Χτες, Δευτέρα 29 Ιουλίου κηδέψαμε τη θεία Μυρσινούλα Γιαλούρη- Τζουραμάνη. Την πρώτη εξαδέρφη της θείας Ρηνούλας, του θείου Βασίλη Παζιάνου και του πατέρα μου που μας άφησε έναν άλλον Ιούλιο, 10 χρόνια πριν.

Πήγα να συμπαρασταθώ στους δικούς της στον Άγιο Θεράποντα, που γέμισε κόσμο για να της πει το τελευταίο αντίο. Μα πιο πολύ στη Ρηνούλα που ξέρω πόσο πολύ αγάπαγε και με κάθε ευκαιρία τα έλεγαν, η μία φρόντιζε την άλλη.

Τα παιδιά της, ο Γιώργος, ο Κρίτων και η Δήμητρα, ο σύζυγός της, ο Θοδωρής και όλοι οι οικείοι της, οι πιο δικοί της, η Ραφαέλα, δεν μπορούσαν να χωρέσουν μπροστά της, μαζί με τη στενοχώρια τους.

Μια «μικρή» παρένθεση

Πόσο συγκινητικό αυτό το τελευταίο αντίο… άνθρωποι κάθε ηλικίας μού σιγοψιθύριζαν ιστορίες της καθημερινότητάς της. Πώς βοηθούσε τον καθένα που είχε ανάγκη από βοήθεια. Κι εδώ, θ’ ανοίξω μια μικρή παρένθεση. Για τον θείο Μανώλη Μελινό, θεολόγο και συγγραφέα. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ακούω τον εκφραστικό του λόγο στις πιο… δικές μου κηδείες. Δεν κατόρθωσε να έρθει στου πατέρα μου το 2009, κι όταν έφυγε από τη ζωή ο παππούς μου ο Γιάννης, ήρθε, μίλησε για τον παππού και είπε και για τον πατέρα μου. Δεν γλιτώνει κανένα δάκρυ από τον θείο Μελινό, η αλήθεια να λέγεται. Είναι σπαρακτικός.

Έτσι και χτες, παρόλο που δεν μπόρεσε να έρθει για λόγους υγείας, όλο το «πενθηφόρο εκκλησίασμα» (σ.σ. καμιά φορά έχουμε ανάγκη αυτές τις λέξεις) άκουσε το μήνυμά του από τον Αἰδεσιμολογιώτατο π. Εὐστράτιο Κομνηνό, ο οποίος επίσης γνώριζε πολύ καλά τη Μυρσινούλα και εκφράστηκε με τα πιο θερμά λόγια για την ενορίτισσά του. 

Ο αναριθμητισμός που σκέφτηκε ο θείος Μελινός μού έκανε εντύπωση: «Ἡ Μυρσινούλα -ὅπως κι ὁ Βασιλάκης (σ.σ. ο αδερφός της)- γεννήθηκε ἀπό ἀγάπη πολλή κι οἱ καλοί γονεῖς της, ὁ νουνός καί θεῖος μου Κρίτων Γιαλούρης καί ἡ ἀνεπανάληπτη νουνά μου Κατινούλα Ρεπάνη Γιαλούρη, ἀφουγκράσθηκαν τήν φωνή τοῦ Δημιουργοῦ καί συνδημιουργοί ὄντες, ἐνστάλαξαν στό DNA της, τήν ἀγάπη σέ ὅλο τό μεγαλεῖο της!.. Δυστυχῶς ἡ ὑπέροχη μητέρα της ἔφυγε πάρα πολύ νωρίς, σέ ἡλικία μόλις 36 ἐτῶν, πού εἶναι ἀναριθμητισμός τῆς δικῆς της ἡλικίας, καθώς φεύγει μόλις στά 63 της… Τήν γνησίαν ἀγάπη πάντοτε μέ συγκίνησιν ἔψαχνε, ἡ ἀγάπη τἡν κατακοσμοῦσε, τήν ἀγάπη πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως, μικρούς, μεγάλους καί πιό μεγάλους, κοντινούς καί μακρυνούς, πλουσιοπαρόχως προσέφερεν!»

Η Μυρσινούλα της ανθρωπιάς

Πράγματι μικραίνει ο κόσμος της ανθρωπιάς από την Κυριακή που έφυγε από τη ζωή η Μυρσινούλα. «Είχα άρρωστο τον πατέρα μου στο Νοσοκομείο, δεν τον ήξερε καθόλου. Και μου λέει η Μυρσινούλα “κάτσε να ξεκουραστείς, το βράδυ θα πάω εγώ να τον κοιτάξω”» μου είπε ο Μαρίνος περιμένοντας να ανεβεί στο νεκροταφείο.

Είναι δεκάδες οι ιστορίες βοήθειας που ακολουθούν τη Μυρσινούλα και άλλες τόσες που δεν θα μάθουμε, γιατί βοηθούσε χωρίς διάκριση γνωστούς και αγνώστους.

Θαυμαστό το έργο της και με τη Ραφαέλα. Η Μυρσινούλα, πολύ φίλη με τη Χλόη και η οποία έφυγε από τη ζωή όταν η κόρη της ήταν 12. Χωρίς δεύτερη σκέψη η Μυρσινούλα ανέλαβε δεύτερη μάνα για τη Ραφαέλα. «Μα ποιος το κάνει αυτό;» έκλαιγαν συγκινημένες οι φίλες της, ενθυμούμενες ιστορίες…

Αυτή ήταν η Αμέρισα Γιαλούρη- Τζουραμάνη. Αυτό ένα πολύ μικρό μέρος του έργου της που αφήνει κληρονομιά στην οικογένειά της…

Αντί επιλόγου, οι «μεστοί λόγοι συντριβῆς» τοῦ βαρυαλγοῦντος ἐντιμολογιωτάτου καθηγητοῦ, συγγραφέως καί Διευθυντοῦ τῆς Βιβλιοθήκης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, κ. Ἐμμανουήλ Μελινοῦ, ἀγαπητοῦ ἐξαδέλφου τῆς προπεμπομένης Μυρσίνης Γιαλούρη Τζουραμάνη.

Ἀναφέρει αυτολεξεί ὁ κ. Μελινός:

«Σεβαστοί καί ἀγαπητοί μου συμπατριῶτες,

Τό φοβόμασταν, ἀλλά δέν τό ὁμολογούσαμε. Τό βλέπαμε, ἀλλά ἐθελοτυφλούσαμε. Τώρα πιά καλούμεθα ἀπό τήν ἀδυσώπητη πραγματικότητα, ὅλοι, νά κοιτάξουμε μέ ὀρθάνοικτα βουρκωμένα μάτια, δύο ὑπέροχα μάτια, ἑρμητικά κλειστά… Δυό μάτια πού κοίταζαν πάντοτε τόν καθένα μας μέ ἀγάπην ἀνυπόκριτη, μέ διάθεση θυσιαστικήν. Ἡ Μυρσινούλα -ὅπως κι ὁ Βασιλάκης- γεννήθηκε ἀπό ἀγάπη πολλή κι οἱ καλοί γονεῖς της, ὁ νουνός καί θεῖος μου Κρίτων Γιαλούρης καί ἡ ἀνεπανάληπτη νουνά μου Κατινούλα Ρεπάνη Γιαλούρη, ἀφουγκράσθηκαν τήν φωνή τοῦ Δημιουργοῦ καί συνδημιουργοί ὄντες, ἐνστάλαξαν στό DNA της, τήν ἀγάπη σέ ὅλο τό μεγαλεῖο της!.. Δυστυχῶς ἡ ὑπέροχη μητέρα της ἔφυγε πάρα πολύ νωρίς, σέ ἡλικία μόλις 36 ἐτῶν, πού εἶναι ἀναριθμητισμός τῆς δικῆς της ἡλικίας, καθώς φεύγει μόλις στά 63 της… Τήν γνησίαν ἀγάπη πάντοτε μέ συγκίνησιν ἔψαχνε, ἡ ἀγάπη τἡν κατακοσμοῦσε, τήν ἀγάπη πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως, μικρούς, μεγάλους καί πιό μεγάλους, κοντινούς καί μακρυνούς, πλουσιοπαρόχως προσέφερεν!.. Ἀγαποῦσε δίχως ὅρια καί περιθώρεια, ἀδιακρίτως! Ὤ εὐλογημένη ἀδιακρισία!.. Ἡ τόσον ἀπροσδόκητη φυσική ἀπουσία τῆς χαρισματικῆς μητέρας της, τήν ἔδεσεν ἀκόμη πιό πολύ μέ τόν κατάκαλον ἀδελφό της Βασιλάκη, καταξιωμένον ἐπιχειρηματία, κόσμημα τῆς τοπικῆς κοινωνίας! Πολύ δύσκολα μποροῦμε να βροῦμε τέτοιες πυρακτωμένες καρδιές!.. Τά δυό παιδιά ἔσφιξαν τά χέρια τό ἕνα τοῦ ἄλλου καί προχώρησαν στόν γολγοθᾶ τῆς ζωῆς. Στήν συνέχειαν, ὁ καλός Θεός τήν ἔρριξε στήν στοργικήν ἀγκαλιά καλοῦ καί ἀξιοπρεποῦς παλληκαριοῦ, ἑνός ἀτόφιου καί ἀνεπιτήδευτου ἀνθρώπου, τοῦ Θεοδώρου Τζουραμάνη, πού ἀπεδείχθη γιά ἐκείνην, ὄντως δῶρον τοῦ Θεοῦ! Ἦλθε ἀπό την Θεσσαλία στό πανώριο νησί μας, γιά νά τήν βρῇ καί νά τό κάνῃ πατρίδα του.Τούς ἐχάρισεν ὁ Θεός τρία ὑπέροχα παιδιά, τόν εὐαίσθητον Γιῶργο, τόν πρόσχαρον Κρίτωνα καί τήν χαριτωμένη Δημητρούλα, πού μέ τήν σειρά τους ἔκαναν ὑποδειγματικές οἰκογένειες καί χάρισαν στήν γιαγιά Μυρσινούλα καί στόν παπποῦ Θεόδωρον εὔοσμην ἀνθοδέσμην ἀπό ἑπτά ὑπέροχα ἐγγονάκια! Παρ᾿ ὅλο τό μέγα βάρος τῆς βαρυτάτης ἀσθενείας της, ἀνέπνεε, ζοῦσε γιά τόν σύζυγο, τά παιδιά, τά ἐγγόνια της καί τόσους ἄλλους! Μέχρι τήν τελευταία στιγμήν… Δέν μπορῶ νά ἀποσιωπήσω τό γεγονός τῆς εὐλογητῆς παρουσίας στόν συγγενικόν περίγυρον τοῦ ἀλήστου μνήμης θείου της -θείου μας- ἁγίου Ἱεράρχου Χρυσοστόμου Γιαλούρη, ἀδελφοῦ τοῦ πατρός της καί τῆς μητρός μου Μυρσίνης Γιαλούρη, μέ τήν ὁποίαν συνεδέοντο μέ βαθυτάτην ἀγάπην. Πῶς να ἀποσιωπήσω τήν σεμνή και διακριτικήν παρουσίαν τῆς γιαγιᾶς μας Ἑρμιόνης Μοναχῆς, κατά κόσμον Εἰρήνης Πανανῆ Γιαλούρη, ἡ ὁποία διεδραμάτισε καθοριστικόν ρόλο στήν ζωή τῆς Μυρσινούλας μας. Ἀλλά καί πῶς νά μή ἀναφέρω τήν γλυκύτατη μάνα τοῦ Θεοδώρου καί ὄντως δική της μητέρα, Δήμητρα Τζουραμάνη!.. Ἡ Μυρσινούλα μας βρῆκε τήν μάνα πού στερήθηκε καί δέν ἐγνώρισε ποτέ «πεθεράν»!.. Μέσα στό φιλόξενο σπίτι τους, ἡ Μυρσινούλα κι ὁ συζυγός της, (ἐκτός ἀπό τόν Βασιλάκη, την Ἄννα καί τόν Φώτη) εἶχαν μονίμως πολυαγαπητήν ἀδελφή, τήν Χλόη μέ τήν ἐπίσης μεγάλη καρδιάν! Προηγήθηκε μέ τό ἴδιο εἰσιτήριο καί περιμένει, γιά νά συνεχίσουν τήν ἐγκάρδια σχέση τους!.. Βεβαίως ἡ φυσική ἀπουσία τῆς Χλόης, γλὑκανε ἀπό τήν παρουσία τῆς κορούλας της καί ἀδεξιμιᾶς τῆς Μυρσινούλας, Ραφαηλίας, πού τόσο τῆς συμπαραστάθηκε!

Ἀγαπητοί μου, δέν ἔχω ἀδέλφια· Μοῦ χάρισε ὅμως ὁ Θεός 26 ἐξαδέλφια! Μέ τήν Μυρσινούλα καί τόν Βασιλάκη, λόγῳ συνθηκῶν, πολύ πιό «κοντά». Δόξα τῷ Θεῷ!

-Μυρσινούλα μου, γονατίζω τώρα ἐνώπιόν σου καί σοῦ ζητῶ συγγνὡμη ἄν τυχόν σέ πίκρανα τόσα χρόνια, μά καί πού ἰσχυρότατη ὀσφυαλγία μοῦ ἀπηγόρευσε τήν φυσική παρουσία μου ἐδῶ. Βρίσκονται ὅμως ἡ κατόδυνη σύζυγός μου Γεωργία, μέ τήν ὁποία μόλις πρό ἑβδομάδος μιλήσατε (ὅπως πάντα μέ πολλήν ἀμοιβαίαν ἀγάπη) κι ὁ μικρός Χρυσόστομος. Σέ εὐχαριστῶ, Μυρσινούλα.μου, γιά την ἀπερίγραπτη ἀγάπη σου, ἀπό τότε πού νήπιον ἐσύ, εἰδοποιοῦσες τήν θεία σου καί μητέρα μου Μυρσίνην, ὅταν ἔκλαια στήν κούνια: «Εία, εία (θεία, δηλαδή), ἔλα, καίει μουὁ σ (κλαίει το μωρό σου)᾿»! Ἀπό τότε, μέχρι τώρα, πού ἔνδακρυς μέ καμάρωνες στίς ταπεινές ὁμιλίες μου, στά βιβλία μου, στά διαδικτυακά κείμενά μου. Σέ εὐχαριστῶ, Μυρσινάκι, πού ἔζησες ἀνάμεσά μας καί ὁμόρφυνες τόν κόσμο μας μέ τήν εὐαισθησία καί τήν θυσιαστικήν ἀγάπη σου! Εἶμαι ὑπερβέβαιος ὅτι ὁ Θεός θά σέ κατατάξῃ ἐν χώρᾳ ζώντων καί σκηναῖς δικαίων. Μαζί μέ ὅλους τούς ἐλεήμονες πού ἔδιναν τά πάντα στούς ἄλλους, μή κρατώντας τίποτε γιά τόν ἑαυτό τους… Πρεσβεύει γιά σένα ἡ -κατά τόν συμπατριώτη μας Ἑλύτη- Μυρσίνη ἡ Δοξαστική! Πρεσβεύουν οἱ Ἅγιοι τῆς Λέσβου! Σέ συνοδεύει ὁ Ταξιάρχης μας κι οἱ ἀμέτρητες ἀγαθοεργίες σου! Πρεσβεύει ὁ θεῖος Χρυσόστομος, ὡς ἔχων παρρησίαν, συμφώνως μέ ἱερά σημεῖα... Σέ περιμένει μέ ὀρθάνοικτην ἀγκαλιά ἡ μανούλα σου Κατινούλα πού τόσο στερήθηκες… Σέ περιμένουν ὅλες καί ὅλοι οἱ συγγενεῖς καί φίλοι μας πού πλέον ἀνήκουν στην Θριαμβεύουσαν Ἐκκλησία τῶν Οὐρανῶν.

Καλήν ἀνάπαυση, Μυρσινούλα μας, Μυρσινούλα μου, πολυαγαπημένη και πολύκλαυστη ἀδελφή μου καί γι ἄλλη μία φορά δοξάζω τόν Θεόν -ὁ Ὁποῖος εἶναι Ἀγάπη- πού σέ χάρισε ὡς δῶρο Του σἑ ὅλους μας, γιά νά μᾶς διδάξῃ καί δι ἐσοῦ τό βαθύτατο νόημα καί μήνυμα τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης! Βάζω τρεῖς ἐδαφιαῖες μετάνοιες καί μέ εὐλάβεια καταφιλῶ τό τίμιο καταταλαιπωρημένο σκήνωμά σου, ἐπαναλαμβάνοντας σέ ὅλους, τά λόγια πεπειραμένου Ἁγιορείτου Γέροντος πού μοῦ εἶπεν: «Ὅσοι ἔχουν χρόνια βαρύτατα προβλήματα ὑγείας καί μέ καρτερίαν ὑπομένουν, δέν θά ἔχουν εἰς τόν Οὐρανόν μισθόν ἁπλῶς μάρτυρος, ἀλλά μεγαλομάρτυρος! Ὄντως αἰωνία ἡ μνήμη σου, καθώς πάντοτε θά ζῇς καί στίς εὐγνωμονοῦσες καρδιές ὅλων μας»·

Ἐμμανουήλ Μελινός.