Συχνά τόσο εντός της οικογένειας αλλά και του σχολικού πλαισίου μπαίνουμε στη διαδικασία να περιγράφουμε τα παιδιά χαρακτηρίζοντας τα, τόσο για τις επιδόσεις τους όσο και για την ψυχοσυναισθηματική τους έκφραση και συμπεριφορά. Έτσι πολλές φορές, αποδίδονται στα παιδιά χαρακτηρισμοί όπως για παράδειγμα  «δύσκολος-ή» ή «γκρινιάρης-α». 

Ακόμα και θετικοί χαρακτηρισμοί όπως «έξυπνος-ή, γρήγορός-ή» μπορούν να προκαλέσουν αισθήματα άγχους στο παιδί, το οποίο σιγά σιγά αρχίζει να δομεί μια εικόνα εαυτού. Η εικόνα αυτή φυσικά ετεροκαθορίζεται από τους σημαντικούς ενήλικες που το περιβάλλουν. Έτσι το παιδί αρχίζει να αντιλαμβάνεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο τον εαυτό του στο σχολείο και τα υπόλοιπα κοινωνικά πλαίσια.

Όταν οι χαρακτηρισμοί έχουν αρνητική χροιά είναι εμφανές ότι αυτό πλήττει την αυτοπεποίθηση του παιδιού ενώ αντίστοιχα όταν είναι θετικοί δημιουργείται ένα βάρος επίδοσης, καθώς το παιδί προσπαθεί να ανταπεξέλθει στους θετικούς χαρακτηρισμούς, κάτι το οποίο όταν δεν επιτυγχάνεται δημιουργεί ένα αίσθημα ματαίωσης και απογοήτευσης.

Είναι σημαντικό λοιπόν, να θυμόμαστε πως μπορούμε να περιγράψουμε τις δυσκολίες ενός παιδιού χωρίς να του αποδώσουμε κάποιο χαρακτηρισμό και αντίστοιχα να επαινέσουμε την επίδοση περιγράφοντας πιο γενικά τις ποιότητες του και αποφεύγοντας εκφράσεις όπως , «ο καλύτερος», «ο δυνατότερος». Περιγράφοντας την κατάσταση αντί για το ίδιο το παιδί δεν δημιουργούνται αρνητικές πεποιθήσεις για τον εαυτό του, οι οποίες θα το συνοδεύσουν στην ενήλική ζωή ενώ αντίστοιχα δεν το αγχώνουμε δημιουργώντας υψηλές προσδοκίες.

Επικοινωνήστε στα:

2251055109
6973565403
[email protected]

ή επισκεφτείτε τα γραφεία στην οδό Παμφίλης 21 στη Μυτιλήνη. 

*Η Αγγελική Τρύφωνα είναι Ψυχολόγος και συνεργάτις του Κέντρου Θεραπευτικής Παρέμβασης «Λέξημα»