Θλιβερή επέτειος
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗΣ
Δημοσίευση 9/1/2021
Το φθινόπωρο του 1990 το Υπουργείο Παιδείας επιχείρησε να κάνει κάποιες νομοθετικές αλλαγές στην εκπαίδευση. Ανάμεσά τους ήταν κι η δωρεάν κατάργηση των συγγραμμάτων στα Πανεπιστήμια, ακόμα και για ομοιόμορφη ενδυμασία υπήρχε πρόβλεψη. Πολλά σχολεία της χώρας καταλαμβάνονται από τους μαθητές, μέχρι τις διακοπές.
Κι ενώ περίμεναν οι κινητοποιήσεις να «ξεφουσκώσουν» λόγω διακοπών οι μαθητές συνεχίζουν τις καταλήψεις και μέσα στις γιορτές. Τον Ιανουάριο ξεκινά μια αντικινητοποίηση διαφόρων μηχανισμών για να σπάσουν οι καταλήψεις· επιχειρούν να κάνουν μαθήματα σε διάφορους χώρους.
Στην Πάτρα υπάρχουν αντεγκλήσεις λόγω ανακατάληψης σχολείων από εξωσχολικούς. Στους μαθητές συμπαρίστανται καθηγητές τους. Στο 3ο Λύκειο επιτίθενται οργανωμένοι στην ΟΝΝΕΔ, με επικεφαλής τον πρόεδρο της Καλαμπόκα. Στον χώρο βρίσκεται ο Δήμαρχος Πάτρας Καράβολας προσπαθώντας να εκτονώσει την κατάσταση. Γίνονται συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 8ης Ιανουαρίου τραυματίζεται θανάσιμα στο κεφάλι με σιδερολοστό ο καθηγητής μαθηματικών Νίκος Τεμπονέρας. Τα ξημερώματα της 9ης Ιανουαρίου ο Τεμπονέρας πεθαίνει.
Οι κινητοποιήσεις αυξάνουν σε όλη την Ελλάδα κι ο υπουργός Παιδείας Κοντογιαννόπουλος παραιτείται. Ο νέος υπουργός Σουφλιάς αποσύρει τα διατάγματα και ανακοινώνει την έναρξη διαλόγου «από μηδενική βάση»! Ο Καλαμπόκας καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία εκ προμελέτης. Η ποινή μειώθηκε και τον Φεβρουάριο του 1998 αφέθηκε ελεύθερος. Σήμερα είναι υπεύθυνος υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας.
Έγραφα τότε, στις 13 Ιανουαρίου 1991, στην εφημερίδα ’’Εμπρός’’: «Μπορούσε να είναι κι από την άλλη πλευρά ο δολοφονημένος καθηγητής, δήλωσε στην Βουλή ο υφυπουργός Παιδείας κ. Μπεκίρης. Μα δεν έχει μνήμη; Η μια πλευρά έχει μόνο έναν Λαμπράκη, έναν Πέτρουλα, έναν Τεμπονέρα. Κι η άλλη έναν Κοτζαμάνη με τρίκυκλο, τους Μαραγκό, Καλαμπόκα με σιδερολοστούς. Και μας πάνε ολοταχώς πίσω στο 1963.
’’Αγανακτησμένοι’’ πολίτες αναλαμβάνουν υπηρεσία και βρίζουν, ξυλοκοπούν και δολοφονούν πολίτες. Το έργο βέβαια έχει ξαναπαιχτεί και δε θέλει να το ξαναδεί ο λαός. Δε θέλει την ύπαρξη του παρακράτους και επανάληψη της ερώτησης ’’ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο’’».
Τα παραπάνω ισχύουν, δεν ήταν γραμμένα υπό πίεση χρόνου και συναισθηματικά.
Έκτοτε η φωτογραφία του δολοφονημένου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, μπροστά στον μαυροπίνακα, με μαθηματικές ασκήσεις, αναρτήθηκε στα γραφεία Συλλόγων καθηγητών, ως τιμή και μνήμη. Για την τοπική ιστορία να θυμίσουμε ότι πριν δυο χρόνια η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Λέσβου «κατέβασε» τη φωτογραφία του Τεμπονέρα από τα γραφεία της!
Τριάντα χρόνια μετά τον θυμόμαστε και τον μνημονεύουμε. Η μνημοσύνη δεν θα σβήσει.