ακόμα πιο αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του Πίνακα 4 της έκθεσης, σύμφωνα με τον οποίο:
- Η μέση κύρια σύνταξη στην Ελλάδα ανέρχεται σε 841,39 ευρώ μεικτά (778,30 ευρώ καθαρά) – η χαμηλότερη σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.
- Η μέση επικουρική σύνταξη φτάνει τα 196,59 ευρώ μεικτά.
- Το μέσο μέρισμα από τα μετοχικά ταμεία ανέρχεται μόλις στα 112,85 ευρώ μεικτά.
Με άλλα λόγια, ακόμη και με το σύνολο των αποδοχών –κύρια, επικουρική και μέρισμα– πολλοί συνταξιούχοι δεν ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ μεικτά τον μήνα, δηλαδή λιγότερα από όσα ορίζονται ως κατώτατος μισθός για εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης.
Μια σιωπηλή κοινωνική κρίση
Η διαρκής πίεση που δέχονται τα εισοδήματα των συνταξιούχων αντανακλά βαθύτερα δομικά προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η τρίτη ηλικία στη χώρα. Οι συνταξιούχοι –ιδίως εκείνοι χωρίς άλλα εισοδήματα– καλούνται να επιβιώσουν με αποδοχές που δεν ανταποκρίνονται ούτε στις βασικές ανάγκες διαβίωσης, πολλώ δε μάλλον στις αυξημένες απαιτήσεις περίθαλψης και φροντίδας.
Η εικόνα αυτή δεν αποτελεί απλώς ένα οικονομικό στατιστικό, αλλά ένα κοινωνικό σήμα κινδύνου.Ένα γερασμένο έθνος, με υποβαθμισμένες συντάξεις, κινδυνεύει να αφήσει πίσω του μια ολόκληρη γενιά που πλήρωσε, αλλά δεν ανταμείφθηκε.
