ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ο μαθητής που όρθωσε το ανάστημά του στον «ιδιαιτεράκια»
Η αφήγηση νεαρού σήμερα επιστήμονα, μαθητή του εκπαιδευτικού που παρενοχλούσε τις μαθήτριες του, για τα όσα είδε στο παράθυρο του υπογείου και πως απείλησε τον καθηγητή για να μην το ξανακάνει
Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ Δημοσίευση 16/2/2022
Αίσθηση εξακολουθεί να προκαλεί, αρκετές ημέρες μετά τις πρώτες αποκαλύψεις του «Ν», η υπόθεση της σεξουαλικής παρενόχλησης ανήλικων μαθητριών από γνωστό καθηγητή που παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα φυσικής.
Εκτός από τις οκτώ κοπέλες οι οποίες αποφάσισαν να σπάσουν τη σιωπή τους, έως και 16 χρόνια μετά και κουβέντιασαν με τους συντάκτες του «Ν» για τις τραυματικές εμπειρίες που έζησαν στο υπόγειο του «ιδιαιτεράκια» καθηγητή, επικοινώνησαν και αγόρια μαθητές της ίδιας περιόδου. Οι νεαροί άνδρες, επιβεβαιώνουν τα όσα μαρτυρικά περιγράφουν οι κοπέλες και αναφέρονται επίσης σε περιστατικά δικής τους «τιμωρίας», από τον δήθεν αυστηρό παιδαγωγό.
Αρκετά από τα αγόρια, νεαροί άνδρες πλέον, που επικοινώνησαν μαζί μας, λένε μεταξύ άλλων πως όταν διάβασαν τις συγκλονιστικές περιγραφές των κοριτσιών, ένιωσαν ακριβώς το ίδιο συναίσθημα με την περίοδο που οι δικές τους συμμαθήτριες στα γκρουπάκια του καθηγητή, τους εμπιστευόταν ανάλογες ιστορίες και τους ζητούσαν βοήθεια.
Όπως αναφέρουν οι μαθητές του εν λόγω εκπαιδευτικού, τα κορίτσια τους ζητούσαν, την ώρα που ο καθηγητής τα απομόνωνε στο διπλανό δωμάτιο, το αγόρι που έμενε στο χώρο του μαθήματος για να λύσει ασκήσεις, να μπει μέσα ξαφνικά στο δωμάτιο απομόνωσης δήθεν επειδή δεν καταλαβαίνει την άσκηση ή έχει απορία, ώστε να διακόψει τις πράξεις παρενόχλησης.
Μάλιστα ο καθηγητής εκνευρισμένος πολλές φορές από τις διακοπές αυτές, ξεσπούσε στα αγόρια με χαστούκια επειδή τάχα δεν καταλάβαιναν αυτά που τους έλεγε.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η μαρτυρία ενός αριστούχου μαθητή της εποχής εκείνης, και σημαιοφόρου σε Λύκειο της πόλης μας. Ο μαθητής αυτός πλέον είναι καταξιωμένος επιστήμονας στο εξωτερικό. Επικοινώνησε με το «Ν» αφού διάβασε τις ιστορίες των κοριτσιών, για να καταθέσει τη δική του μαρτυρία.
Όπως αναφέρει τη χρονιά που έκανε μαθήματα στο γνωστό υπόγειο, δύο συμμαθήτριές του και πολύ καλές φίλες του, δέχθηκαν παρενόχληση από τον καθηγητή.
«Ήμασταν Β’ Λυκείου και όλοι είχαμε πολύ άγχος για τα μαθήματα και τις εξετάσεις που ερχόταν. Την περίοδο εκείνη στον συγκεκριμένο καθηγητή κάναμε μάθημα δύο γκρουπάκια παιδιών που είχαμε έρθει πολύ κοντά και είχαμε γίνει φίλοι. Κάποια στιγμή η κοπέλα από το πρώτο γκρουπ, μας εκμυστηρεύτηκε ότι στο μάθημα γίνονται ορισμένα μη φυσιολογικά, περίεργα πράγματα τα οποία μας τα περιέγραψε. Λίγες μέρες αργότερα και η κοπέλα από το δεύτερο γκρουπ περιέγραψε ανάλογες εμπειρίες και μάλιστα έδειξε αρκετά ενοχλημένη από όλα αυτά. Προβληματίστηκα πολύ για όλα αυτά. Από τη μία είχα ενδοιασμούς μήπως τα κορίτσια είχαν παρεξηγήσει κάτι και από την άλλη είχα θυμώσει γιατί ήταν πολύ καλές μου φίλες.
Ένα απόγευμα, που γνώριζα ότι ένα από τα κορίτσια είχε διαγώνισμα μόνη της στο γραφείο του καθηγητή, πήγα εκεί επίτηδες και κρυφοκοίταξα από το παράθυρο. Πράγματι αυτό που είδα επιβεβαίωνε περίτρανα τις μαρτυρίες των συμμαθητριών μου. Έφυγα βιαστικά, σοκαρισμένος και θυμωμένος. Λίγο αργότερα, μάζεψα όλο το κουράγιο μου, τον πήρα τηλέφωνο και του είπα πως θέλω να τον συναντήσω.
Πράγματι την επόμενη μέρα όταν τον συνάντησα, του είπα ότι περνούσα τυχαία από το χώρο που γίνονται τα μαθήματα και ήθελα να σας χαιρετήσω, καθώς όμως πλησίασα είδα από το παράθυρο το περίεργο σκηνικό παρενόχλησης της μαθήτριας.
Του ζήτησα να σταματήσει αυτό που κάνει και τον απείλησα ευθέως πως αν δεν το έκανε θα γινόταν μεγάλη φασαρία. Αυτό που θυμάμαι είναι πως ήμουν πολύ εκνευρισμένος από την όλη κατάσταση και αποφασισμένος να πραγματοποιήσω τις απειλές μου αν χρειαζόταν, αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες. Τη χρονιά εκείνη σταμάτησε, από όσο γνωρίζω να ενοχλεί τα δύο αυτά κορίτσια και μάλιστα το ένα από αυτά την επόμενη χρονιά άλλαξε καθηγητή».
Προσπαθώντας να εξηγήσει ο νεαρός επιστήμονας σήμερα, τα όσα συνέβαιναν την περίοδο εκείνη, πρόσθεσε πως τα κορίτσια ήταν πολύ φοβισμένα και διστακτικά και ακόμη και στους συμμαθητές τους φοβόταν να μιλήσουν για τα όσα συνέβαιναν στο υπόγειο του καθηγητή. «Τα κορίτσια ήταν πολύ απρόθυμα να μιλήσουν ακόμη και σε εμάς που ήμασταν κολλητοί φίλοι και δεμένοι μεταξύ μας. Νόμιζαν πως δεν θα τις πίστευε κανείς, ότι όλοι θα έριχναν την ευθύνη σε εκείνες και ίσως τις έδιωχνε από το μάθημα. Δηλαδή αντί να φοβάται αυτός για όσα έκανε φοβόταν τα κορίτσια κι έτσι τις περισσότερες φορές δεν μιλούσαν σε κανέναν».