Κάλλιο αργά ‑ ελπίζουμε όχι πολύ αργά ‑ παρά ποτέ
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΛΑΔΙΤΗΣ
Δημοσίευση 7/5/2023
Πριν από ένα χρόνο, στις 28-5-22, με τίτλο '' Δάσος Αμαλής : Ένας παράδεισος σε κίνδυνο '' είχα αναρτήσει στο ''Ν'' ένα κείμενο , με αρκετές φωτογραφίες , όπου εφιστούσα τον κίνδυνο που διέτρεχε - και βέβαια διατρέχει ακόμα - το δάσος της Αμαλής από ένα φαινόμενο ξήρανσης των πεύκων, ασχέτως ηλικίας των ή τοποθεσίας των, και που έτεινε να πάρει μορφή επιδημίας.
Πληροφορίες που είχαμε έλεγαν πως η Δασική Υπηρεσία ήταν ενήμερη για το φαινόμενο , όμως κατά πως φαίνεται , είτε δεν το θεώρησε άξιο λόγου είτε το παρέπεμψε στις καλένδες.
Σήμερα βλέπω στο ''Ν'' και πάλι ένα σχετικό δημοσίευμα που αφορά το δάσος της Δυτικής Λέσβου. Μόνο, που αυτή τη φορά κάποιοι - Σωματείο εθελοντισμού Άμπελος και Δήμος Δυτικής Λέσβου - ευαισθητοποιήθηκαν και κάλεσαν ειδικό επιστήμονα από το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο για να εξετάσει το ζήτημα.
Θερμότατη παράκληση : Επειδή η Λέσβος είναι ενιαία και αδιαίρετη και επειδή το δάσος και οι ασθένειες του δεν γνωρίζουν σύνορα και αρμοδιότητες '' αναρμοδίων '' ας εξεταστούν και τα δάση της ανατολικής Λέσβου, και μάλιστα αυτό της Αμαλής, όπου ξέρουμε πως ήδη υπάρχει το ίδιο πρόβλημα, γιατί αν περιμένουμε να δραστηριοποιηθεί ο εδώ Δήμος ή οι αρμόδιες Υπηρεσίες της '' πρωτεύουσας '', σωθήκαμε...