Ο Τσικνιάς σάρωσε και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής

Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές μαρτυρίες για το μέγεθος της καταστροφής στη Δυτική Λέσβο, ο Διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, Καθηγητής Νίκος Ζούρος, περιέγραψε στην εκπομπή «Τα πάντα ρει» της Μαρίας Χατζηγεωργίου τη δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής, το οποίο υπέστη μεγάλες ζημιές από την πρόσφατη πλημμύρα.

Όπως ανέφερε, το Κέντρο βρίσκεται σε σημείο κοντά στις εκβολές του Τσικνιά, ακριβώς εκεί όπου η θεομηνία χτύπησε πιο σφοδρά. Ο τεράστιος όγκος νερού παρέσυρε την περίφραξη και τον κήπο του Κέντρου, καταστρέφοντας φυτεύσεις με αρωματικά φυτά της Λέσβου, ενώ μέσα στο κτίριο το νερό έφτασε σε ύψος άνω των δύο μέτρων, προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές στον εξοπλισμό, στα έντυπα και στα εκπαιδευτικά υλικά. «Μιλάμε για μεγάλες ζημιές» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ζούρος, σημειώνοντας ότι οι υπεύθυνοι δεν έχουν ακόμη μπορέσει να προσεγγίσουν με ασφάλεια το χώρο, καθώς η περιοχή παραμένει πλημμυρισμένη και η στάθμη του νερού δεν έχει υποχωρήσει.

Αναφερόμενος στα αίτια της πλημμύρας, ο Καθηγητής εξήγησε ότι ο Τσικνιάς διαθέτει μια εκτεταμένη λεκάνη απορροής που συγκεντρώνει μεγάλες ποσότητες νερού, ενώ το φαινόμενο επιδεινώθηκε από την έντονη βροχόπτωση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Επισήμανε πως χρειάζεται μια ολοκληρωμένη και διαρκής αντιμετώπιση της κατάστασης, με έργα προτεραιότητας στα υδρογραφικά συστήματα του νησιού, προκειμένου να αποφεύγονται τέτοιες επαναλαμβανόμενες καταστροφές.

«Ζούμε μια περίοδο κλιματικής κρίσης, όπου αυτά τα φαινόμενα θα εντείνονται. Αν έπρεπε να προσέχουμε μια φορά στο παρελθόν, σήμερα πρέπει να προσέχουμε ακόμη περισσότερο» υπογράμμισε ο Διευθυντής του Μουσείου, προσθέτοντας ότι η ένταση και η συχνότητα των βροχοπτώσεων απαιτούν νέο σχεδιασμό και προσανατολισμό των έργων υποδομής.

Ο κ. Ζούρος έκλεισε τη συνέντευξη εκφράζοντας την ελπίδα να αποκατασταθεί σύντομα η λειτουργία του Κέντρου, το οποίο αποτελεί σημαντικό κόμβο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για τη Λέσβο και το Απολιθωμένο Δάσος, τονίζοντας ωστόσο πως «η φύση μάς υπενθυμίζει με τον πιο σκληρό τρόπο ότι δεν υπάρχει πια περιθώριο αδράνειας».